Η θεραπευτική μέθοδος τής Ομοιοπαθητικής αντιστρέφει την πορεία πολλών περιστατικών καρκίνου...

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Η θεραπευτική μέθοδος τής Ομοιοπαθητικής
αντιστρέφει την πορεία πολλών περιστατικών καρκίνου,
παρά τους ισχυρισμούς ορισμένων,
ότι αποτελεί ένα απλό φαινόμενο placebo

 Hubbard Bryan


Ζούμε σε μια εποχή παραπληροφόρησης, σκοταδισμού και βαθειάς άγνοιας σε πολλά επίπεδα. Ένα από αυτά και ίσως το σημαντικότερο είναι ο τομέας τής Υγείας. Σήμερα, η παγκόσμια Υγεία βρίσκεται παραδομένη στα χέρια τής συμβατικής «κλασικής» Ιατρικής και των φαρμακοβιομηχανιών. Κι ενώ ο τομέας αυτός έχει κάνει βαθιά βουτιά στον Καιάδα τής ασθένειας και τού θανάτου, οι υπνωτισμένες μάζες πιστεύουν το αντίθετο, ότι όλα πάνε καλά και πως η συμβατική Ιατρική σύντομα θα επιλύσει όλα τα προβλήματα και όλες τις ασθένειες, που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Υποσχέσεις, που οι μάζες περιμένουν πλέον εδώ και αρκετές δεκαετίες, χωρίς ποτέ να εκπληρώνονται.Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο πιο βαθειά. 

Σύμφωνα με την αρχαία διδασκαλία διαφόρων πολιτισμών και δη τού ελληνικού, είμαστε το πέμπτο γένος των ανθρώπων, το «σιδηρούν» (Ησίοδος,  «Έργα και Ημέραι»). Το γένος αυτό, χαρακτηρίζεται ως το χείριστο όλων των προηγηθέντων. Αυτά, από την εποχή πολλών αρχαίων σοφών και μυθολογικών ηρώων, μέχρι τις μέρες μας. 

Τότε, αρχικά το γένος αυτό χαρακτηριζόταν για την αλαζονεία του, την επιθετικότητά του, τη βιαιότητά του, τη βλακεία του και από άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα πάντα με τους αρχαίους σοφούς, όλα τα πολιτιστικά επιτεύγματα μαζί με την ανθρώπινη εξέλιξη σ΄αυτή την περίοδο είχαν ξεπέσει. Επομένως, και ο κλασικός πολιτισμός, που εμείς οι σύγχρονοι θεωρούμε ως ένα θαύμα, για εκείνους τους σοφούς ήταν ένας ξεπεσμός. 

Ακολούθησε ο Μεσαίωνας με τα σκοτάδια του, που βύθισε ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα στο τέλμα. Εκεί, εξαφανίστηκε κάθε απομεινάρι και κάθε ίχνος πολιτισμού, γραμμάτων, επιστημών και τέχνης. Η λεγόμενη Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός ήταν μία στείρα και μονομερής αναβίωση τού πολιτισμού, ακρωτηριασμένη και παραμορφωμένη. Πολλές τέχνες και επιστήμες αναβίωσαν λανθασμένα, ανούσια και συμφεροντολογικά. Οι άνθρωποι παρέμειναν οι ίδιοι και χειρότεροι, εγωιστές, βίαιοι, υποκριτικοί, συντηρητικοί, κομπλεξικοί. 

Μία επιστήμη από τις πολλές, που αναβίωσε μονομερώς και ακρωτηριασμένη, υπήρξε και η...
Ιατρική. Η Ιατρική, που γνωρίζουμε σήμερα, όπως την γνωρίζουμε, αυτή, που όλοι εμείς κακώς ονομάζουμε «κλασική Ιατρική». Μέσα απ΄αυτή την παραμορφωμένη επιστήμη, αναβίωσαν δυο και μόνο κομμάτια της. Το χειρουργικό και το φαρμακευτικό. Τα υπόλοιπα χάθηκαν στις φωτιές τού Μεσαίωνα. Όπως οι μεσαιωνικοί γιατροί χρησιμοποιούσαν βάρβαρες και αντίθετες προς την ανθρώπινη ύπαρξη μεθόδους, όπως οι αφαιμάξεις με βδέλλες, οι χειρουργικοί ακρωτηριασμοί, οι δηλητηριάσεις με διάφορα ακραία δηλητήρια (π.χ. υδραργύρωση), έτσι και οι σύγχρονοι γιατροί συνέχισαν την έρευνά τους και την εξέλιξη αυτής τής βίαιης Ιατρικής στο ίδιο επίπεδο, στο υλικό, δηλαδή στο σώμα. Θεώρησαν λανθασμένα, ότι μόνο το σώμα υπάρχει και μάλιστα κινείται αυτοματοποιημένα από μόνο του (καρτεσιανή αντίληψη). 

