ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ....ΟΥΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ, ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ;

Αγώνα ΤΩΡΑ, όχι αύριο

ΟΥΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ, ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ;

Στο μακρυνό παρελθόν μια –Ιερά- Μητρόπολη της Ελλάδας θέλησε να επιτελέσει το θεάρεστο έργο της λειτουργίας παιδικής κατασκήνωσης. Αγόρασε μερικά στρέμματα παραθαλάσσιας γης, έτυχε τότε τον τόπο να τον κυβερνά ελέω θεού μια χούντα, στη μητρόπολη παραχωρήθηκαν αλλά τόσα -ή και περισσότερα- στρέμματα, κι έτσι τα χριστιανόπουλα του Κιλκίς- για μερικές δεκαετίες- δροσίζονταν στα νερά του Θερμαϊκού κι όλοι είμαστε ευτυχισμένοι, ειδικά τα χριστιανόπουλα.

Χρόνια και δεκαετίες πέρασαν, μεταπολιτεύσεις, δημοκρατίες, λιτότητες, κόντρα λιτότητες, αλλαγές, απαλλαγές, επαναλλαγές, επανααπαλλαγές, κρίση έπεσε κι η κατασκήνωση έμεινε εγκαταλειμμένη να ρημάζει, όχι με ευθύνη των ανθρώπων που παραχώρησαν τη γη τους για να δροσίζονται τα χριστιανόπουλα, αλλά με ακέραιη την ευθύνη των ιδιοκτητών και διαχειριστών της κατασκήνωσης: την Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Κι αφού χρόνια πολλά έμενε η παραθαλάσσια κατασκήνωση να ρημάζει, αφού ήδη απ΄ την αρχική έκταση γης της έμεινε η μισή –λόγω πολεοδομίας- εμφανίστηκε η –Ιερά- Μητρόπολη να θέλει να ανταλλάξει γη πίσω, με γη μπροστά (στη θάλασσα). 

Επειδή συνήθως ότι θέλει η εκκλησία γίνεται, ώσπου εμείς να μάθουμε για το αίτημα της ανταλλαγής…η –Ιερά- Μητρόπολη πρόσθεσε θερινή υποδομή σ’ ένα εκκλησάκι (παραθαλάσσιο, φάτσα-κάρτα στους λουόμενους που ναι και βολικό για να ‘μαστε σίγουροι ποιος χριστιανός είναι δυνατός σα βράχος και ποιος κλονίζεται απ΄ τα κάλλη των υπερβορείων) και το ‘κανε ναΐσκο θερινών αναγκών των σλαβόφωνων επισκεπτών μας και κοτσάρισε και μια...

περίφραξη με τσιμεντένια βάση, όχι για να πληρωθεί το «τσιμέντο να γίνει», αλλά επειδή «τα τσιμέντα μένουν, καλύτερα κι απ΄ τα γραπτά».

Η τότε διοίκηση του Δήμου καθόταν και κοιτούσε και οι αρχές κινητοποιήθηκαν από δημότη. Πριν τα τσιμεντώματα, η τότε διοίκηση του Δήμου προσπάθησε ανεπιτυχώς να δεχτεί το διακανονισμό που πρότεινε η –Ιερά- Μητρόπολη, αφού δεν υιοθετήθηκε η πρόταση του τότε δημάρχου ΚΑΙ από συμβούλους της παράταξής του.

Πέρασαν μήνες εξ (6), η –Ιερά- Μητρόπολη εξετάζεται από τις τοπικές Αρχές για το αν και σε τι παρανόμησε με τα τσιμεντώματα και τα φραξίματα, αλλά -ενώ αυτά εκκρεμούν- επανέρχεται (η –Ιερά-) με το ίδιο αίτημα προς το Δήμο (μας). 

Ο οποίος εν τω μεταξύ άλλαξε ρούχα σαν τον γνωστό Μανωλιό και έχει τώρα διοίκηση την προ εξαμήνου αντιπολίτευση. Και ω του θαύματος (ε με τόσο –Ιερά- τι περιμένεις;), η σημερινή διοίκηση/τότε αντιπολίτευση άλλαξε άποψη/γνώμη/βούληση και θέλει τώρα αυτό που απέρριψε το Μάρτιο. 

Μάλιστα τώρα το θέλει τόσο που –παρά το «κράξιμο» και τις ισχυρές αντιρρήσεις και με διάφορα προπετάσματα καπνού- «πέρασε» την απόφαση για την ανταλλαγή σα να …ψιχάλιζε.

