ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΩΞΗΣ (ΡΕΥΣΗΣ)..βιντεο

ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΩΞΗΣ (ΡΕΥΣΗΣ) ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ρεύση (η) = η ονείρωξη, η εκσπερμάτωση κατά τον ύπνο. Προνόμιο των αρσενικών.

Και δη των εφήβων και των νεαρών ανδρών...

 Τυχερά κορίτσια. Φαίνεται ότι δεν γνώριζαν οι Πατέρες του χριστιανισμού, πως παθαίνετε κάτι ανάλογο κι εσείς. Μείον μιά αμαρτία;

 Και μάλιστα αναπόφευκτη. Πώς να ελέγξει κανείς τα όνειρά του! όχι βεβαίως του ξύπνιου του αλλά του ύπνου του. Πώς είπατε;

 Αμαρτία στα όνειρα του ύπνου; Ε! όχι και να ποινικοποιηθεί το όνειρο του ύπνου! Τότε που είμαστε εντελώς, μα εντελώς αθώοι και εντελώς ανεύθυνοι γι’ αυτά που μας συμβαίνουν!

Η ποινικοποίηση της αθωότητας από τους κακούργους και ανώμαλους πατέρες της ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας.   


Κι όμως!!! Υπάρχουν κάποιοι καλοί άνθρωποι, που λέγονται πατέρες της χριστιανικής εκκλησίας, ιεροί και άγιοι, οι οποίοι ό,τι και να πουν είναι εμπνευσμένο από το άγιο Πνεύμα και άρα κι από τον ίδιο τον Χριστό (είναι κι αυτός ένα από τα τρία πρόσωπα της αγίας τριάδος, που όμως είναι ταυτοχρόνως κι ένα, το τρίτο είναι ο Γιαχβέ), κάποιοι καλοί λοιπόν άνθρωποι, οι οποίοι θα μας εξηγήσουν οι ίδιοι το πώς και γιατί η ρεύση είναι αμάρτημα και μάλιστα σοβαρό!!

Πόσο βρώμικη άραγε ψυχή πρέπει να διαθέτει κανείς για να μολύνει την ανάπαυση και την εκτόνωση της ψυχής και του σώματος του έφηβου, όταν αυτές συντελούνται κατά την διάρκεια του ευεργετικού γι’ αυτούς, όπως και για τους πάντες, ύπνου;


Άπαντα τα ρήματα των πατέρων από το «ΠΗΔΑΛΙΟΝ», εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου. Τι εστί το πηδάλιον κατά χριστιανικό κόσμο; «Αύτη η βίβλος είναι η μετά τας αγίας Γραφάς αγία γραφή, η μετά την παλαιάν και καινήν διαθήκη, Διαθήκη.

Από την σελ. 703, Του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού, Κανών ΣΤ΄ διαβάζουμε:

 «ο μολυνθείς καθ΄ ύπνους τω της εκρύσεως πάθει, ημέραν μίαν της κοινωνίας εκβάλλεται τον δε πεντηκοστόν άσας ψαλμόν και τεσσαράκοντα εννέα μετανοίας ποιήσας, ούτω του ρύπου καθαρθήναι πιστεύεται».

Αξίζει τον κόπο να επισκεφθούμε τον πεντηκοστό ψαλμό του Δαβίδ. Τον έγραψε για την εποχή που τον επισκέφθηκε ο προφήτης Νάθαν, ο οποίος προφήτης τον είχε ξεθεώσει στις επιπλήξεις, όταν αυτός είχε συνευρεθεί παράνομα με την Βηθ-Σαβεέ (γκομενοδουλιές).

Αφού λοιπόν ο Δαβίδ, στον ψαλμό αυτόν, ζητάει συγχώρεση από τον Γιαχβέ ( = ο θεός του Ισραήλ) για τα γκομενιλίκια του καταλήγει στο γνωστό τροπάριο: «Ευδόκησε Κύριε να ευεργετήσεις την Σιών και κάνε να χτιστούν τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Τότε ευχάριστα θα δεχτείς θυσίες επανόρθωσης, ολοκαυτώματα και προσφορές. Τότε θα θυσιάσουν μοσχάρια στο θυσιαστήριό σου».