Παρά τις σπουδαίες προόδους τής Φυσικής (Κβαντομηχανική, Θεωρία Υπερχορδών κ.ά.), εκείνοι, πιστοί στην υλιστική άποψή τους, συνεχίζουν μέχρι και σήμερα στον ίδιο απαράμιλλο μονόδρομο. Ηλεκτροσόκ, ακρωτηριασμούς, ακτινοβολίες, χημικές θεραπείες, ψυχοφάρμακα... Παρά τη σπουδαία τεχνολογική εξέλιξη και την χρήση της στις ιατρικές διαγνωστικές μεθόδους, σε επίπεδο θεραπευτικής δεν υπήρξε καμμία στροφή, καμμία αλλαγή, απλά μια από τα ίδια. Βαθιά συντήρηση και σκοταδισμός.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί, ότι στην Κίνα οι χειρουργικές επεμβάσεις φαίνεται ότι ανθούσαν κατά την περίοδο τού 5.000 π.Χ. περίπου, αφού βρέθηκαν ιατρικά εργαλεία, όπως τρυπάνια, νυστέρια, λαβίδες, βελόνες κ.ά., ίσως πιο εξελιγμένα και από αυτά, που χρησιμοποιεί σήμερα η συμβατική Ιατρική. Όμως, με την εξέλιξη του κινεζικού πολιτισμού τα εργαλεία αυτά και οι χειρουργικές μέθοδοι, που απευθύνονταν στην ύλη, εξαφανίζονται. 

Η κινεζική Ιατρική παράδοση εξελίχθηκε σε ενεργειακές θεραπείες, που βασίστηκαν κυρίως στην πρόληψη και λιγότερο στην θεραπεία, μέθοδοι αμφιλεγόμενες για εμάς τους «πολιτισμένους» δυτικούς, όπως ο βελονισμός. 

Στην Κίνα, την εποχή τού πολιτισμού της, καλός ιατρός ήταν εκείνος, όπου οι πελάτες του δεν αρρώσταιναν ποτέ. Σήμερα, στο δυτικό κόσμο και ειδικά στη χώρα μας, καλός γιατρός είναι εκείνος, που μοιράζει πολλά φάρμακα ή συστήνει με το παραμικρό χειρουργείο…
 
Ως οπτική θα λέγαμε, ότι η Γη γι΄αυτούς είναι επίπεδη... Ποια ενέργεια; Ο άνθρωπος και τα όντα γι΄αυτούς είναι άψυχα, ανενεργά, το σώμα είναι ακατοίκητο, άδειο. Μα η σύγχρονη Φυσική απέδειξε επανειλημμένως, ότι τα πάντα είναι ενέργεια, τα πάντα είναι ηλεκτρομαγνητικά πεδία, ότι η ύλη είναι ενέργεια και η ενέργεια ύλη! Όπως η θρησκείες δηλαδή, που δεν θέλουν με τίποτα να εξελιχθούν, ν΄αλλάξουν, να συμβαδίσουν με τη γνώση και την εποχή τους. Ο,τιδήποτε δεν συμβαδίζει με την άποψή τους, είναι ψευδές και λανθασμένο. Μέθοδοι, όπως λασπολογία, πλύση εγκεφάλου, απειλές, διώξεις, ακόμα και εγκλήματα, συνοδεύουν την «καριέρα» τής σύγχρονης συμβατικής Ιατρικής. 