Επειδή όλοι είμαστε χριστιανοί και Έλληνες, μπορούμε να πούμε ότι αυτά συμβαίνουν (και τα θαύματα και οι κωλοτούμπες των αρχόντων μας) και να πέσουμε πάλι για ύπνο. 

Μήπως όμως κοιμηθήκαμε πολύ; 

Μήπως κοιμηθήκαμε τόσο πολύ που οι εφιάλτες μας συνεχίζονται πια και στο ξύπνιο;;; 

Μήπως φτάνει πια και τέρμα ως εδώ να καταπίνουμε κιτάπια οθωμανικά, δεν θα καταπιούμε και χουντικές παραχωρήσεις και βρωμιές δημοκρατικά εκλεγμένων (απ΄τα χεράκια μας);;;

Η κ. Νούλα, δημοτική (μας) σύμβουλος είπε πολλά στη συνέντευξη που διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον στην «Αλεπού του Ολύμπου». Κι είχε πει κι ακόμα περισσότερα στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Στην ίδια συνεδρίαση, όλοι είπαν πολλά, κι απ΄ όλους περισσότερα ο νεοεκλεγμένος (μας) δήμαρχος. Τόσα πολλά που ας μην καταπιαστώ μ αυτά τώρα. Στη συνεδρίαση αυτή η κ. Νούλα είπε και κάτι ακόμα που δεν επανέλαβε στη συνέντευξη. Η –Ιερά- Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και σχεδιάζει να πουλήσει το ακίνητο, σύμφωνα με όσα διαπίστωσε σε επικοινωνία της με την –Ιερά- Μητρόπολη, στο πρόσφατο παρελθόν. Αυτό είναι πασιφανές, αφού αν ήταν να επαναλειτουργήσει η κατασκήνωση- δεν θα άρχιζε η προσπάθεια από το εκκλησάκι και την περίφραξη, ενώ το κτίριο συνεχίζει να εγκαταλείπεται στα στοιχεία της φύσης

- θα βόλευε καλύτερα η είσοδος –ίσως και το εκκλησάκι- να είναι στον παράπλευρο δρόμο κι όχι στον –πνιγμένο στην κίνηση- παραλιακό.

Ίσως ο καθένας μας μπορεί να βρει πολλούς άλλους λόγους γιατί θα ήταν καλύτερη η μη παραλιακή πρόσβαση για την παιδική αυτή κατασκήνωση.

Προσωπικά, έχω πειστεί ότι είναι ήδη συμφωνημένη η πώληση του φιλέτου, κυρίως από το γεγονός ότι ενώ η –Ιερά- Μητρόπολη βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Αρχών (για τα –Ιερά- τσιμεντώματα) και ενώ ήδη απέτυχε το Μάρτιο να εξασφαλίσει την επιθυμητή ανταλλαγή, επανέρχεται για δεύτερη φορά σε εξ (6) μήνες με το ίδιο αίτημα, πριν καν ολοκληρωθεί η έρευνα των Αρχών για τις όποιες ευθύνες των όποιων παρανομιών καταγράφηκαν στο μεσοδιάστημα των δυο αιτήσεων ανταλλαγής.

Προς τι η βιασύνη;
Την πεποίθησή μου αυτή ενδυνάμωσε και το αποτέλεσμα απόπειρας ρεπορτάζ: τη μεθεπομένη της συνεδρίασης, επικοινώνησα με την –Ιερά- Μητρόπολη, ζητώντας τηλεφωνική επαφή με τον μητροπολίτη «για το θέμα της κατασκήνωσή σας στη Λεπτοκαρυά». Έτσι γενικά το έθεσα, δεν επικέντρωσα, ούτε στην υπό εξέλιξη έρευνα, ούτε στην –κατ’ εμέ, ήδη συμφωνημένη- πώληση. Ώρες αργότερα μου μεταφέρθηκε η άρνηση του μητροπολίτη να πει οτιδήποτε «ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ»!!!!!!!!!!!!!!!

Κυρίες και κύριοι συνδημότες, αξιότιμοι αιρετοί,

και τα κιτάπια τα οθωμανικά παραχωρούσαν γη ή ότι άλλο παραχωρούσαν, για συγκεκριμένο σκοπό. «Πάρε Διονύσιε, να κάμεις μοναστήρι». Κι έκαμε ο Διονύσιος.

Και οι χουντικές παραχαρίσεις (παρατραβηγμένες παραχωρήσεις) το ίδιο έκαναν. Παραχώρησαν γη για να γίνει κατασκήνωση, όπως και έγινε. Τώρα πια κατασκήνωση δεν υπάρχει και η πρόθεση της –Ιεράς- ιδιοκτητρίας είναι σαφής. 

