Αποκτήσαμε την καλύτερη τηλεόραση όλων των εποχών. Για μία, δύο, τρεις ή δεκατρείς μέρες, δεν ξέρω για πόσο ούτε είναι αυτό που έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τώρα μπορούμε να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματα για το επιθυμητό και το εφικτό.
Και κανένας δεν θα μπορεί πλέον εύκολα να αμφισβητήσει τις δυνατότητες για μια καλή, φιλολαϊκή, ελεύθερη και ποιοτική τηλεόραση, ακαθοδήγητη και ακηδεμόνευτη, ακόμα και σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας. Με την επιτυχή λειτουργία της «αποκρατικοποιημένης» ΕΡΤ, θα πρέπει και οι πιο δύσπιστοι να έχουν αλλάξει γνώμη.
Πέρα από τις αρνητικές συνέπειες του «κλεισίματος», η κυβέρνηση μας έδωσε μια απίστευτη ευκαιρία, σχεδόν επιστημονικής φαντασίας, ουτοπική.
Να διαπιστώσουμε εμπράκτως τις υπαρκτές δυνατότητες των δημοσιογράφων, όλου του προσωπικού, σε ένα κλίμα ελευθερίας.
Παρακολουθούμε ένα ζωντανό πρόγραμμα σε εικοσιτετράωρη βάση, με πολυφωνία, δυναμισμό, πάθος, αυθορμητισμό. Μοιάζει με θαύμα. Μέσα σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρο. Το Μέγαρο των θαυμάτων!
Οι πολίτες κυκλοφορούν στους χώρους σαν στο σπίτι τους, συνομιλούν με τους εργαζόμενους, ανταλλάσσουν απόψεις, εκφράζουν τις γνώμες και τα αιτήματα τους, πίνουν καφέδες, βγαίνουν στον αέρα, χωρίς κομματικές παραγγελίες, χωρίς αποκλειστικότητες.
Δημοσιογράφοι, ηχολήπτες, διοικητικοί, μακιγιέρ και πολίτες από όλους τους κλάδους και τα στρώματα, φοιτητές, εργάτες, δάσκαλοι,