Σήμερα, η «κλασική Ιατρική», δεμένη πίσω από το άρμα των φαρμακοβιομηχανιών και των οικονομικών συμφερόντων της, οδηγεί την ανθρωπότητα σ΄ένα τέτοιο αδιέξοδο, που όμοιό του δεν έχει ποτέ ξαναεμφανιστεί. Η παγκόσμια υγεία βρίσκεται σε υπέρτατο κίνδυνο, αφού οι ανίατες ασθένειες πλήττουν όλο και περισσότερο τις νέες ομάδες πληθυσμών ακόμα και τα βρέφη(!), ενώ οι μεγαλύτερες ηλικίες είναι ευάλωτες σε κάθε είδους εκφυλιστική νόσο (καρδιοπάθειες, καρκίνους, σακχαροδιαβήτη, ασθένειες τού Κ.Ν.Σ. -Κεντρικού Νευρικού Συστήματος- κ.ά.). Γι΄ αυτούς αλλά και για τις μάζες οι «εναλλακτικές» θεραπείες (γιατί εναλλακτικές; μήπως συμφέρει το Σύστημα η ονομασία αυτή;) είναι κομπογιαννιτισμός…

Στις μέρες μας, όλοι οι άνθρωποι ζουν αποκλειστικά με χημικά φάρμακα στην καθημερινότητά τους. Μέσω των Μ.Μ.Ε. έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να υπνωτίσουν και να αποβλακώσουν τόσο πολύ τα πλήθη μεταρέποντάς τους μάλιστα σε φρουρούς τού σάπιου Συστήματος, που εξέθρεψαν. 

Τρομοκρατία, προπαγάνδα, χρηματισμοί, κερδοσκοπία, σκάνδαλα, ψευδείς ειδήσεις, επικίνδυνοι εμβολιασμοί, στημένες ασθένειες και επιδημίες είναι μερικά από τα ανδραγαθήματά τους. Έτσι στήνεται το πελατολόγιο. Στην πολιτισμένη Κίνα, αυτοί οι γιατροί θα είχαν το λιγότερο καθαιρεθεί…

Είναι τέτοια η τρομοκρατία, η οποία ασκείται στις μάζες, που, ενώ όλοι φοβούνται να πάρουν τα μικροθρεπτικά στοιχεία, τα τόσο απαραίτητα για τη ζωή και την υγεία μέσω συμπληρωμάτων διατροφής (βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα, αντιοξειδωτικά κ.ά.), προτιμούν να καταπίνουν τα φάρμακα σαν καραμέλες και να κάνουν τα εμβόλια με θρησκευτική ευλάβεια στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους σαν υπνωτισμένοι. Όποιος άλλος θεραπευτής ή γιατρός τολμήσει να πει, ότι υπάρχει κάτι άλλο, που μπορεί και θεραπεύει με μέσα διαφορετικά από εκείνα, τα οποία χρησιμοποιεί το Σύστημα, κινδυνεύει.

Μέσα σ΄αυτό τον καταιγισμό παραλογισμού και τρομοκρατίας και στα πλαίσια τού αφιερώματος  την απομυθοποίηση τού καρκίνου,  σάς παρουσιάζουμε ένα άρθρο από το περιοδικό Holistic Life (τ. 49, 5-6/2012) για τον καρκίνο και την θεραπευτική δύναμη τής Ομοιοπαθητικής σε περιπτώσεις καρκίνου, μιας «εναλλακτικής» μεθόδου, που λασπολογείται και βάλλεται συχνά από το σύστημα. Ένα άρθρο, που αποτελεί επανάσταση, αφού αποδεικνύει, ότι υπάρχουν και άλλοι θεραπευτικοί καλύτεροι δρόμοι για τον καρκίνο εκτός εκείνου των χημειοθεραπειών, των χειρουργικών επεμβάσεων και των ακτινοβολιών... 

Βασίλειος Μαυρομμάτης 
Ομοιοπαθητικός 

Πολλοί γιατροί τη χλευάζουν θεωρώντας την αναποτελεσματική, ωστόσο, μελέτες, που έχουν χρηματοδοτηθεί από την αμερικανική κυβέρνηση, δείχνουν, ότι η Ομοιοπαθητική ίσως αποτελεί μια από τις καλύτερες άμυνές μας ενάντια στον καρκίνο. Κάποιες ομοιοπαθητικές θεραπείες είναι εξ ίσου αποτελεσματικές όσο και οι ισχυρές χημειοθεραπείες σύμφωνα με κλινικές δοκιμές, και χιλιάδες περιπτώσεις καρκίνου αναστράφηκαν μόνο με Ομοιοπαθητική.

