Σε ποιον να εμπιστευθείς τον Όλυμπο;

Αυτός που αγαπάει τον τόπο του, δεν επιτρέπει τη θυσία του στο βωμό του πρόσκαιρου κέρδους. Στις 26.09.2011, στην περιφερειακή ενότητα Πιερίας, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη φορέων με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα για τον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου, το οποίο έχει κοινοποιηθεί προς διαβούλευση. Παρόντες ήταν όλοι οι τοπικοί άρχοντες και αρκετοί εκπρόσωποι φορέων, οι οποίοι συμφώνησαν σε τρία σημεία: Στην αξιοποίηση και στην ανάδειξη του Ολύμπου Στην ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και στην Ιδιαίτερη αγάπη που τρέφουν άπαντες για τον τόπο τους. «Δεν θα διαφωνήσει κανείς, πως όλοι αγαπάμε εξίσου τον τόπο μας και θέλουμε το καλύτερο γι’ αυτόν» ήταν η πρόταση που ακούστηκε πολλές φορές από τα χείλη των συμμετεχόντων, ιδίως των πολιτικών προσώπων. Τελικά, αποδεικνύεται, πως η ηθοποιία δεν χρησιμεύει μόνο στο σανίδι!  Οι τεχνικές της μπορούν να φανούν χρήσιμες σε κάθε επαφή με το πλατύ κοινό, ιδιαίτερα της νότιας Πιερίας!  Ο γηραιός Όλυμπος χρησιμοποιήθηκε, πολλές φορές στο παρελθόν, από πολιτικά πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, με στόχο να προσεγγίσουν και να τραβήξουν την προσοχή των πολιτών. Έτσι λοιπόν, για μια ακόμη φορά, σχεδόν όλοι οι άρχοντες του τόπου, έσπευσαν να καταθέσουν τις αναπτυξιακές τους προτάσεις για το μυθικό βουνό, και εκεί, έπεσαν οι μάσκες.  Προτάθηκε να καταργηθεί ο Φορέας Διαχείρισης, να απαλειφθεί εντελώς η ζώνη Γ, να καταργηθεί στο σύνολο του όλο το νομοσχέδιο, να χτιστούν ξενοδοχεία, χιονοδρομικό κέντρο και τελεφερίκ που θα ανεβάζει τον επισκέπτη από τη θάλασσα κατευθείαν στο θρόνο του.. Δία!  Μάλιστα, ο λαλίστατος τέως υφυπουργός Υγείας κ. Γ. Κωνσταντόπουλος, δεν δίστασε να ομολογήσει ότι με δικές του ενέργειες (μεσολάβησε στον κ. Σουφλιά) μπήκε στο ψυγείο η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη το 2004 και δήλωσε ότι το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα! Μόνο υποκριτικό μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το ενδιαφέρον του τέως υφυπουργού και των υποστηρικτών της άποψής του για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες και το δικαίωμά τους, να μπορούν και αυτοί να «γνωρίσουν από κοντά την πολιτιστική κληρονομία της πατρίδας τους».  Στο παιχνίδι της υποκρισίας, ο κύριος Κωνσταντόπουλος φαίνεται να κρατάει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ως τέως υφυπουργός Υγείας όφειλε να γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο πολίτη, πως ζει σε μια χώρα όπου η πρόνοια για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες ήταν πάντα ανύπαρκτη και σε αυτό έχει συμβάλλει και ό ίδιος τα μέγιστα! Η κοινωνία των πολιτών που υποδεικνύεται από τους υποστηρικτές της άποψης, πως στον Όλυμπο θα πρέπει να μπορούν να ανεβαίνουν και οι αδύναμοι, ορίζεται και δημιουργείται κυρίως στο στίβο της καθημερινότητας και λιγότερο στις αίθουσες συνεδριάσεων, όπου εκεί συνήθως «λύνεται» η γλώσσα κάποιων πολιτικών.  