Σκοτώνουμε τα εγγόνια μας;

“The planet is fine. The people are fucked.”
George Carlin

Ίσως ο τίτλος να σας φαίνεται προβοκατόρικος, μελοδραματικός. Είναι κάτι που συνηθίζω να κάνω. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον είναι πολύ “ήπιος”.

Ο σωστός τίτλος αυτού του κειμένου θα ήταν (χωρίς ερωτηματικό):
 Σκοτώνουμε τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και το 90% της έμβιας ζωής.

Ο πλανήτης βρίσκεται μπρος σε μια παγκόσμια κλιματική καταστροφή που ανάλογη είχε ξανασυμβεί πριν 251 εκατομμύρια χρόνια, στο τέλος της Περμίου περιόδου. Τότε και τώρα τα αίτια ήταν και είναι φυσικά (αφού όλα όσα υπάρχουν είναι μέρος της φύσης).

Η μόνη διαφορά είναι ότι την καταστροφή αυτή τη φορά την προκαλούν τα έργα ενός είδους, του υπέροχου Homo Sapiens Sapiens, που καθόλου σοφός δεν μοιάζει καθώς παίζει ποδόσφαιρο στην άκρη της αβύσσου -και της ολοκληρωτικής εξαφάνισης του.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη που μας φιλοξενεί είναι γεγονός. Ως τώρα η θερμοκρασία έχει αυξηθεί 0,6 βαθμούς απ’ τη προβιομηχανική εποχή. Ίσως να σας φαίνεται πολύς ο χρόνος, αλλά τα 200 χρόνια βιομηχανίας του σοφού ανθρώπου είναι ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών της Γαίας.

Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Μια μελέτη Βρετανών επιστημόνων, το 2005, αποκάλυψε ότι ο διπλασιασμός του διοξειδίου του άνθρακα θα οδηγήσει σε παγκόσμιες θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 1,9 έως 11,5 βαθμούς Κελσίου πάνω απ’ τα προβιομηχανικά επίπεδα.

Αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ξεπεράσει τους 6 βαθμούς, τότε θα είμαστε περήφανοι που προκαλέσαμε έναν νέο ολοκληρωτικό αφανισμό.

Όμως ακόμα κι αν αυξηθεί μόλις 1,4 βαθμούς Κελσίου θα αντιμετωπίσουμε τέτοιες συνθήκες που μάλλον θα τη “γαμήσουμε” (όπως λέει και ο κωμικός φιλόσοφος Γεώργιος Καρλίνος).

Απλά πράγματα, που τα βλέπουμε σε τόσες ταινίες καταστροφής: Θα λιώσει μεγάλο μέρος απ’ τους πάγους των πόλων, θα πλημμυρίσουν χώρες και πόλεις. Θα σταματήσει το Ρεύμα του Κόλπου, οπότε η Βόρεια Ευρώπη θα μπει σε περίοδο παγετώνων. Θα ερημοποιηθούν οι εύκρατες περιοχές (όπως τα κράτη της Mare Nostrum). Θα γίνουν σαβάνες τα τροπικά δάση. Κι ας μην ξεχνάμε τα “ακραία καιρικά φαινόμενα”, όπως οι τυφώνες που έκαναν ήδη την εμφάνιση τους στο νότιο Ατλαντικό, τους ανεμοστρόβιλους, τους καύσωνες, την ανυνδρία.

Αυτά θα προκαλέσουν λοιμούς και λιμούς,  μαζικές μεταναστεύσεις και -φυσικά- νέους πολέμους ανάμεσα στους σοφούς πιθήκους.

Πότε θα γίνει αυτό; Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά έχει ξεκινήσει, συμβαίνει ήδη. Με λίγη τύχη τα εγγόνια μας δεν θα προλάβουν να γεννηθούν -γιατί σίγουρα θα είναι ατυχία να γεννηθείς σ’ έναν πλανήτη νεκρό.

Πώς θα μπορούσαμε να σταματήσουμε την καταστροφή; Δεν είναι σίγουρο ότι μπορούμε πλέον, αλλά ο μόνος τρόπος θα ήταν να περιορίσουμε κατά 90% (!) τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Τι σημαίνει αυτό; Πώς θα ήταν μια (δυτική) χώρα που θα το έκανε; Την απάντηση έδωσε αυθόρμητα σε συνέντευξη ο περιβαλλοντολόγος Μάγιερ Χίλμαν: “Μια πολύ φτωχή τριτοκοσμική χώρα”.

Για να αποτραπεί ο αφανισμός όπου οδεύουμε θα έπρεπε να σταματήσουμε ΤΩΡΑ να χρησιμοποιούμε υδρογονάνθρακες. Μπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς πετρέλαιο; Αν όχι, τότε πρέπει να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπους.

Έπειτα, ακόμα κι αν όλη η ενέργεια που χρησιμοποιούμε προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές (αιολική, ηλιακή, υδροηλεκτρική, κυματική κλπ) θα έπρεπε κάθε ένας από εμάς, τους σοφούς, να ξοδεύει πολύ λιγότερη.

Τέρμα τα μακρινά ταξίδια, τέρμα τα προμαγειρευμένα γεύματα, τέρμα η αγορά ρούχων, επίπλων και gadget.

Η αποκάλυψη είναι εδώ: Χωρίς πετρέλαιο καταρρέει η παγκόσμια οικονομία. Χωρίς έπιπλα απ’ την ΙΚΕΑ και iphone, καταρρέει (ξανά) η παγκόσμια οικονομία -και η προσωπική μας ζωή.

Τι προτιμάτε; Έναν πλανήτη όπου θα ζήσουν τα εγγόνια σας ή μια βόλτα με το αυτοκίνητο στην εξοχή το Σαββατοκύριακο;

Μην απαντήσετε. Υπάρχουν πιο σημαντικά θέματα να σκεφτείτε. Όπως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, τι θα φάμε αύριο;

(αλλά διαβάστε το βιβλίο “Heat”, του Τζόρτζ Μόνπιοτ, εκδόσεις Ψυχογιός)

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 12.11.2016

Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.



Από τον Γελωτοποιό
Πηγή: nostimonimar.gr