Καμία παραχώρηση όμως δεν της έγινε για να κάνει κατασκήνωση αρχικά και να κονομήσει τελικά, πουλώντας ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΣΤΗΝ –ΙΕΡΑ- ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΗ, ΣΕ ΙΔΙΩΤΗ. Επετεύχθη το θεάρεστο έργο της κατασκήνωσης, έτσι τα φερε ο θεός, ρήμαξε η κατασκήνωση και εγκαταλείφθηκε με ευθύνη της –Ιεράς- και τώρα ΠΡΕΠΕΙ η γη αυτή να επιστρέψει σ’ αυτούς που την παραχώρησαν: εμάς δηλαδή. 

Η κατάληξη αυτή είμαι σίγουρος ότι αρέσει και στο θεό, αφού απ΄ το 1821 και εντεύθεν τίποτα δεν μας παραχωρήθηκε.

Αν οι αιρετοί μας, όλοι μαζί και σύσσωμοι –και επειδή τώρα πια δεν έχουν κανένα άλλοθι- δεν ανακοινώσουν ότι αυτή είναι η τελική τους απόφαση, τότε πρέπει εμείς να επιβάλλουμε την κατάληξη αυτή. Και να ‘ναι αυτός μας ο αγώνας το πρώτο βήμα για να σκύψουμε όλοι, δημότες και αιρετοί, πάνω απ’  το μέγα πρόβλημα της διαχείρισης της γης μας. Γιατί σε λίγο δεν θα χουμε ούτε στρέμμα στη διάθεσή μας για τις ανάγκες του μέλλοντος και της ανάπτυξης που τόσο περιμένουμε, αλλά ούτε άλλη ευκαιρία να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Κι αφού καταφέρουμε αυτό το κομμάτι γης να επιστρέψει στο Δήμο μας γιατί δικό μας είναι και το παραχωρήσαμε στα κέφια μιας ΧΟΥΝΤΑΣ, αντί να στήσουμε πανηγύρια, να βάλουμε μπροστά να δούμε τι γίνεται με τη γη μας γενικότερα. 

Πως μπορούν οι άχρηστοι που μας κατσικώθηκαν μισό αιώνα τώρα να μιλάνε για ανάπτυξη, τουρισμό και Olympus Rivieras, ενώ σε 15 χιλιόμετρα παραλία έχουμε 40 κατασκηνώσεις, 40 ιδρύματα, 40 οικοδομικούς συνεταιρισμούς και πως όλοι οι άλλοι ήρθαν εδώ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ και γωνιάσανε γη για να παραθερίζουν κι εμείς σε λίγο δεν θα ‘χουμε ούτε που να ξαπλώσουμε να πεθάνουμε απ΄ τον καημό μας. 

Να δούμε και πως καταστρέφουμε τη γη μας τσιμεντώνοντας ακόμα μετά 50 χρόνια τσιμεντώματος, ενώ γέμισε ο τόπος ως πάνω στο βουνό τσιμέντο, γιατί κάποιοι έχουν ένα πρόσκαιρο κέρδος που θα το φάνε στους γιατρούς, θέλουν δε θέλουν, γιατί σε λίγο ούτε ήλιο δεν θα βλέπουν απ’ τα 5όροφα και τα αυτοκίνητα.

Άσε που άμα επιστρέψει σε μας η –Ιερά- γη μας, μπορεί να μην το γκρεμίσουμε καν το ρημαγμένο κτίσμα. Μπορεί να το ξανακάνουμε κατασκήνωση, να ‘ρχονται τα χριστιανόπουλα να δροσίζονται με τιμές που σηκώνει το βαλάντιό τους κι όχι να τα «ακουμπάνε» στον κάθε πονηρό που χει παρτίδες –Ιερές-. Ή άλλα πολλά μπορούμε να κάνουμε ΜΕ ΤΗ ΓΗ ΜΑΣ την πολύτιμη, αντί να γεμίσουμε κάποιων άλλων τις τσέπες και τις μερίδες.

Επιτροπή Αγώνα σήμερα κιόλας.

Πριν το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο.
Την επομένη σχηματισμού της Επιτροπής, να κληθεί ο Δήμος -διοίκηση και Δημοτικό Συμβούλιο- να αποκαταστήσουν την αδικία και να αποφασίσουν το ακίνητο να επιστρέψει στο Δήμο (μας). 