Η εκπληκτική επιτυχία των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ενάντια στις πιο επίφοβες ασθένειες έχει αποδειχθεί καθημερινά σε διάφορες κλινικές ομοιοπαθητικής στην Καλκούτα τής Ινδίας. Σε μία αξιολόγηση τού έργου τού ερευνητικού ιδρύματος Prasanta Banerji (Prasanta Banerji Homeopathic Research Foundation), 21.888 περιστατικά ασθενών με κακοήθεις όγκους αντιμετωπίστηκαν μόνο με ομοιοπαθητική θεραπεία -δεν υποβλήθηκαν ούτε σε χημειοθεραπεία ούτε σε ακτινοβολίες- στο χρονικό διάστημα μεταξύ 1990 και 2005. Κλινικές αναφορές αποκαλύπτουν, ότι οι όγκοι υποχώρησαν εντελώς στο 19% των περιπτώσεων (δηλαδή σε 4.158 ασθενείς) και σταθεροποιήθηκαν ή βελτιώθηκαν σε επιπλέον 21% των περιπτώσεων (4.596 ασθενείς). Εκείνοι, των οποίων οι όγκοι είχαν σταθεροποιηθεί, παρακολουθούνταν για τα επόμενα 2-10 έτη, για να καταγραφεί η βελτίωση
(Banerji, 2008).




Η ομοιοπαθητική είναι μία αποτελεσματική θεραπευτική μεθοδος, που μπορεί να δράσει ακόμα και  σε προληπτικό επίπεδο ενδυναμώνοντας τον κάθε οργανισμό. Τα συμφέροντα και η άγνοια την κυνηγούν με κάθε τρόπο στις μέρες μας.


Αυτό δείχνει, ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία αντιστρέφει την πορεία ή σταθεροποιεί το 40% όλων των καρκίνων, ένα ποσοστό επιτυχίας αντίστοιχο με τα καλύτερα αποτελέσματα τής συμβατικής ιατρικής και χωρίς τις παρενέργειες τής χημειοθεραπείας ή τής θεραπείας με ακτινοβολίες. Το πρωτόκολλο Banerji -οι ομοιοπαθητικές θεραπείες, που χρησιμοποιήθηκαν στο ερευνητικό ίδρυμα- εξετάστηκαν ανεξάρτητα, σε εργαστηριακές συνθήκες και κάποια από τα φάρμακα, που χρησιμοποιούνταν, φάνηκαν να είναι το ίδιο αποτελεσματικά ενάντια στα καρκινικά κύτταρα τού μαστού όσο και το φάρμακο χημειοθεραπείας Taxol (Int J Oncol, 2010; 36: 395-403).

Τα φάρμακα, που χρησιμοποιήθηκαν από το ερευνητικό ίδρυμα, είναι κοινά ομοιοπαθητικά φάρμακα, που είναι διαθέσιμα στην αγορά. Μια άλλη κλινική στην Καλκούτα, το Advanced Homeopathic Healthcare Centre, υποστηρίζει, ότι έχει παρόμοια επίπεδα επιτυχίας στους ασθενείς με καρκίνο, αλλά, αν και είναι καλά τεκμηριωμένα, δεν έχουν υποβληθεί στο ίδιο επίπεδο επιστημονικής επικύρωσης, όπως το ίδρυμα Prasanta Banerji.