Οι χιλιάδες συμπολίτες μας με Ειδικές Ανάγκες, εκτός από την ανάβαση στον Όλυμπο, χρειάζονται εξειδικευμένη περίθαλψη, σοβαρή εκπαίδευση και φροντίδα. Ας φροντίσουμε λοιπόν πρωτίστως για αυτά. Πριν κατασκευάσουμε λοιπόν το τελεφερίκ, ας αφήσουμε πρώτα ελεύθερο το πεζοδρόμιο για να περάσουν, ας βάλουμε πρώτα μια ράμπα για αναπηρικά καροτσάκια σε κάθε σχολείο και μετά, ευχαρίστως, μπορούμε να συζητήσουμε για το πώς θα ανέβουν στην κορυφή του Ολύμπου και πως θα φωτογραφίσουν τα σπάνια λουλούδια του μυθικού βουνού. Βεβαίως, οι απόψεις και οι προτάσεις όλων είναι σεβαστές. Όμως, τίθεται ένα βασανιστικό ερώτημα: Σε ποιον να εμπιστευθείς την ανάπτυξη αυτού του παγκόσμιου μνημείου φύσης και πολιτιστικής κληρονομιάς;  Στα χέρια των πολιτικών και των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι επί 10 χρόνια τώρα δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν τον πληρωμένο από την Ε.Ε. Σταθμό Βιολογικού Καθαρισμού της Ν. Πιερίας, με αποτέλεσμα, όλα τα αστικά απόβλητα της περιοχής να χύνονται στη θάλασσα;  Σε ποιον να εμπιστευθείς την ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος; Στους πολιτικούς εκείνους οι οποίοι ακόμη και σήμερα, συνεχίζουν να μπαζώνουν ρεματιές του βουνού με στερεά απόβλητα και σκουπίδια;  Σε ποιους; Στους ιθύνοντες του τόπου μας, οι οποίοι δεν τολμούν ούτε καν να αναδείξουν το θέμα της βυθισμένης πλατφόρμας με 1.500 τόνους χαλίκι μπροστά στην πόρτα τους, μέσα στο λιμάνι του Λιτοχώρου, φοβούμενοι το μεγάλο αφεντικό των Αθηνών; Ε, λοιπόν όχι! Δεν αγαπάμε όλοι εξίσου τον τόπο μας, γιατί αν τον αγαπούσαμε, η χώρα μας δεν θα βρισκόταν σήμερα σε αυτό το χάλι!  Η υποχώρηση και η θυσία ιδανικών και ηθικών αξιών στον βωμό του χρήματος, οδήγησε τη χώρα στη σημερινή τραγική κατάσταση. Όσο αυτό το διεφθαρμένο τσούρμο πολιτικών του χθες, θα συνεχίσει να ορίζει το αύριο αυτού του τόπου, όσο η «παρτίδα» αυτή των ανίκανων και διεφθαρμένων πολιτικών -με ελάχιστες εξαιρέσεις- δεν αποσύρεται από τα ράφια για να καταστραφεί, ο Όλυμπος θα κινδυνεύει.   Αυτός που αγαπάει τον τόπο του, δεν επιτρέπει τη θυσία του στο βωμό του πρόσκαιρου κέρδους.  Γιατί, αν είναι ο Όλυμπος να αναπτυχθεί όπως αναπτύχθηκαν και τα παράλια της Ν. Πιερίας, τότε ας αφήσουμε το βουνό στην ησυχία του και προπάντων, κάτι όρθιο από όλα όσα κληρονομήσαμε και τα κάναμε σαν τα μούτρα μας. Κάτι τέτοια έλεγε και ο Δουρής στην κηδεία του παιδιού του, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τον αδικοχαμένο γιό του, τον οποίο, όπως αποδείχτηκε, είχε βιάσει και σκοτώσει ο ίδιος. Ηλίας Τσολακίδης