Η μεγάλη διαφθορά των πολιτικών δυνάμεων...

Η νέα Ευρωπαϊκή Φεουδαρχία είναι ήδη εδώ!

Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους δανειστές, απέδειξαν ότι η Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο είναι ήδη νεκρή και έχει αντικατασταθεί με μια νέου τύπου Φεουδαρχία. 
Αυτό που γνωρίζαμε ως τώρα, είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη, δηλαδή η κεντροδεξιά και οι σοσιαλδημοκράτες, κατέληξαν να βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο της οικονομικής ολιγαρχίας και των εταιρικών λόμπι.

Η μεγάλη διαφθορά των πολιτικών αυτών δυνάμεων, λόγω της μακρόχρονης παραμονής τους στην εξουσία, καθώς και ο ριζικός χρηματιστηριακός μετασχηματισμός της οικονομίας, αποτέλεσαν βασικούς παράγοντες για την μετάλλαξή τους και την οριστική στροφή τους προς το νεοφιλελεύθερο δόγμα. 

Οι πολιτικοί που εκπροσώπησαν τις δυνάμεις αυτές,
ανακάλυψαν τελικά ότι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν ένα σύστημα το οποίο οι ίδιοι είχαν σταδιακά απορυθμίσει, κάτω από την πίεση ορισμένων ομάδων συμφερόντων. Κατά συνέπεια, αναγκάστηκαν να παραδώσουν σχεδόν όλα τα κέντρα αποφάσεων στους τεχνοκράτες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά του, στην ουσία πίστεψε ότι θα μπορούσε να επανακτήσει μεγάλο μέρος της πολιτικής ισχύος που είχε παραδοθεί σε μη εκλεγμένους θεσμούς. Όμως, τελικά, οι βουλευτές του, ανακάλυψαν αρκετά γρήγορα, ότι η πολιτική ισχύς στην Ευρώπη είχε ήδη εξολοθρευτεί και ότι το ευρωκοινοβούλιο είχε ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα διακοσμητικό στοιχείο μέσα σε ένα ισχυρό δίκτυο από πολιτικές μαριονέτες και τεχνοκράτες.

Από αυτή τη σκοπιά, η τελική ήττα του Τσίπρα στις διαπραγματεύσεις ήταν μάλλον αναπόφευκτη. Ο τρόπος με τον οποίο οι Ευρωπαίοι γραφειοφασίστες - με επικεφαλής τους οικονομικούς θεσμούς - μεταχειρίστηκαν μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, είναι χαρακτηριστικός. Φρόντισαν να ξεφορτωθούν κάθε ενοχλητικό εμπόδιο (όπως ο Βαρουφάκης) και απείλησαν άμεσα και χωρίς περιστροφές με διακοπή της ρευστότητας, αφού φρόντισαν επί πέντε χρόνια να καταστρέψουν συστηματικά την Ελληνική οικονομία, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν ότι η Ελλάδα θα καταστεί απόλυτα εξαρτημένη από τις ενέσεις ρευστότητας του δικτάτορα Ντράγκι.

Και αφού το κατάφεραν, απαιτούν τώρα από μια Αριστερή κυβέρνηση να ξεπουλήσει τα πάντα και να διαλύσει ότι απέμεινε από τα εργασιακά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος. Το Ευρωπαϊκό και κυρίως Γερμανικό κεφάλαιο απαιτεί πλήρη υποταγή μέσω της απόλυτης ταπείνωσης, καθώς έχει ήδη μετατρέψει σε αποικίες του τις χώρες-δορυφόρους της Γερμανίας και τώρα επιχειρεί να επεκταθεί στην ευρωζωνική περιφέρεια.

Αν πάμε πίσω στο χρόνο, θα ανακαλύψουμε μια σειρά από διεργασίες που δεν μοιάζουν και τόσο τυχαίες, αλλά προσομοιώνουν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο.

Αρχικά, κατασκευάστηκαν ολόκληρα "εργοστάσια" μιας συγκεκριμένης ρητορικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με σκοπό να εξομαλύνουν και τελικά να εξαλείψουν τις διαφορές μεταξύ των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, ώστε να προετοιμάσουν το κοινό για τις ριζικές αλλαγές που θα ακολουθούσαν. Μια ρητορική που διαμορφώθηκε και με τη βοήθεια των φερέφωνων των συστημικών ΜΜΕ και στην οποία κυριάρχησαν διάφορες μορφές Θατσερικών TINA. Δηλαδή, με λίγα λόγια, ότι ένας είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί και ότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.

