Να μερικά «μαργαριτάρια» από αυτά που «σώζουν» τη χώρα και τους εργαζόμενους:
-«Αντί να μειώσω τους μισθούς 20% τους είπα να δουλέψουν παραπάνω 20%»!
Πονηρός ο βλάχος αφού και αυτό είναι μείωση. Δηλαδή ποιος θα καρπωθεί το παραπάνω 20%;;; Αλλά σιγά που δεν μείωσε τους μισθούς, σιγά που δεν γέμισε με μερική απασχόληση…
-«Στην Ελλάδα υπάρχουν 3.000 ιδιωτικά νησιά. Να τους δοθούν απεριόριστες χρήσεις γης χωρίς τον έλεγχο του συστήματος και να πουληθούν άμεσα στους ξένους να έρθουν να επενδύσουν…»
Απαιτεί ασυδοσία χωρίς τον έλεγχο του συστήματος! Ούτε τον έλεγχο του δικού του συστήματος δεν θέλει. Μιλάμε για πλήρη ασυδοσία στο όνομα της κρίσης!
-«Αν αυτό πετύχει (το ξεπούλημα των νησιών) μετά γιατί να μη νοικιάσουμε ή και πουλήσουμε ακόμη και τη Μακρόνησο και τη Γυάρο… έχει καμιά σημασία ποιος θα είναι ιδιοκτήτης τους;»!
Το μίσος του για τους κομμουνιστές, την ιστορία, και τα ματωμένα χώματα του ελληνικού λαού ξεχειλίζει εδώ. Δεν είχε κανένα λόγο να τα αναφέρει και θα μπορούσε να πει π.χ. τη Σκάντζουρα Αλοννήσου. Όμως το μίσος τον πνίγει και στο μάτι του είναι καρφί αυτή η ιστορία. Πιθανόν να θέλει να γίνουν καζίνα, πορνεία και χαμαιτυπεία, για να εκδικηθεί το λαό που τα ανακήρυξε ιερούς τόπους των βασάνων του.
-«Αλλάζει η ζωή του ανθρώπου αν ο Όλυμπος ήταν ιδιοκτησία των Γερμανών;».
Να πάλι το ξεπούλημα στο νου του! Όχι οποιοδήποτε ξεπούλημα αλλά του ιερότερου βουνού της χώρας! Αυτό μισεί, από αυτό θα βγάλει κέρδη, αυτό θέλει να πουληθεί. Αν στο τέλος ο Δίας με τη μορφή του Λαού του ρίξει κεραυνούς και τον κάψει θα διαμαρτύρεται για… κομμουνιστικό έγκλημα!
-«Να δοθεί η άδεια να κτίζεται όλος ο γιαλός πάνω στο νέρό με ενοικιαζόμενα δωμάτια πάνω στο κύμα με προβλήτες μέσα στο νερό και ιδιωτικά λιμανάκια…»
Αυτό είναι το όνειρο κάθε οικοπεδοφάγου, κάθε εργολάβου, κάθε καπιταλιστή. Να αποκλειστεί η παραλία για το λαό και να είναι μόνο για την άρχουσα τάξη που θα την εκμεταλλεύεται μάλιστα δωρεάν…
-«Αν η Ακρόπολη δίνονταν στους Ιάπωνες και δούλευε 24ώρες το 24ωρο και 7 μέρες τη βδομάδα θα ήταν καλύτερα… η Ακρόπολη είναι ένα προϊόν… »!
Φυσικά δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι για το κεφάλαιο η Ακρόπολη δεν είναι ένα από τα κορυφαία πολιτιστικά μνημεία του κόσμου αλλά ένα «προϊόν», ένα εμπόρευμα προς χρήση και αποκόμιση κέρδους. Ακόμη και η Ιαπωνική ή η γερμανική σημαία, που κατά την κατοχή των Γερμανών κατέβασαν με ηρωισμό οι Έλληνες κομμουνιστές, ας ξαναϋψωθεί στην Ακρόπολη, δεν είναι πρόβλημα αν αποφέρει κέρδη! Η ξετσιπωσιά δεν κρύβεται, αντίθετα αποκτά και περιεχόμενο αφού μας λέει ότι οι προτάσεις για το ξεπούλημα των πάντων στο κεφάλαιο γίνονται για την… «ευημερία του λαού»!
