Ένα μικρό παιδάκι στενοχωρήθηκε πάρα πολύ όταν είδε πως η αγαπημένη του χελώνα κείται ακίνητη ανάσκελα δίπλα στη λίμνη και δεν δείχνει σημεία ζωής.Ο πατέρας του παιδιού προσπαθεί να ηρεμίσει τον γιο του:
– Μην κλαις αγόρι μου. Θα κάνουμε μια αληθινή ...κηδεία για τη χελώνα σου. Θα παραγγείλουμε μια μικρή κασέλα στολισμένη με μετάξι και θα ζητήσουμε απ’ τον νεκροθάφτη να φτιάξει μια ταφόπετρα που θα σκαλίσει το όνομά της. Θα ερχόμαστε καθημερινά για να φέρνουμε στον τάφο της φρέσκα λουλούδια και θα φτιάσουμε γύρο από τον τάφο της μικρό φράχτη.
Το αγόρι σκούπισε τα δάκρυα του, το σχέδιο του πατέρα του είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Την επόμενη μέρα όλα ήταν έτοιμα και η μεγαλοπρεπή πομπή, που αποτελούταν από το παιδί, πατέρα, μητέρα, αδελφό, υπηρέτρια και τον φίλο του παιδιού, προχωρούσε προς το πτώμα της χελώνας.
Όταν έφτασαν στην άκρη της λίμνης διαπίστωσαν πως το σώμα της είχε εξαφανιστεί.
Ξαφνικά όλοι είδανε τη χελώνα να βγαίνει στην επιφάνεια και χαρούμενα έπλεε προς το μέρος τους. Το παιδί με φανερή απογοήτευση κοίταξε το φίλο του και πρότεινε:
Ξαφνικά όλοι είδανε τη χελώνα να βγαίνει στην επιφάνεια και χαρούμενα έπλεε προς το μέρος τους. Το παιδί με φανερή απογοήτευση κοίταξε το φίλο του και πρότεινε:
– Έλα να τη σκοτώσουμε!
Στην πραγματικότητα δεν αγαπώ τόσο εσένα, όσο όλη τη γκάμα των συναισθημάτων γύρω από την αγάπη μου για σένα.
http://vasillis41.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.