Δηλαδή είσαι από την Λάρισα κι έπαθες ρεύση το βράδυ στον ύπνο σου; Μην ανησυχείς άνθρωπέ μου, υπάρχει ο καλός θεούλης των Ιουδαίων για να σ’ απαλλάξει από αυτό το αμάρτημα. Πρέπει όμως να τον παρακαλέσεις πρώτα να χτίσει τα τείχη της Σιών! Κακόμοιρε Λαρισαίε, κακόμοιρε Έλληνα.

Ξέρεις όμως αδελφέ, εγώ που με βλέπεις έχω πάθει ρεύση και ξύπνιος. Έχει σωτηρία γι’αυτήν την περίπτωση; Αμέ, είναι δυνατόν ο πανάγαθος θεός να μη πρόβλεψε και γι’ αυτό; Ορίστε, του ίδιου αγίου Κανών Ζ΄ «ο δε εγρηγορότος του σώματος μολυνθείς, εις εβδόμην ημέραν της κοινωνίας είργηται, τον ν΄ (πεντηκοστό) καθ’ εκάστην άδων, και τεσσαράκοντα εννέα μετανοίας ποιών».

Η αλήθεια είναι ότι εκτός μοναστηριού η τελευταία περίπτωση είναι από σπανιότατη μέχρι ανύπαρκτη. Για να πάθει κανείς κάτι τέτοιο θα πρέπει να απέχει από κάθε είδους σεξουαλική πράξη για αρκετούς μήνες. Φαίνεται ότι κάποιοι καλόγεροι μπορούσαν να απέχουν για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα ώστε να παθαίνουν ρεύση και στον ξύπνιο τους.

Τυγχάνει εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε ανάλογους κανόνες (σελ. 550, 578, 672, 703), οι μακροσκελείς υποσημειώσεις, αναφέρονται σε πάμπολλες λεπτομέρειες των διαφόρων κατηγοριών ρεύσεων, με τα ανάλογα επιτίμιά τους.
Θαυμάστε ένα ελάχιστο δείγμα: σελ. 704, υποσημείωση (1) «γινομένη, ή γίνεται με συγκυλισμόν, ή χωρίς συγκυλισμόν.

Η χωρίς συγκυλισμόν γινομένη, ή Η με συνδυασμό γινόμενη (του λογισμού) ρεύση, ή γίνεται χωρίς συγκατάθεσιν και χωρίς γαργαλισμόν (δεν γίνονται αυτά άνευ της παρουσίας δευτέρου ατόμου), και κανονίζεται τρεις ημέρας, ή και με γαργαλισμόν, χωρίς όμως συγκατάθεσιν και κανονίζεται επτά ημέρας. Πάλιν η προς άλλο πρόσωπο γίνεται με πιασίματα και φιλήματα, χωρίς όμως γαργαλισμόν, και κανονίζεται είκοσι ημέρας…

 Η δε με συγκυλισμόν γινόμενη, ή γίνεται εις ομογενή και κανονίζεται εβδομήντα ημέρας, ή γίνεται εις ετερογενή, ζώα δηλαδή και κανονίζεται επτά χρόνους». Δύσκολη η καλογερική. Πολύ δύσκολη. Τα «ομογενή» και «ετερογενή, ζώα».


Ιδού με τι ασχολούνται οι καλόγεροι στα μοναστήρια! Κι εμάς τους απ΄ έξω μας παραμυθιάζουν ότι προσεύχονται για την σωτηρία μας οι αθεόφοβοι. Αυτά τα σμήνη των κηφήνων όπως τους αποκαλούσε ο Ελληνόψυχος Πλήθων ο Γεμιστός, πέντε αιώνες πριν.

   Ο κατήφορος της διαστροφής των πατέρων όμως δεν έχει σταματημό: «Μολυσμόν ενόησαν» ακόμα και το λιπαντικής φύσεως εκείνο υγρό που εκκρίνει το πέος κατά την ερωτική διέγερση, το οποίο οι έφηβοι με αβρότητα αποκαλούν «γλύκα».