Τραβώντας την προσοχή
Το έργο στο ίδρυμα Banerji τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή τής Δύσης το 1995, όταν ο dr Prasanta Banerji και ο γιος του, dr Pratip Banerji, παρουσίασανστο 5ο Διεθνές Συνέδριο Αντικαρκινικής Έρευνας μια μελέτη 16 περιστατικών όγκων στον εγκέφαλο, που είχαν θεραπευτεί μόνο με τη χρήση ομοιοπαθητικής θεραπείας. Χρησιμοποιούσαν ομοιοπαθητικά φάρμακα σε ασθενείς με καρκίνο στο ίδρυμά τους από το 1992, και υποστήριζαν ότι φροντίζουν περίπου 120 καρκινοπαθείς την ημέρα. Ο dr Sen Pathak, καθηγητής κυτταρικής βιολογίας και γενετικής στο πανεπιστήμιο τού Τέξας στο Ιατρικό Κέντρο Καρκίνου (MD Anderson Cancer Center - MDACC) στο Χιούστον, προσέγγισε τους Banerjis και μαζί, έκαναν μία δοκιμασία, για να ελέγξουν ομοιοπαθητικά φάρμακα σε 15 ασθενείς με όγκο στον εγκέφαλο. Σε 6 από τους 7 ασθενείς με γλοίωμα (ένα είδος καρκίνου στον εγκέφαλο) υπήρξε πλήρης αντιστροφή τής εξέλιξης τολυ όγκου. Σε μια συνοδευτική εργαστηριακή μελέτη, επιστήμονες παρατήρησαν, ότι τα φάρμακα οδηγούσαν τα καρκινικά κύτταρα σε πορεία καταστροφής (Int J Oncol, 2003; 23: 975-82).

Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τα γλοιώματα θεωρούνται μή θεραπεύσιμα. Από τους 10.000 ασθενείς, στους οποίους γίνεται διάγνωση για κακοήθες γλοίωμα κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, μόνο το 50% αυτών επιβιώνουν ένα χρόνο μετά και μόνο το 25% δύο χρόνια μετά (The Washington Post, 20 May 2008). Οι επιστήμονες στο MDACC εντυπωσιάστηκαν τόσο από τα αποτελέσματα, που ξεκίνησαν να προσφέρουν ομοιοπαθητική θεραπεία ως μία από τις θεραπευτικές επιλογές για τη θεραπεία τού καρκίνου. 

Το 1999, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου τής κυβέρνησης των ΗΠΑ (ΝCI) αξιολόγησε ανεξάρτητα το πρωτόκολλο Banerji σε δέκα ασθενείς με διαφορετικά είδη καρκίνου. Σε τέσσερις περιπτώσεις με καρκίνο τού πνεύμονα και τού οισοφάγου, οι ερευνητές τού ΝCI επιβεβαίωσαν, ότι υπήρχε μερική ανταπόκριση στην ομοιοπαθητική θεραπεία. Κανένας από τους ασθενείς δεν είχε λάβει προηγουμένως κάποια συμβατική θεραπεία για τον καρκίνο. Το ΝCI κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι υπήρχαν σαφή στοιχεία αποτελεσματικότητας,  ώστε να υποστηριχθεί επιπλέον έρευνα για την ομοιοπαθητική στον καρκίνο, μία ιστορική απόφαση, καθώς σηματοδότησε την πρώτη φορά, που κάποιο κρατικό ινστιτούτο υγείας στις ΗΠΑ ασχολήθηκε με μια εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο (Oncol Rep, 2008; 20: 69-74).

Στο εργαστήριο
Για να κατανοήσουν το μηχανισμό των ομοιοπαθητικών φαρμάκων στα καρκινικά κύτταρα, οκτώ επιστήμονες από το MDACC, εξέτασαν κάποια ομοιοπαθητικά φάρμακα σε δύο είδη καρκινικών κυττάρων μαστού. Περίπου 5.000 κύτταρα εκτέθηκαν στα ομοιοπαθητικά φάρμακα και σε ένα εικονικό φάρμακο (placebo) για περιόδους από μια έως και τέσσερις μέρες. Το πείραμα επαναλήφθηκε τρεις φορές. 

Σε κάποια από τα φάρμακα αυτά, υπήρξε 80% ανταπόκριση, υποδεικνύοντας, ότι προκάλεσαν απόπτωση ή και θάνατο των κυττάρων. Συγκριτικά, στο εικονικό φάρμακο υπήρξε μόνο 30% μείωση, αποδεικνύοντας έτσι, ότι η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ήταν πάνω από δυο φορές μεγαλύτερη από αυτή τού placebo. Επίσης, η δράση ήταν ισχυρότερη στη μεγαλύτερη αραίωση (αυτό στην ομοιοπαθητική σημαίνει πιο υψηλή δόση) και για μεγαλύτερες περιόδους έκθεσης. Οι ερευνητές παρατήρησαν, ότι τα φάρμακα ενεργοποίησαν έναν «αποπτωτικό χείμαρρο», που παρέμβαινε στον κανονικό κύκλο ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων, ενώ τα υγιή κύτταρα, που περιβάλλονταν παρέμεναν ανεπηρέαστα. Με άλλα λόγια, στόχευαν μόνο στα καρκινικά κύτταρα, σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, που επιτίθεται σε όλα τα αναπτυσσόμενα κύτταρα. Επιπλέον, η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ήταν το ίδιο ισχυρή όσο και τού Taxol (paclitaxel), τού πιο κοινά συνταγογραφημένου φαρμάκου χημειοθεραπείας για τον καρκίνο τού μαστού
 (Ιnt J Oncol, 2010q 36Q 395-403).