Κατόπιν, οι πολιτικοί παρέδωσαν σταδιακά την εξουσία στους μη εκλεγμένους οικονομικούς θεσμούς, ενώ φόρτωναν τα κράτη με περισσότερο χρέος μέσω του υπερ-δανεισμού στις μετασχηματισμένες οικονομίες της φούσκας. Όταν η κρίση χτύπησε την ευρωζώνη, η Ελλάδα και άλλα υπερχρεωμένα κράτη υποχρεώθηκαν να λάβουν τα πιο σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, προκειμένου να λάβουν ρευστότητα, που είχε ήδη περάσει υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στο τελικό στάδιο, η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ως μοντέλο για μια δυστοπική Ευρώπη του μέλλοντος. Σε αυτή τη φάση του πειράματος, η λογική είναι απλή: οι γραφειοφασίστες παρουσιάζουν εικονικά success stories για τις άλλες χώρες, προκειμένου να δείξουν με το δάχτυλο την Ελλάδα και να αποτρέψουν μια ταυτόχρονη μαζική αντίδραση, κατηγορώντας τη χώρα ότι δεν έκανε τις απαραίτητες "μεταρρυθμίσεις" που θέλουν. Με μια ξεδιάντροπη υποκρισία, λένε ότι η Ελλάδα πρέπει να καταπολεμήσει τη διαφθορά και την φοροδιαφυγή, ενώ στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα, είναι βολικό γι'αυτούς να συντηρήσουν τη διαφθορά στην Ελλάδα, έτσι ώστε να έχουν το κατάλληλο πρόσχημα για να επιβάλουν τις "μεταρρυθμίσεις" τους που αφορούν φυσικά μόνο όσα είναι απαραίτητα για την οριστική εδραίωση της νέας Φεουδαρχίας.

Και όταν το πείραμα ολοκληρωθεί στην Ελλάδα με επιτυχία, όπως ελπίζουν, θα ανακαλύψουν εκ νέου προβλήματα στις άλλες χώρες, έτσι ώστε να τις αναγκάσουν να ακολουθήσουν το Ελληνικό μονοπάτι, που θα παρουσιαστεί ως ένα ελπιδοφόρο παράδειγμα, παρά την βέβαιη καταστροφή που θα επιφέρουν στην Ελληνική οικονομία τα τελικά μέτρα. Η προπαγάνδα θα εξαπολυθεί και πάλι σε πλήρη ισχύ. Πολλά συστημικά ΜΜΕ στο εξωτερικό και εδώ, αναπαρήγαγαν πρόσφατα την είδηση ότι η Ελληνική οικονομία "παραδόξως" επέστρεψε στην ανάπτυξη! Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν ήταν παρά το πρώτο σημάδι των νέων αφηγήσεων που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Ιδού λοιπόν: οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες έχουν στην ουσία καταργηθεί και όλη η δημόσια περιουσία στις αποικίες της ευρωζώνης είναι έτοιμη να πέσει στα χέρια των ολιγαρχών. Πώς το αποκαλείτε αυτό;

Παρόλα αυτά, ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ηττήθηκε, αλλά η Ευρωπαϊκή Χρηματοπιστωτική Δικτατορία (ΕΧΔ) αναγκάστηκε να αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό της πρόσωπο. Και πάνω απ'όλα, ο Ελληνικός λαός σημείωσε μια πολύ σημαντική νίκη στο πρόσφατο δημοψήφισμα με ένα ξεκάθαρο "ΟΧΙ" στις πολιτικές της καταστροφής, παρά τον ακραίο εκβιασμό με τις κλειστές τράπεζες και την μαύρη προπαγάνδα του τρόμου που εξαπέλυσαν τα συστημικά ΜΜΕ των ολιγαρχών. Είναι βέβαιο, ότι η εβδομάδα αυτής της μαύρης προπαγάνδας πριν το δημοψήφισμα, θα μείνει στην ιστορία ως μια ιδιαίτερη στιγμή αυτών που βιώνει η Ελλάδα και η Ευρώπη.

Ίσως τελικά η αποστολή του Τσίπρα να ήταν αυτή. Να εκθέσει δηλαδή πλήρως την ΕΧΔ στα μάτια όλων των Ευρωπαίων πολιτών και μάλλον τα κατάφερε.

Τα επόμενα κρίσιμα πεδία μάχης: οι εκλογές σε Πορτογαλία, Ισπανία και Ελλάδα. Είναι μια καλή ευκαιρία για τους λαούς των χωρών αυτών να ξεφορτωθούν τα παλιά, διεφθαρμένα πολιτικά τους συστήματα και να ξεκινήσουν μια νέα μάχη σχηματίζοντας ένα ενιαίο μέτωπο. Σ'αυτή τη φάση, τίποτα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, όλα είναι πιθανά ...

του system failure