Σελ. 551, υποσημείωση (1). «Τινές δε διακριτικοί, μολυσμόν σαρκός ενόησαν ακόμη, και εκείνην την ολίγην ενήδονον υγρασίαν του σπέρματος, την οποίαν αισθάνεται τινάς εις το παιδογόνον μόριον, προξενουμένη ή από ενθύμησιν εμαθή, ή από όρασιν και ακοήν εμπαθή τινος προσώπου, από τον οποίον και τοιούτον μολυσμόν πρέπει να είναι ελεύθεροι οι μεταλαμβάνοντες».

Η διαστροφή συνεχίζεται αμέσως αναμεμειγμένη με τον διάβολο. «Δεν δύναμαι εδώ να κρύψω  με την σιωπήν την μεγάλην πανουργίαν οπού μεταχειρίζεται ο διάβολος εις το πάθος τούτο του ενυπνιασμού, την οποίαν αναφέρει εκείνος ο Νείλος (άγιος κι αυτός) εις μίαν του επιστολήν.

Τοσαύτη γαρ σπουδή, λέγει, ο μιαρός έχει εις το να μολύνει τον ταλαίπωρο άνθρωπον με τον εμπαθή ενυπνιασμόν, ώστε οπού δεν ευχαριστείται να παθαίνη ταύτην ο άνθρωπος κοιμώμενος, αλλά αφ΄ ου ο κατάρατος κινήση το πάθος εις τον άνθρωπον με την φαντασίαν τινών προσώπων, τότε εξυπνίχει τον άνθρωπον, δια να αισθανθή ζωντανότερα, έξυπνος ων, την ακάθαρτον εκείνη ηδονή, και να ενθυμάται καλύτερα».

Εδώ, αλλά και σε κάθε περίπτωση, είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο διεστραμμένος καλόγερος, διάβολο εννοεί την φύση του ανθρώπου και τίποτε άλλο. Δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερη ευκαιρία για την κατανόηση αυτή.

Θα έλεγε κανείς ότι, ναι μεν αλλά, την σήμερον ημέρα δεν υφίστανται, μέσα στον χριστιανικό κόσμο, τέτοιες συμπεριφορές.

 Θα του απαντούσαμε με δύο παρατηρήσεις: πρώτον ότι κακώς δεν υφίστανται, αν δεν υφίστανται, αφού πρέπει κάθε σωστός χριστιανός να ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες των αγίων, και δεύτερον ότι υφίστανται και παραϋφίστανται.

 Ας πάει κανείς σε εξομολόγο να του εκμυστηρευτεί τέτοια πράγματα κι έπειτα να μας πει τι θα του προτείνει. Ας ρωτήσει τους καλόγερους περί αυτών, οι οποίοι αποτελούν, για τον χριστιανικό κόσμο, το τέλειο υπόδειγμα.


Η κραυγαλέα αυτή περίπτωση ανώμαλης, απάνθρωπης και αφύσικης συμπεριφοράς των αγίων, των πατέρων και των καλόγερων της χριστιανικής πίστης, η οποία μολύνει θανάσιμα τις αθώες παιδικές ψυχές, εξακολουθεί να δρά σχεδόν ανενόχλητη.

 Η μεγάλη απορία μας έγκειται στην παντελή απάθεια των γονέων, προς τα παιδιά τους, έναντι των απαράδεκτων αυτών συμπεριφορών, των ανθρώπων του κυρίαρχου χριστιανικού δόγματος.

 Πώς δηλαδή παραδίδουν τις ψυχές των αθώων παιδιών τους στο χτικιό αυτό! Πώς αρκετοί χαίρονται για τον βιασμό των ψυχών παιδιών τους, από τους ανώμαλους και αρρωστημένους αυτούς ιερωμένους, κατηχητές και εξομολογητές;
     
Η ντροπή, λόγω συνυπευθυνότητας, πάνω στα κεφάλια ολονών μας. Οι ευνούχοι στον ρόλο των γονιμοποιητών!!! Κακόμοιρη Ελλάδα. Ως πότε θα ανέχεσαι την θρησκευτική κατοχή των πατέρων της Εβραϊκής αίρεσης  των Ιουδαιοχριστιανών, οι οποίοι χτικιάζουν τις ψυχές των παιδιών σου.

Βασδέκης Ν. Σταύρος ( st.vasdekis@gmail.com)
Οι πίνακες και τα επόμενα βίντεο από: http://vanessa111.wordpress.com/ 

ΟΝΕΙΡΩΞΕΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ:

αθρησκος