Όχι μόνο δεν θα έχουμε δουλειά, αλλά αν τύχει και βρούμε θα είναι σαν δουλεία.
Αισθάνομαι φοβερά άτυχη που για αρκετά από τα επόμενα χρόνια της ζωής μου θα πληρώνω για λάθη άλλων.
Νιώθω πώς έρχονται καταστάσεις χειρότερες και πιστεύω πως αυτό που ζούμε είναι ένα τίποτα μπροστά σ αυτό που ακολουθεί. Το ενδεχόμενο τα παιδιά της ηλικίας μου, στο μέλλον, να σπουδάσουν απορρίπτεται !!!
Δεν θα έχουν χρήματα.
Έτσι, θα αναγκαστούμε να ικετέψουμε για μία
δουλειά χωρίς λεφτά και χωρίς αξιοπρεπείς όρους, για μία δουλειά που θα
μας φέρονται ουσιαστικά σαν ζώα.
Έχουμε ξεχάσει κάτι σημαντικό !
Έχουμε ξεχάσει κάτι σημαντικό !
Ο λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι
καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Για αυτό κι εγώ ζητάω από τους
πολιτικούς να ανοίξουν ένα βιβλίο ιστορίας και να δουν ότι
επαναλαμβάνουν τα λάθη που έκαναν αυτοί που κάθονταν πριν από 30 χρόνια
στις καρέκλες τους.
Θέτω ένα ερώτημα: τον τελευταίο χρόνο έχει κηρυχθεί κάτι ευχάριστο για τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους και γενικά για όλους αυτούς που δουλεύουν;
Οι αμοιβές μειώθηκαν.
Οι συντάξεις μειώθηκαν.
Τα επιδόματα καταργήθηκαν.
Και το χειρότερο; Εκατομμύρια άνθρωποι απολύθηκαν και τους μείωσαν και την αποζημίωση που τους αναλογούσε.
Που τα έχουν δει αυτά; Σε περιόδους κρίσης υποτίθεται πως οι πολιτικοί θα έπρεπε να είναι κοντά στον λαό. Δεν είδα τον κύριο Παπανδρέου να βγει και να πει «κουράγιο ρε Έλληνα». Έστω για να μας ενθαρρύνει λίγο ! Ακόμα και αν ήταν ψέμα !
Πλέον Δεν έχω καμία ελπίδα. Όχι μόνο εγώ βέβαια. Αυτή την κατάσταση δεν την αντέχει κανείς. Ο κόσμος έχει τρελαθεί. Κανείς δεν φαντάστηκε έτσι την ζωή του και κανείς δεν θέλει έτσι την ζωή του !
Κλείνω με το ότι την προηγούμενη βδομάδα μπήκε στην τάξη μου η διευθύντρια και δάκρυσε περιγράφοντάς μας τις καταστάσεις που περνάμε όλοι με την κρίση.
Τα συμπεράσματα, δικά σας …
Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α’ Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας
Θέτω ένα ερώτημα: τον τελευταίο χρόνο έχει κηρυχθεί κάτι ευχάριστο για τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους και γενικά για όλους αυτούς που δουλεύουν;
Οι αμοιβές μειώθηκαν.
Οι συντάξεις μειώθηκαν.
Τα επιδόματα καταργήθηκαν.
Και το χειρότερο; Εκατομμύρια άνθρωποι απολύθηκαν και τους μείωσαν και την αποζημίωση που τους αναλογούσε.
Που τα έχουν δει αυτά; Σε περιόδους κρίσης υποτίθεται πως οι πολιτικοί θα έπρεπε να είναι κοντά στον λαό. Δεν είδα τον κύριο Παπανδρέου να βγει και να πει «κουράγιο ρε Έλληνα». Έστω για να μας ενθαρρύνει λίγο ! Ακόμα και αν ήταν ψέμα !
Πλέον Δεν έχω καμία ελπίδα. Όχι μόνο εγώ βέβαια. Αυτή την κατάσταση δεν την αντέχει κανείς. Ο κόσμος έχει τρελαθεί. Κανείς δεν φαντάστηκε έτσι την ζωή του και κανείς δεν θέλει έτσι την ζωή του !
Κλείνω με το ότι την προηγούμενη βδομάδα μπήκε στην τάξη μου η διευθύντρια και δάκρυσε περιγράφοντάς μας τις καταστάσεις που περνάμε όλοι με την κρίση.
Τα συμπεράσματα, δικά σας …
Τόνια Μ.
Μαθήτρια Α’ Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.