-«Να γίνει σώμα δικαστών ιδεολογικά προσκείμενων στην ανάπτυξη που θα δικάζει όλες τις (επιχειρηματικές) προσφυγές και θα βγάζει απόφαση σε μια βδομάδα»!
Το τι σημαίνει δικαστές «ιδεολογικά προσκείμενους» που θα αποφασίζουν με βάση την «ανάπτυξη» φυσικά θα το καθορίσουν κύριοι σαν αυτόν ή πολιτικοί που τους υπηρετούν όπως ο κ. Παπαδήμος τον οποίο δεν ξεχνά να υμνήσει. Ο κύριος αυτός αγωνιά μη τυχόν και παρεισφρήσει και κανένας «μη ιδεολογικά προσκείμενος» δικαστής σε αυτό το σώμα! Το ζουμί της υπόθεσης είναι η νομιμοποίηση κάθε καπιταλιστικής - επιχειρηματικής αυθαιρεσίας στο όνομα της «ανάπτυξης» από «ιδεολογικά προσκείμενους» σε αυτήν δικαστές, δηλαδή στο κέρδος του κεφαλαίου.
Τώρα τι άλλα σχόλια να κάνεις επ’ αυτών όλων; Ο άνθρωπος δεν παίζεται! Είναι η βαθιά, αβυσσαλέα, ψυχή του κεφαλαίου που μισεί κάθε τι που δεν αποφέρει κέρδος στο κεφάλαιο και αυτό που μπορεί να δει, είναι ακριβώς μόνο το κέρδος.
Θα έλεγα ότι πραγματικά του χρειάζεται ένας «Δίας» με κεραυνούς στο χέρι!
-«Αντί να μειώσω τους μισθούς 20% τους είπα να δουλέψουν παραπάνω 20%»!
Πονηρός ο βλάχος αφού και αυτό είναι μείωση. Δηλαδή ποιος θα καρπωθεί το παραπάνω 20%;;; Αλλά σιγά που δεν μείωσε τους μισθούς, σιγά που δεν γέμισε με μερική απασχόληση…
-«Στην Ελλάδα υπάρχουν 3.000 ιδιωτικά νησιά. Να τους δοθούν απεριόριστες χρήσεις γης χωρίς τον έλεγχο του συστήματος και να πουληθούν άμεσα στους ξένους να έρθουν να επενδύσουν…»
Απαιτεί ασυδοσία χωρίς τον έλεγχο του συστήματος! Ούτε τον έλεγχο του δικού του συστήματος δεν θέλει. Μιλάμε για πλήρη ασυδοσία στο όνομα της κρίσης!
-«Αν αυτό πετύχει (το ξεπούλημα των νησιών) μετά γιατί να μη νοικιάσουμε ή και πουλήσουμε ακόμη και τη Μακρόνησο και τη Γυάρο… έχει καμιά σημασία ποιος θα είναι ιδιοκτήτης τους;»!
Το μίσος του για τους κομμουνιστές, την ιστορία, και τα ματωμένα χώματα του ελληνικού λαού ξεχειλίζει εδώ. Δεν είχε κανένα λόγο να τα αναφέρει και θα μπορούσε να πει π.χ. τη Σκάντζουρα Αλοννήσου. Όμως το μίσος τον πνίγει και στο μάτι του είναι καρφί αυτή η ιστορία. Πιθανόν να θέλει να γίνουν καζίνα, πορνεία και χαμαιτυπεία, για να εκδικηθεί το λαό που τα ανακήρυξε ιερούς τόπους των βασάνων του.-«Αλλάζει η ζωή του ανθρώπου αν ο Όλυμπος ήταν ιδιοκτησία των Γερμανών;».
