Εδώ Μπαρούτι Και Φωτιά

Εδώ μπαρούτι και φωτιά μύρισε πάλι, θεέ μου!
Ταχιά στην πόρτα μ', άγγελε, τι θα δω πάλι, πε' μου!
Ένας τερμίτης στην αυλή που τρώει το άγιο ξύλο
φτιάχνει στρατιές στην Πέρσα γη μέχρι το βόρειο Νείλο!
Στα δυο ποτάμια να σταθεί, στην Κούφα ν' αποθάνει
Να πολεμήσει το ληστή, το μέρμηγκα που φτάνει
από έναν τόπο εσπερινό πο' χει στοές χρουσάφι
Π' όλο μαζεύουν πλούτο εκεί κι όλο καρπώνουν στράφι
Φτερά να σκάσει ο Βασιλιάς, να μπει μες στη φωλιά του
να μυρμηγκιάσει όλη η γη κι όλη η ζωή μπροστά του.
Φτου!
Σκουληκομυρμηγκότρυπα και ιερή όλων Πόλη
πο' χεις σελήνη και σταυρό κι αστέρι για φακιόλι.
Στα κεραμίδια πέταξαν δυο μέλισσες το μέλι
κι εκεί μαζεύτηκε ψηλά μι' αγριεμένη αγέλη
Μοιάζει μ' αρκούδα τριχωτή μα είναι μικρή, βουίζει! 
Και θα πετάξει η ρούσσα εδώ, να πιάσει το μελίσσι
σφήκες της Ρώμης που 'ρχονται, ζεβζέκια επτά μιλιούνια
Για ποιο μελίσσι; Το 'πνιξε ο «χότζας» απ' τα μπούνια
Και στις κυψέλες του χωρεί μονάχα ΕΝΑ σμηνάρι
'κείνο που φέρνει το κλειδί απ' το παλιό πυξάρι.
Αχ!
Μελισσομπουρμπουλόχτιστη, του Κωνσταντίνου η Πόλη
με κωνσταντινομάρμαρο θα σκεπαστούμε όλοι!
Για δες, τα ψάρια γύρισαν στου Μπαλουκλί τη στέρνα!
ο Ιμάμης εσαράντισε κι η πόρνη η κακογέννα!
Ξανάρχοντ' αίματα, σφαγές, για των ψυχών το τράβα
πεταλουδωμαζώματα στα τρία αστέρια αντάμα!
Κι αν είν' το τέλος τούτο 'δω, οι αγνοί ας μπούν στη Πόλη
'κείνη στα ουράνια, την τρανή, την τελευταία Πόλη!


agriomelo