# #

18 Ιαν 2012

Κοιμισμένος άντρας....






Σε ποιο βάθος βρίσκεσαι, πόσο κάτω?
Να ένα ροζμαρί που έκλεψα στη βόλτα μου
και η πρώτη πασχαλιά της πλατείας.

Τ΄ αφήνω στο πάπλωμα....

Μιλάς στα όνειρά σου.Είμαι η παλλίροια που χτυπά,
δική μου είναι η ακτή.

Γεύση της θάλασσας, παλμός της καρδιάς μου.

Μη μ΄ αφήνεις, μη μ΄ αφήνεις.

Βουτάω από κάτω
εσύ σκληραίνεις στο στόμα μου.
Θα είσαι βαθιά μέσα μου όταν ξυπνήσεις,
ο παλμός σου δικός μου.

Κύμα που ιππεύω,
θα πάρω τα πάντα πρίν σπάσεις.

Πώλα Μήχαν/Δουβλίνο 1955
πηγη 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.