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, που ελέχθηκαν, έδειξανπολύ καλά αποτελέσματα στο εργαστήριο. Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι ερευνητές χρησιμοποίησαν συγκεκριμένα φάρμακα στο εργαστήριο μελετώντας την επίδρασή τους στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο, σύμφωνα με τις αρχές τής κλασικής ομοιοπαθητικής, η ομοιοπαθητική θεραπεία υποστηρίζεται από τη χρήση ενός μόνο συγκεκριμένου φαρμάκου, που ταιριάζει στο ψυχοσωματικό προφίλ κάθε ασθενούς και επομένως το φάρμακο αυτό μπορεί να είναι διαφορετικό για κάθε ασθενή. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν επιλέγεται με βάση την ασθένεια ή κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα, αλλά με βάση τη γενική εικόνα και το σύνολο των συμπτωμάτων τού ασθενούς και επομένως εξατομικεύεται σε κάθε περίπτωση. 

Έτσι, πολλοί ασθενείς τού ινστιτούτου λάμβαναν διαφορετικό ομοιοπαθητικό φάρμακο από αυτά, που μελετήθηκαν στο εργαστήριο, με εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία, σύμφωνα με μια έρευνα σε 127 αμερικανούς ασθενείς με όγκο στον εγκέφαλο, οι μισοί από τους οποίους ήταν στο στάδιο IV, το τελευταίο στάδιο πριν το θάνατο. 

Σύμφωνα με όλες τις παραδοσιακές «εναλλακτικές» για το σύστημα μεθόδους θεραπείας, ο άνθρωπος αποτελεί ένα ενεργειακό ον. Επομένως, και η θεραπεία του θα πρέπει να γίνει και σε ένα τέτοιο επίπεδο (χωρίς βέβαια να εξαιρείται και το υλικό επίπεδο, αφού αυτό αποτελεί μέρος τού πρώτου).

Σύμφωνα με τις μαγνητικές τομογραφίες, οι όγκοι είχαν εξαφανιστεί εντελώς σε 18 από τους 127 ασθενείς, που λάμβαναν μόνο ομοιοπαθητικό φάρμακο και καμμία συμβατική θεραπεία. Άλλοι εννέα ασθενείς είχαν σημαντική μείωση τού όγκου. Οι όγκοι ήταν σταθεροί περίπου στους μισούς ασθενείς, ενώ είχαν αυξηθεί σε 27 ασθενείς. Συνολικά, περίπου το 79% των ασθενών με όγκους στον εγκέφαλο επιβίωσε, έδειξε μεγάλη ή μικρή ωφέλεια από το ομοιοπαθητικό φάρμακο. 

Σε μια μελέτη τού ιδρύματος μεταξύ ασθενών, που λάμβαναν ομοιοπαθητική θεραπεία παράλληλα με συμβατική χημειοθεραπεία για όγκο στον εγκέφαλο, το 72% άντλησε λίγα ή πολλά οφέλη από την ομοιοπαθητική θεραπεία σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία δείχνοντας, ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο από μόνο του είναι πιο αποτελεσματικό -ή σίγουρα το ίδιο αποτελεσματικό- όσο τα φάρμακα τής συμβατικής θεραπείας και μάλιστα χωρίς τις παρενέργειές τους (http://health.groups.yahoo.com/group/Ruta6).

