1. Ο Νόμος 4354/2015
Με τον Νόμο 4354/2015 (ΦΕΚ Α/176/16-12-2015) επετράπη η πώληση των λεγόμενων "κόκκινων δανείων". Με τον εν λόγω Νόμο φέρεται να δημιουργήθηκε το θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή, δημιουργήθηκε η χρηματοπιστωτική αγορά, στην οποία μπορούν τα δάνεια να αποτελέσουν αυτοτελές προϊόν και αντικείμενο συναλλαγής.
Σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, η αγορά των «κόκκινων δανείων» μπορεί να γίνει από ανώνυμες εταιρείες, οι οποίες πρέπει να έχουν κεφάλαιο τουλάχιστον 100.000€ και οι οποίες οφείλουν να λάβουν άδεια λειτουργίας από την Τράπεζα της Ελλάδας.
2. Το προϋφιστάμενο νομικό καθεστώς
Για την ταυτότητα του νομικού λόγου, οφείλω, στο σημείο αυτό, να υπενθυμίσω, ότι η δυνατότητα εκχώρησης επιχειρηματικών απαιτήσεων (η διαβόητη, τιτλοποίηση, με την οποία μπορούσαν και όντως μεταβιβάζονταν δάνεια) είχε ήδη θεσμιστεί με το άρ. 10 του Ν. 3156/2003 οι δε Ελληνικές τράπεζες έχουν κατά το παρελθόν εκχωρήσει (δηλαδή, έχουν μεταβιβάσει στην ονομαστική αξία) αρκετές χιλιάδες δανείων σε θυγατρικές εταιρείες τους στο εξωτερικό (που κατά το Νόμο ονομάζονται εταιρείες ειδικού σκοπού), εκ των οποίων κάποια επανέκτησαν και κάποια, όχι. Σε αυτή την ανάρτηση, πάντως, δεν θα ασχοληθώ με τις διαφορές μεταξύ των δυο Νόμων (ίσως, αυτό να είναι θέμα μιας άλλης ανάρτησης στο μέλλον).
3. Η μέχρι στιγμής χρησιμότητα του νέου θεσμικού πλαισίου
Η δήθεν νέα δυνατότητα, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, ώστε να ασκηθούν ψυχολογικές πιέσεις σε βάρος των δανειοληπτών,