Βέλγιο: 200 μέρες χωρίς κυβέρνηση!....Διαμελισμός εν αναμονή

Εσπασε όλα τα ρεκόρ ακυβερνησίας το Βέλγιο: στις 30 Δεκεμβρίου έφτασε τις 200 (!) ημέρες χωρίς κυβέρνηση μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και ούτε διαφαίνεται στον ορίζοντα άμεση προοπτική συγκρότησης κυβερνητικού συνασπισμού. Ξεπεράστηκε έτσι το ρεκόρ ακυβερνησίας που είχε προκύψει μετά τις προηγούμενες εκλογές του 2007 και το οποίο ήταν 194 μέρες. Είναι προφανές ότι το Βέλγιο έχει φτάσει σε κομβικό σημείο. Δείχνει να είναι αδύνατον να λειτουργήσει ως κράτος χωρίς ...
μια νέα βαθιά θεσμική μεταρρύθμιση, που θα φέρει ακόμη πιο μακριά τις διαρκώς απομακρυνόμενες μεταξύ τους εθνότητες των ολλανδόφωνων Φλαμανδών και των γαλλόφωνων Βαλόνων.
Γράφουμε «νέα» μεταρρύθμιση, γιατί δεν θα πρόκειται για την πρώτη, αλλά για την... έκτη (!) συνταγματική μεταρρύθμιση του κράτους του Βελγίου από το 1970 μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, το Βέλγιο θα είχε προ πολλού διασπαστεί σε δύο ανεξάρτητα κράτη, τη Φλάνδρα και τη Βαλονία, αν οι Βρυξέλλες δεν ήταν η έδρα της ΕΕ και επομένως η διάλυση του Βελγίου δεν συνεπαγόταν σοβαρές ψυχολογικές και συμβολικές συνέπειες στην ταραγμένη, αλληλοσπαρασσόμενη και σταδιακά αλληλομισούμενη Ευρώπη της εποχής μας.
Φυσικά, δεν πρόκειται να καθορίσουν τελικά την τύχη του Βελγίου οι ευρωπαϊκοί συμβολισμοί.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσες ενδιάμεσες στάσεις θα χρειαστούν, αλλά το πολιτικό εξπρές της Φλάνδρας ταξιδεύει ορμητικά προς την ανεξαρτησία. Χωρίς ακρότητες, με ειρηνικά μέσα, από καθαρά σκληρές δεξιές θέσεις. Ενα βαθύτατα αντιδραστικό κράτος «γερμανικής κοπής» κυοφορείται.
Αρχικά υπόθεση της φασίζουσας Ακροδεξιάς, την οποία κατά καιρούς εκτόξευσε εκλογικά σε ποσοστά της τάξης του 15% ως 20%, η ανεξαρτησία της Φλάνδρας καταλαμβάνει πλέον δεσπόζουσα θέση στο πολιτικό σκηνικό της επαρχίας αυτής. Στις εκλογές του Ιουνίου το δεξιό αποσχιστικό κόμμα Νέα Φλαμανδική Συμμαχία με ηγέτη τον Μπαρτ Ντε Βέφερ βγήκε πρώτο κόμμα στη Φλάνδρα κερδίζοντας ποσοστό περίπου 30% και καθιστώντας αδύνατο τον σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του.
Ο Ντε Βέφερ έχει μπλοκάρει επί επτά μήνες τις διαπραγματεύσεις τηρώντας σκληρή στάση και απαιτώντας δραστικές περικοπές στη μεταφορά πόρων από την πλούσια Φλάνδρα στη φτωχή Βαλονία. Η φλαμανδική κοινή γνώμη επιδοκιμάζει στις δημοσκοπήσεις την ανυποχώρητη στάση του Ντε Βέφερ - και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που όλα τα υπόλοιπα φλαμανδικά κόμματα έχουν πανικοβληθεί και τρέμουν στην ιδέα μήπως η κατάσταση αδιεξόδου οδηγήσει σε νέες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα ενισχύσουν οπωσδήποτε το κόμμα του Ντε Βέφερ, ενδεχομένως εντυπωσιακά.
Με δεδομένο ότι στη γαλλόφωνη Βαλονία το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι αυτό που παραδοσιακά κυριαρχεί, η συνεννόηση Φλαμανδών και Βαλόνων γίνεται ακόμη δυσκολότερη παρά τις υποχωρητικές προτάσεις που έκανε ο Βαλόνος σοσιαλιστής ηγέτης Ελιο ντι Ρούπο, όταν αποπειράθηκε αποτυχημένα να σχηματίσει κυβέρνηση.
«Προ παντός άλλου είναι ο Φλαμανδός εθνικιστής που δυσκολεύει την αποστολή του τωρινού μεσολαβητή, του Φλαμανδού σοσιαλιστή Γιόχαν Φάντε Λανότε» ομολογεί σε άρθρο της και η γερμανική συντηρητική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η αλήθεια είναι πως αν οι Φλαμανδοί δεν θέλουν πια να ζουν στο ίδιο κράτος με τους Βαλόνους, οι αριθμοί καθίστανται ισχυρό όπλο στα χέρια τους. Από το 2012 και πέρα το Βέλγιο πρέπει να περικόψει τα δημόσια έξοδα κατά 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για να ισοσκελίσει το 2015 τον προϋπολογισμό του.
Η Εθνική Τράπεζα του Βελγίου όμως υπολόγισε προσφάτως σε περίπου 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ το σύνολο των δημοσιονομικών μεταφορών πόρων από τη Φλάνδρα στη Βαλονία. Αν λοιπόν πει κάποιος στους Φλαμανδούς -όπως φυσικά κάνει ο Μπαρτ Ντε Βέφερ- ότι, αν κοπούν τα χρήματα που δίνει η Φλάνδρα στη Βαλονία, λύνονται αυτομάτως τα προβλήματα του προϋπολογισμού του Βελγίου που γίνεται μάλιστα πλεονασματικός, αναμενόμενο είναι ότι τους πείθει ότι πρέπει να ξεφορτωθούν τα «παράσιτα», τους Βαλόνους!
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Διαμελισμός εν αναμονή
«Κακόμοιρο Βέλγιο!» είναι ο τίτλος κύριου άρθρου της γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία μάλιστα χαρακτηρίζει το Βέλγιο «χώρα στενά διαπλεκόμενη οικονομικά με τη Γερμανία». Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι, αν η Φλάνδρα ανεξαρτητοποιηθεί, θα πρόκειται για μια ακόμη χώρα - δορυφόρο της Γερμανίας, ενώ η Βαλονία θα προσχωρήσει πιθανότατα στη Γαλλία, όπως ήδη συζητείται ανοιχτά, στην οποία και θα προσαρτηθεί. Οι Φλαμανδοί πάντως πιθανόν θα είχαν ήδη ανεξαρτητοποιηθεί, αν δεν φοβόντουσαν ότι υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να χάσουν τις δίγλωσσες Βρυξέλλες όπου κυριαρχούν οι γαλλόφωνοι και κυρίως η κοσμοπολίτικη νοοτροπία.

Γ.Δελαστικ...Εθνος