Σε μια ξεχωριστή μελέτη σε περιστατικά όγκου τού εγκεφάλου -148 ασθενείς με κακοήθη γλοιώματα και 144 ασθενείς με μηνιγγιώματα- που έλαβαν θεραπεία στο ίδρυμα μεταξύ 1996 και 2001, οι 91 ασθενείς, στους οποίους είχε δοθεί αποκλειστικά ομοιοπαθητική θεραπεία, είχαν κατά μέσο όρο χρόνο επιβίωσης τους 92 μήνες, ενώ 11 ασθενείς, που είχαν συμβατική θεραπεία και χρησιμοποιούσαν την ομοιοπαθητική συμπληρωματικά επιβίωσαν για 20 μήνες. Ακόμα, 7% των ασθενών, που αντιμετώπιζαν τον καρκίνο μόνο με ομοιοπαθητική, θεραπεύτηκαν πλήρως, 60% βελτιώθηκε η κατάστασή τους, 22% ήταν σε σταθερή κατάσταση (με τον καρκίνο ούτε να βελτιώνεται, ούτε να επιδεινώνεται) και 11% των ασθενών είχε επιδείνωση ή πέθανε (Prasanta Benerji Homeopathic ResearchFoundation, www.pbhrfndia.org).

Άλλες έρευνες
Έξω από την Ινδία, η έρευνα για τη δράση τής ομοιοπαθητικής στον καρκίνο είναι πολύ περιορισμένη, κυρίως επειδή δεν θεωρείται καλύτερη από ένα placebo. Εξ αιτίας αυτού, οι περισσότερες μελέτες στη Δύση αξιολογούν την Ομοιοπαθητική ως μια καταπραϋντική θεραπεία, που βοηθά τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες τής χημειοθεραπείαςκαι τής ακτινοθεραπείας.

Σε μία μελέτη, 100 γυναίκες με καρκίνο τού μαστού, είχαν μια ωριαία συνάντηση με έναν ομοιοπαθητικό, από τον οποίο ζητήθηκε να βοηθήσει σε συμπτώματα, που εμφανίστηκαν ως παρενέργειες τής συμβατικής θεραπείας. Οι 67 ασθενείς, που ολοκλήρωσαν την ομοιοπαθητική θεραπεία και τις δύο συμπληρωματικές συναντήσεις με τον ομοιοπαθητικό, όλες ανάφεραν «σημαντικές βελτιώσεις» στις εξάψεις, το αίσθημα κόπωσης, την ανησυχία και την κατάθλιψη, αν και τα φάρμακα δεν λιγόστεψαν τον πόνο (Palliative Med,2002; 16: 227-33).

Σε μια άλλη μελέτη γυναικών με καρκίνο τού μαστού, το ομοιοπαθητικό φάρμακο ελέγχθηκε σε σύγκρισημε placebo για την αντιμετώπιση των εξάψεων μετά τη χορήγηση τού φαρμάκου Tamoxifen. Σε αυτό το πείραμα, σε 26 γυναίκες δόθηκε ομοιοπαθητικό φάρμακο, σε 30 γυναίκες δόθηκε ομοιοπαθητικό φάρμακο, αλλά και ένα placebo (εικονικό φάρμακο) και σε 27 δόθηκε μόνο placebo. Τόσο η ομάδα των γυναικών, πού πήρε συνδυασμό ομοιοπαθητικού και placebo όσο και η ομάδα, που πήρε ομοιοπαθητικό φάρμακο, ανάφεραν βελτίωση των συμπτωμάτων, σε σύγκριση με την ομάδα, που πήρε μόνο το εικονικό φάρμακο (J Altern Complement Med, 2005; 11:21-7).

Η Ομοιοπαθητική βοήθησε επίσης στην ανακούφιση των συμπτωμάτων από την ακτινοθεραπεία σε μια ομάδα 32 γυναικών με καρκίνο τού μαστού. Η υπέρχρωση τού δέρματος μετά την ακτινοθεραπεία μειώθηκε στην ομάδα, που έκανε ομοιοπαθητική θεραπεία σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, που δεν έλαβε ομοιοπαθητικό φάρμακο, και γενικά οι παρενέργειες τής ακτινοθεραπείας στην πρώτη ομάδα ήταν επίσης μειωμένες (Br Homeopath J, 2000; 89: 8-12).

