«Λάθος» το Μνημόνιο, ζήτω το... Μνημόνιο!

O κ. Σημίτης δεν είναι ο μοναδικός που ανακαλύπτει - τώρα - ότι το Μνημόνιο ήταν, όπως αναφέρει, ένα «μοιραίο λάθος».

*

Φυσικά, ακόμα και τούτη τη στιγμή που μιλούν για «λάθος», οι... επικριτές του Μνημονίου παραμένουν πιστά προσηλωμένοι στην πολιτική προπαγάνδα που υπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης των πλουτοκρατών.

Και τούτο διότι γνωρίζουν - πολύ καλά - ότι το Μνημόνιο δεν ήταν «λάθος».

 Ηταν μια πέρα για πέρα συνειδητή, προαποφασισμένη και...

από την άποψη των συμφερόντων εκείνων που το συνέταξαν, το Μνημόνιο ήταν μια απόλυτα σωστή επιλογή.

Για την ακρίβεια, ήταν η μόνη επιλογή που απαντούσε στο βασικό ζήτημα που είχαν να λύσουν:

Να περιορίσουν, δηλαδή, για τους κεφαλαιοκράτες το κόστος της κρίσης και να το φορτώσουν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

*

Αυτήν την εγκληματική, αυτήν τη στυγνή ταξική επιλογή υπηρετεί η πολιτική του κεφαλαίου, με ή χωρίς Μνημόνια.

Επειδή, όμως, σήμερα - σήμερα που χάσκουν στην Ελλάδα οι κοινωνικές «εκατόμβες» -

ο εγκληματικός και ταξικός χαρακτήρας αυτής της πολιτικής δεν κρύβεται,

οι υπαίτιοι της συγκεκριμένης πολιτικής μην μπορώντας, λόγω του στοιχειώδους ενστίκτου της αυτοσυντήρησης να... αυτοκαταγγελθούν ως «εγκληματίες» και ως «ταξικά αδίστακτοι», επιλέγουν να ομιλούν περί «λάθους»...

*

Αυτό κάνει και ο κ. Σημίτης.

Αλλωστε, την ίδια όψιμη συμπεριφορά επιδεικνύουν κι άλλοι. Από τον Χρυσοχοΐδη και τους βουλευτές που ψηφίζουν και στηρίζουν Μνημόνια μέχρι τον τελευταίο παπαγάλο των ΜΜΕ.

 Πρόκειται για όλους αυτούς (σ.σ.: εκείνους για τους οποίους οι κοινωνιολογικές μελέτες του μέλλοντος περί «τσίπας» και «ξεδιαντροπιάς» επιφυλάσσουν ειδική αναφορά) που τους βλέπουμε με τον ίδιο τουπέ που πριν δυο χρόνια κατακεραύνωναν όποιον αμφισβητούσε την πολιτική του Μνημονίου...

- το Μνημόνιο υπέρ της εφαρμογής του οποίου προσεύχονταν ολημερίς επί μια ολόκληρη διετία -

σήμερα να μη χάνουν ευκαιρία να... καταγγείλουν το Μνημόνιο, για να καταλήξουν, τελικά, ότι: Δεν υπάρχει μεγαλύτερη «αναγκαιότητα», δεν υπάρχει τίποτα πιο «αναπόφευκτο» και τίποτα πιο «σωτήριο» από το επόμενο ...Μνημόνιο!

 

Ο κ. Σημίτης...

Στο «Πρώτο Θέμα» της 16ης Μάη 2010

- λίγες μέρες, δηλαδή, μετά την υπογραφή του μνημονίου -

υπό τον τίτλο «Υπάρχει λύση;» δημοσιεύτηκε άρθρο, στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε:

*

«Η ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας είναι μια διαδικασία παράλληλη προς τησυνεπή εφαρμογή του προγράμματος (σ.σ.: μνημόνιο)».

*

«Είμαστε υποχρεωμένοι να (...) εργαστούμε για την προσαρμογή μας στο ευρωπαϊκό πλαίσιοεφαρμόζοντας το πρόγραμμα σταθεροποίησης».

*

«Χρειάζεται λοιπόν μια συστηματική και συνεχής προσπάθεια για να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος. Δισταγμοί και καθυστερήσεις δεν δικαιολογούνται. Αναβολές για να μειωθεί το πολιτικό κόστος ή ρυθμίσεις, που στην πραγματικότητα διατηρούν το υφιστάμενο καθεστώς, είναι ανεπίτρεπτες».

*

 

«Το πρόγραμμα σταθεροποίησης είναι κοινωνικά άδικο (...) Αλλά εκτεταμένες αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν τώρα, που δεν έχουμε αξιοπιστία».

*

Ποιος ήταν αυτός που προ διετίας ένωνε τη φωνή του με τους μνημονιολόγους και έθετε το... κύρος του στην υπηρεσία του μνημονίου, λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφισή του;

Ποιος αν και «κοινωνικά άδικο» το μνημόνιο, απέκλειε «αλλαγές» και ζητούσε

τη «συνεπή»,

τη «συστηματική»,

τη «συνεχή»,

τη «χωρίς αναβολές»,

τη «χωρίς δισταγμούς» και

τη «χωρίς καθυστερήσεις» εφαρμογή του;

Μα ο ίδιος που σήμερα αποκαλεί το μνημόνιο... «πολιτικά μοιραίο λάθος».

Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης...

του Νίκου Μπογιόπουλου