«πάρε τα λεφτά μου, πάρε τη δουλειά μου, παρ το πορτοφόλι, πάρε εργοδότη και τη ζωή μου όλη»

Γδάρε με αν θέλεις, δεν πειράζει.

Αχάριστοι, αγνώμονες, έλληνες μισθωτοί, έλληνες συνταξιούχοι, έλληνες άνεργοι και προσεχώς έλληνες ξανά άνεργοι , που το μόνο που ξέρετε είναι να τεμπελιάζετε και να διεκδικείτε, περισσότερα. Διαβάστε τι είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ,  Δ. Δασκαλόπουλος, μιλώντας στο ελληνογερμανικό επιχειρηματικό φόρουμ. Διαβάζουμε απο σχετικό σάιτ: «Απαντώντας εμμέσως στις προσκλήσεις για επίδειξη πατριωτισμού από την πλευρά των ελληνικών επιχειρήσεων, ανέφερε ότι ο πατριωτισμός των επιχειρηματιών αποδεικνύεται στην πράξη. Σημείωσε δε ότι οι σύγχρονες και οργανωμένες επιχειρήσεις καταβάλλουν κάθε χρόνο στο κράτος ποσό που αντιστοιχεί στο 68% του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων ενώ το 2009 και το 2010 κατέβαλαν πέραν των τακτικών φόρων Euro1,8 δις σε έκτακτες εισφορές, ποσό που υπερβαίνει τις συνολικές περικοπές στους μισθούς του δημόσιου τομέα». Ρεμάλια... που έλεγε και ο Κωνσταντάρας στη γνωστή ταινία, διαβάστε τα νούμερα για να καταλάβετε οτι σε αυτόν τον τόπο  οι βιομήχανοι πια,  δεν έχουνε ζωή. Βλέποντας τα ποσά που ανέφερε και αφουγκραζόμενοι το δράμα που βιώνουν, συνειδητοποιούμε ότι δεν είναι μακριά η μέρα που θα κατέβουν στο δρόμο αλλά και στο πεζοδρόμιο, με συνθήματα όπως. «Νόμος είναι το δίκιο του βιομήχανου», «λεφτά για την βιομηχανία και όχι για παιδεία», «εμπρός  στο δρόμο που χάραξε ο Μίχαλος», «λευτεριά λευτεριά στα αφεντικά»,  «φωτιά και τσεκούρι σε κάθε εργαζόμενο», «πεινάμε» και άλλα τέτοια. Ξαναδιαβάζουμε απο το ίδιο σάιτ: «Στην πράξη, τόνισε ο κ. Δασκαλόπουλος, η μεγάλη πλειοψηφία, των Ελλήνων επιχειρηματιών εξακολουθούν και σήμερα να παλεύουν και να παράγουν, αντιμέτωποι με τη βαθιά ύφεση, την ακραία χρηματοπιστωτική στενότητα, τους βαρύτατους φόρους και τη γενικευμένη ανασφάλεια, χωρίς να κλαίγονται και χωρίς να καταγγέλλουν». Μετά από αυτά…  όλοι στην συγκέντρωση αλληλεγγύης που θα γίνει  στην Πλατεία Συντάγματος, για να δηλώσουμε την υποστήριξή μας, στο δράμα του αγωνιζόμενου βιομήχανου που «δεν κλαίγεται και δεν καταγγέλλει».  Όλοι στο σύνταγμα να βροντοφωνάξουμε: «μείωση μισθών για τους εργάτες, αύξηση κερδών για τους επιχειρηματίες γάτες»,  «τα μισθά μου πάρτα,  στην δικιά σου τσέπη βάλτα»,  «δεν έχει άλλο ότι, μόνο κέρδη για τον εργοδότη»,  «θα δουλεύω μόνο τζάμπα, να σε κάνω βιομήχανε, μάγκα», «ούλι, ούλι, ούλι, είσαι το καλύτερο αφεντικούλι» (τραγουδιστά) «απ το παράθυρό μου βλέπω και έναν και δυο και τρείς και τέσσερις μισθούς μου να περνούν, θα σου τους δώσω όλους, δουλεύοντας, μέχρι τα μάτια μου να βγουν» «δεν με νοιάζει που μου φωνάζουν όλοι , ψιτ χάνε, αρκεί να κερδίζεις εσύ καλέ βιομηχάνε» «πάρε τα λεφτά μου, πάρε τη δουλειά μου, παρ το πορτοφόλι, πάρε εργοδότη και τη ζωή μου όλη» «στη δουλειά σου είμαι ένα γρανάζι, γδάρε με αν θέλεις, δεν πειράζει» Μετά την συγκέντρωση, θα ακολουθήσει πορεία προς την κάβα Cellier.  Θα μοιραστεί σούσι. Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ (τους). Θύμιος Καλαμούκης