Αν δεν υπάρξει τέτοια εξέλιξη -και να στε σιγουροι οτι δεν θα υπάρξει- ο δρόμος μας είναι γνωστός: αγώνα, αγώνα, αγώνα, δυσκολότερο απ΄αυτόν για να μην έρθουν τα απόβλητα. 

Αλλά αγώνα που αν δεν κάνουμε τωρα, θα δουμε αυριο κιολας τους ενόχους να ξεπουλουν το τελευταιο που μας απεμεινε για να γλυτώσουν τα σαρκία τους απ΄τις ευθύνες και τις ενοχές τους. Κι αντί τα χριστιανόπουλα να δροσίζονται, θα καίγονται απ΄τη φτώχεια την απόλυτη: των ανθρώπων που δεν εχουν γη να υπερασπιστούν, των αέναα προσφύγων στον τόπο τους. Χώρια που όταν τελειώσουν με τη γη μας, θα ξεπουλήσουν και μας.

ΥΓ: δεν θέλω να ασχοληθώ καθόλου αυτή τη στιγμή με τα επιχειρήματα

- περί παραχώρησης του ναΐσκου στην τοπική ενορία (αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη κι αν το –περιβάλλον- φιλέτο περιέλθει σε καρχαρία)

- ή με τα περί βόρειας εισόδου (αν ο δημότης που φράζει το μισό δρόμο δει να πετυχαίνει η –Ιερά- Μητρόπολη την ανταλλαγή-σκάνδαλο…θα υποχωρήσει ποτέ με κάτι λιγότερο από μερικά στρέμματα ΜΕΣΑ στη θάλασσα και δικαίωμα ιδιόκτητης ΑΟΖ;;; και να το κάνει …λάθος δικηγόρο θα συμβουλεύτηκε. Έτσι, Κωνσταντίνε;).

Και δεν θέλω να ασχοληθώ γιατί δεν θέλω να πιστέψω ότι η πενταετία μετά την εικοσαετία, αρχίζει με τέτοια σοφίσματα που αποδεικνύουν μόνο ένα πράμα: ότι μας έχετε για πολύ κωθώνια (ειδικά ο αιρετός που μέρες πριν ορκιστεί αιρετός διάλεξε να είναι εργολάβος-συνεργάτης της –Ιεράς- Μητρόπολης στα τσιμεντώματα).

Επίσης, επειδή είμαι σίγουρος ότι κάποιος (χριστιανός ή καπιταλιστής ή και τα δυο μαζί) θα θέσει ζήτημα για τα λεφτά που έδωσε τότε η –Ιερά- Μητρόπολη να αγοράσει τη μισή(;) γη που χρειάστηκε, ας ξέρει από τώρα τούτο: τα –Ιερά- εκείνα χρήματα δόθηκαν για –Ιερό- σκοπό: την κατασκήνωση των χριστιανόπαιδων του Κιλκίς, όχι για επένδυση, όχι για να βγάλει –Ιερό- κέρδος μια Μητρόπολη, μερικές δεκαετίες αργότερα. Θεάρεστα έργα μπορούν να γίνουν πολλά (αν όχι κατασκήνωση) και από μας. Το Δήμο και τους δημότες.-      

Τέλος, η διοίκηση και οι τεχνοκράτες της διοίκησης του Δήμου που τάχθηκαν όλοι τόσο καρτερικά και τόσο τεχνοκρατικά υπέρ της ..συμφέρουσας ανταλλαγής δεν μας είπαν τιποτα για μια λεπτομέρεια: αν ο Δημος πάρει τελικά το πίσω, την ουρά της αχλάδας, τι θα συμβεί με το μέρος του κτιρίου που περιέχεται στην έκταση αυτή; 

θα αποζημιωθεί η Ιερά; 

Εχει διευθετηθεί αυτή η ..λεπτομέρεια; 

Αν εχει διευθετηθεί, τότε οι συνεννοήσεις που μεσολάβησαν κατα τη διάρκεια του θέρους ΠΡΕΠΕΙ να γινουν γνωστές ΟΛΕΣ, όχι οι μισές. Αλλά είμαι σίγουρος οτι αν γίνουν πολλά θα έχουμε να συζητάμε και όχι για το μπρος και το πίσω.

ΥΓ2: Ολύμπια Αλεπού, ευχαριστώ για το βήμα και την ευκαιρία να γράψω κάτι πιο προσωπικό, μετά καιρό πολύ. Ευχομαι το μεγεθος του κειμένου να ναι μικρότερο απ΄ το ενδιαφέρον των αναγνωστών.-

*γιατί η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ήδη δεδομένη.

Γιαννης Τσιρος