αφραγκοι γαμπροι και πλουσιες νυφες....

Από παλιά υπήρχαν περιπτώσεις που κάποιοι περίπου άφραγκοι γαμπροί παραμύθιαζαν πλούσιες νύφες, γινόταν ο γάμος και μετά οι άφραγκοι και άσωτοι σύζυγοι έκαναν κουμάντο στα χρήματα (προίκα) της συζύγου (τα οποία είτε ήταν δικά της είτε του πατέρα της). Κάποιες νύφες παρέμειναν υποταγμένες (καθότι τους αγαπούσαν σχεδόν παράφορα - ίσως γιατί ήταν ικανότατοι εραστές) ενώ κάποιες άλλες είτε έλαβαν την απόφαση να διαχειρίζονται οι ίδιες τα χρήματά τους είτε ξαπόστειλαν τους άσωτους συζύγους.
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις...
(νύφες/σύζυγοι) άφησαν τους τραπεζίτες (γαμπρούς/συζύγους) να διαχειρίζονται ανεξέλεκτα την προίκα τους (χρήματα από την φορολογία των πολιτών, δηλαδή του πατέρα τους, αλλά και των καταθετών) μη έχοντας την τόλμη να βάλουν στην πρέπουσα θέση τους άσωτους εραστές (νταβαντήδες) προφανώς γιατί τους αγαπάνε επειδή είναι επηβήτορες.
Αλλά αν οι πολιτικοί αρέσκονται να έχουν τους τραπεζίτες ως επιβήτορες, οι πολίτες δεν επιθυμούν να έχουν ως βιαστές τους τραπεζίτες.
Πώς λύνεται το πρόβλημα; Μα με λαϊκή επανάσταση - κάπως σαν τη γαλλική, έστω κι αν υπάρξουν κάποια παρατράγουδα. Κι όταν αναφέρομαι σε λαϊκή επανάσταση, ασφαλώς δεν την εννοώ καθοδηγούμενη ή καπελωμένη.                                ...επαναστατης