Η ομοιοπαθητική θεραπεία έχει επίσης ελεγχθεί αποτελεσματικά σε διάφορες δοκιμές. Σε μια, δόθηκε ομοιοπαθητικό φάρμακο σε 15 ασθενείς (ηλικίας από 3 έως 15 ετών), που είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων για τον καρκίνου τους, με σκοπό να αντι- μετωπίσει τις στοματίτιδες (στοματικάέλκη). Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (placebo), που δόθηκε σε άλλους 15 ασθενείς, η ομοιοπαθητική θεραπεία μείωσε σημαντικά τη σοβαρότητα και τη διάρκεια τής στοματίτιδας (Cancer, 2001; 92: 684-90).

Σε μια άλλη μελέτη, ελέγχθηκε ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο σε 20 ασθενείς με διάφορους καρκίνους, πάλι για την αντιμετώπιση τής στοματίτιδας. Μείωσε τη διάρκεια των συμπτωμάτων σε μόλις έξι ημέρες, σε σύγκριση με τις 13 ημέρες στην ομάδα, που δεν έλαβε ομοιοπαθητική θεραπεία (Biomed Ther, 1998; 16: 261-5).

Επίσης, εξατομικευμένα ομοιοπαθητικά φάρμακα βοήθησαν μια ομάδα 45 γυναικών, που λάμβανε θεραπεία για καρκίνο τού μαστού. Η Ομοιοπαθητική χρησιμοποιήθηκε, για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα, που ακολουθούσαν την πτώση των οιστρογόνων. Η σοβαρότητα των εξάψεων, καθώς και άλλα συμπτώματα -εκτός από τον πόνο στις αρθρώσεις- μειώθηκαν, ενώ γενικά η ποιότητα τής ζωής τους και η ευεξία τους βελτιώθηκαν σημαντικά (Homeopathy, 2003; 92: 131-4).

Μια άλλη ομάδα γυναικών, που ανάρρωναν από θεραπεία για τον καρκίνο τού μαστού, που περιλάμβανε Tamoxifen, επίσης ανέφερε βελτίωση στη σοβαρότητα και τη συχνότητα των εξάψεων (Homeopathy, 2002; 91: 75-9).

Η μαύρη τρύπα
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) πρόσφατα προσχώρησε στην άποψη τής Δύσης, που υποστηρίζει, ότι η Ομοιοπαθητική δεν είναι τίποτα άλλο από το φαινόμενο τού placebo. Απαντώντας στην εκστρατεία τής ομάδας «Voice of Young Science Network», που απευθύνει έκκληση για απαγόρευση τής προώθησης τής Ομοιοπαθητικής στις αναπτυσσόμενες χώρες, ο Π.Ο.Υ. υποστηρίζει, ότι η Ομοιοπαθητική δεν αποτελεί θεραπεία για τον ιό HIV, την φυματίωση ή την ελονοσία. Χαιρετίζοντας τη δήλωση τού Π.Ο.Υ., ο dr Robert Hagan, μέλος τού Voice of Young Science Network, σχολίασε: «Πρέπει οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να αναγνωρίσουν τους κινδύνους τής προώθησης τής Ομοιοπαθητικής για ασθένειες, που απειλούν τη ζωή». (BBC News, 20 August 2009; http://news.bbc.co.uk/2/hi/ 8211925.stm).

Ωστόσο, η Ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται με πολύ καλά αποτελέσματα στην Ινδία. Εκεί, η ομοιοπαθητική γίνεται αποδεκτή ως μια πραγματική ιατρική θεραπεία και διέπεται από νόμους, που εξασφαλίζουν, ότι οι ομοιοπαθητικοί είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι και είναι πιστοποιημένοι με άδεια εξάσκησης. Είναι παράξενο, γιατί καλές ιατρικές μελέτες, οι οποίες υποστηρίζονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και από σημαντικούς αμερικανούς ακαδημαϊκούς, δεν είναι αναγνωρισμένες, πόσο μάλλον συζητούνται στη Δύση. Σίγουρα, ο καρκίνος είναι μια σοβαρή απειλή, όπου πρέπει να διερευνηθεί κάθε διέξοδος με ανοιχτό μυαλό και όχι να αφήνεται σε φαρμακευτικές και ακαδημαϊκές φατρίες. Η συμβατική ιατρική δεν προσφέρει πραγματικά αποτελεσματικές λύσεις και μπλοκάρει ο,τιδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει, ειδικά ό,τι θεωρείται «αδύνατο» και «παράλογο» από την επιστήμη της, όπως η Ομοιοπαθητική.