Να πάλι το ξεπούλημα στο νου του! Όχι οποιοδήποτε ξεπούλημα αλλά του ιερότερου βουνού της χώρας! Αυτό μισεί, από αυτό θα βγάλει κέρδη, αυτό θέλει να πουληθεί. Αν στο τέλος ο Δίας με τη μορφή του Λαού του ρίξει κεραυνούς και τον κάψει θα διαμαρτύρεται για… κομμουνιστικό έγκλημα!-«Να δοθεί η άδεια να κτίζεται όλος ο γιαλός πάνω στο νέρό με ενοικιαζόμενα δωμάτια πάνω στο κύμα με προβλήτες μέσα στο νερό και ιδιωτικά λιμανάκια…»
Αυτό είναι το όνειρο κάθε οικοπεδοφάγου, κάθε εργολάβου, κάθε καπιταλιστή. Να αποκλειστεί η παραλία για το λαό και να είναι μόνο για την άρχουσα τάξη που θα την εκμεταλλεύεται μάλιστα δωρεάν…
-«Αν η Ακρόπολη δίνονταν στους Ιάπωνες και δούλευε 24ώρες το 24ωρο και 7 μέρες τη βδομάδα θα ήταν καλύτερα… η Ακρόπολη είναι ένα προϊόν… »!
Φυσικά δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι για το κεφάλαιο η Ακρόπολη δεν είναι ένα από τα κορυφαία πολιτιστικά μνημεία του κόσμου αλλά ένα «προϊόν», ένα εμπόρευμα προς χρήση και αποκόμιση κέρδους. Ακόμη και η Ιαπωνική ή η γερμανική σημαία, που κατά την κατοχή των Γερμανών κατέβασαν με ηρωισμό οι Έλληνες κομμουνιστές, ας ξαναϋψωθεί στην Ακρόπολη, δεν είναι πρόβλημα αν αποφέρει κέρδη! Η ξετσιπωσιά δεν κρύβεται, αντίθετα αποκτά και περιεχόμενο αφού μας λέει ότι οι προτάσεις για το ξεπούλημα των πάντων στο κεφάλαιο γίνονται για την… «ευημερία του λαού»!
-«Να γίνει σώμα δικαστών ιδεολογικά προσκείμενων στην ανάπτυξη που θα δικάζει όλες τις (επιχειρηματικές) προσφυγές και θα βγάζει απόφαση σε μια βδομάδα»!
Το τι σημαίνει δικαστές «ιδεολογικά προσκείμενους» που θα αποφασίζουν με βάση την «ανάπτυξη» φυσικά θα το καθορίσουν κύριοι σαν αυτόν ή πολιτικοί που τους υπηρετούν όπως ο κ. Παπαδήμος τον οποίο δεν ξεχνά να υμνήσει. Ο κύριος αυτός αγωνιά μη τυχόν και παρεισφρήσει και κανένας «μη ιδεολογικά προσκείμενος» δικαστής σε αυτό το σώμα! Το ζουμί της υπόθεσης είναι η νομιμοποίηση κάθε καπιταλιστικής - επιχειρηματικής αυθαιρεσίας στο όνομα της «ανάπτυξης» από «ιδεολογικά προσκείμενους» σε αυτήν δικαστές, δηλαδή στο κέρδος του κεφαλαίου.
Τώρα τι άλλα σχόλια να κάνεις επ’ αυτών όλων; Ο άνθρωπος δεν παίζεται! Είναι η βαθιά, αβυσσαλέα, ψυχή του κεφαλαίου που μισεί κάθε τι που δεν αποφέρει κέρδος στο κεφάλαιο και αυτό που μπορεί να δει, είναι ακριβώς μόνο το κέρδος.
Θα έλεγα ότι πραγματικά του χρειάζεται ένας «Δίας» με κεραυνούς στο χέρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.