Είναι γνωστό σε όλους τους νομικούς κύκλους ότι με βάση το Σύνταγμα (άρθρο 36 παρ. 3), πλην άλλων οι συνθήκες για οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, όπως στην περίπτωση της εισδοχής μας στο ΔΝΤ, πρέπει να κυρώνονται με νόμο!
Για το λόγο αυτό, οποιαδήποτε διεθνή συνθήκη ή σύμβαση, όπως η ΕΣΔΑ κλπ., για να ισχύσουν στην Ελλάδα κυρώθηκαν με νόμο που ψήφισε η Βουλή. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της συνταγματικής διαταγής, ο νόμος 3845/2010 προέβλεπε ότι
"Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις που υπογράφονται κατόπιν εξουσιοδότησης από τον Υπουργό των Οικονομικών εισάγονται στη Βουλή για κύρωση".
Ο κ. Παπακωνσταντίνου όμως δεν αρκείται σ' αυτή την επιταγή του Συντάγματος, αλλά επιφυλάσσει για τον εαυτό του Υπερεξουσίες πέρα και από αυτές που προβλέπονται για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γι' αυτό και δεν δίστασε να κατεβάσει μόλις χθες και πριν περάσει εβδομάδα από την ψήφιση του παραπάνω νόμου, τροπολογία της παραπάνω διάταξης με την οποία προβλέπεται ότι
«Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου πρώτου του Ν. 3845/2010 (ΦΕΚ 65 Α’),αντί της λέξης "κύρωση", τίθενται οι λέξεις "συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους"».
Προσπάθησε δε να στηρίξει αυτό το κατασκεύασμα στο
«Άρθρο 36 (Διεθνής παραστάτης, διεθνείς συνθήκες) του Συντάγματος που ορίζει ότι
1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν».
που σαφώς και δεν αφορά συγκεκριμένα και ειδικά τις συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, και οι οποίες δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει (άρθρ. 36 παρ. 2 του Συντάγματος).
Δηλαδή συμβάσεις τέτοιες που δεν συνεπάγονται επιβάρυνση των ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων μπορεί μόνον ο Πρόεδρος να τις υπογράφει χωρίς κύρωση νόμου, αλλά τις συμβάσεις όπως με το ΔΝΤ που σαφώς και συνεπάγονται παραχωρήσεις πάσης φύσεως των πολιτών και της χώρας, ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να τις εισάγει για κύρωση στη Βουλή!!!!!
Βέβαια μετά την αποκάλυψή του ότι προβαίνει σε συνταγματική εκτροπή, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ανακοίνωσε ότι τελικά θα εισάγει στη Βουλή τις συμβάσεις για κύρωση, «όπως προέβλεπε η αρχική διατύπωση του νόμου 3845/2010», η οποία όμως θα έχει απαλειφθεί. Άρα, ακόμη κι αν περάσει τις παρούσες, κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει με τις επόμενες συμβάσεις, αφού ο νόμος, ύστερα από τη χθεσινή τροπολογία, έστω και αντισυνταγματικά δεν θα τον υποχρεώνει.
Πραγματικά πρόκειται για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και συνταγματική εκτροπή!!!!...........http://anemos5.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.