Tα Νοικιασμένα ρετιρέ . . .

 

Γράφει ο Μάκης Μάκκας

Χρυσοπληρωμένες τηλεοπτικές φωνές ραγίζουν.

Τρεμάμενες πλέον, εκφωνούν το βραδινό απαγορευτικό και τις συστάσεις συμπεριφοράς στο κοινωνικό σώμα.

Το υψωμένο φρύδι χαμηλώνει, το πρόσωπο συσπάζεται προσπαθώντας μετά βίας να διατηρήσει την υπεροχή του.

Νευρόπληκτα, τρομαγμένα, καταρρέουν τα γελαστά παιδιά της έγχρωμης tv.

Συκοφάντησαν, εκβίασαν, ισοπέδωσαν, σαν ταχεία εξπρές ξήλωναν συνειδήσεις και αξιοπρέπειες και ότι άλλο τους δυσκόλευε την θέα.

Αντί όλοι αυτοί να είναι ένας δραστικός καταλύτης  ενεργούσαν σαν ένα γενικό ηρεμιστικό.

Κουβέντα και χάϊδεμα για όλο αυτό το οικονομικό καθεστώς  που έφερε την κοινωνία εδώ που την έφερε και που ταυτίστηκε με τους όρους της κακώς νοούμενης, της στρεβλής ανάπτυξης, όλη η αυτή η ψευτονομενκλατούρα που έχει και τις άκρες για να...

βγάλει – και σίγουρα το έχει πράξει – έξω ένα κάρο λεφτά.

Κουβέντα για τους γνωστούς εκλεκτούς που εδώ και χρόνια ανεμπόδιστα και νομότυπα  φυγάδευαν και τους κλεμμένους φόρους και τα κέρδη από τη δραστηριότητά τους, αφήνοντας πίσω μόνο βερεσέδια και απαιτήσεις εργαζομένων για τα δεδουλευμένα μεροκάματά τους.

Στα 50 δισεκατομμύρια η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα,  ενώ  η υπερτιμολόγηση και η κερδοσκοπία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην χώρα σε βασικά είδη κυμαίνεται μεταξύ 20%- 25 %  και αφαιρεί  σημαντικά ποσά από το εισόδημα των νοικοκυριών και φορολογικά  έσοδα  από το κράτος

Κόντρα στα συμφέροντα του κόσμου αναπαραγάγουν ως αναγκαιότητα  το κυβερνητικό φιρμάνι για την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του κατώτερου μισθού και την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα για να αναπτυχθεί η ανταγωνιστικότητα, όλα αυτά ισχυρίζονται ότι είναι απαραίτητα ,  αγνοούν βεβαία ότι η μαύρη εργασία μεταναστών οργιάζει.

Στις Βιοτεχνίες, γεωργία, οικοδομή, αλιεία εργάζονται Έλληνες, εργάζονται ανασφάλιστοι με δωδεκάωρα (Ινδοί Πακιστανοί, Αιγύπτιοι εργάζονται ) αποκλείεται να  βρείτε πάνω από 20 % Έλληνες.

Πόσοι από τους νέους  πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού;

Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης;

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα το κυρίαρχο σύστημα βγάζει τα σκιάχτρα (αναλυτές –τηλεσχολιαστές  να φοβίζουν τον κόσμο...

Ο κόσμος  σήμερα όμως συνέρχεται και ξυπνάει από το λήθαργο της νάρκωσης και ξύνει τις φωτογραφίες των ειδώλων, οπού αποκαλύπτονται βαθιές ρυτίδες της ψυχής και χαλασμένα μπότοξ.

Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγγελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο?

Τα Νοικιασμένα ρετιρέ που είχαν καταλάβει οι αστέρες της tv σε χάρτινους πύργους με χρεωμένα θέμελα, ξηλώνονται και αυτά και είναι αργά ..

Σήμερα κάτω απο το άγχος και τον πανικό του ναυαγίου που έρχεται, σπεύδουν να προφυλακτούν στην κιβωτό των πλατό,` με το νερό όμως να έχει φθάσει έως τα πόδια τους.

Οι ιδιοκτήτες  ψύχραιμοι και αποφασισμένοι αρνούνται  να συντηρήσουν  τα σκάφη τους, βλέπεις το ταξίδι για αυτούς ολοκληρώθηκε, αφού  έσπευσαν έγκαιρα να φυγαδεύσουν τα κέρδη τους σε ασφαλή προορισμό και δεν δείχνουν πλέον την παραμικρή διάθεση για ρίσκο και χασούρα. 

 Maria Gromitsarh