Του διαμηνύθηκε με σαφή τρόπο ότι μετά το επικείμενο «κούρεμα» του 60%, η Ε.Ε. θα σταματήσει να βάζει πλάτη για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας.
Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου άκουγε αποσβολωμένος από γερμανικά χείλη να τοποθετείται η Ελλάδα στο τελευταίο σκαλοπάτι πριν από την έξοδό της από την ευρωζώνη.
Αντικείμενο χλευασμού έγιναν επίσης και οι ελληνικές επιδόσεις στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, καθώς, όπως είναι γνωστό, εδώ και δύο χρόνια δεν έχει γίνει ούτε μία αποκρατικοποίηση.
Στην Ελλάδα δόθηκε περιθώριο έως τις αρχές...
Ιανουαρίου να ακουμπήσει τον πάτο του βαρελιού, ώστε μετά να ξεκινήσει από λευκή σελίδα, προσβλέποντας σε ανοδική πορεία.
Αν αυτό δεν γίνει, τότε η χώρα θα εισέλθει στη δεύτερη και τελευταία φάση του δράματος, που ισούται με τη χρεοκοπία και όλα τα επακόλουθα. Οι αντιδράσεις του πρωθυπουργού στη συνέχεια ήταν σπασμωδικές και εξαντλήθηκαν σε συναισθηματικές κορόνες που δεν αγγίζουν κανέναν ούτε στο εσωτερικό, αλλά και ούτε στο εξωτερικό.
Το μεγάλο «κούρεμα’ 60% διαλύει και τις τελευταίες ελπίδες της κυβέρνησης για διαχείριση της κρίσης με εργαλεία όπως εκείνα που χρησιμοποιούνταν τον καλό καιρό. Το επιβαλλόμενο «κούρεμα» ήταν αυτό που πάντα πίστευε ότι θα αποφύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Εναν χρόνο πριν, ο τέως υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου -αλλά και πολλοί άλλοι όψιμοι πατριώτες υπουργοί- εξομοίωνε όσους μιλούσαν ή έγραφαν για την αναδιάρθρωση του χρέους με Εφιάλτες.
Οι αρχές του Ιανουαρίου του 2012 τέθηκαν ως οριακό χρονοδιάγραμμα, καθώς τότε πιστεύεται ότι η τρόικα θα έχει ενδεικτικά στοιχεία για τις δημοσιονομικές επιδόσεις του 2011. Με βάση αυτά θα μπορεί να προβλέψει τις κατοπινές εξελίξεις και κυρίως την πορεία του δημόσιου ελλείμματος. Το «κούρεμα», αν δεν είναι προστάδιο της χρεοκοπίας μας, θα πρέπει να αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα για τη μεταμόρφωση της οικονομίας. Εως σήμερα έχουν περιοριστεί μόνο τα εισοδήματα των εργαζομένων, ενώ πολλοί άλλοι παράγοντες συνεχίζουν να λειτουργούν με κεκτημένη ταχύτητα από τους καλούς καιρούς.
Ολοι εκείνοι που βάσιζαν την ύπαρξή τους στις ειδικές συμφωνίες με το κράτος και τους εξωνημένους ανθρώπους του σταδιακά θα αντιληφθούν ότι στην προκρούστεια κλίνη θα ανέβουν και οι ίδιοι, για να πληρώσουν τα επίχειρα του «κουρέματος» του δημόσιου χρέους.
Καταρχάς, ως μείωση των απαιτήσεων τρίτων από την Ελλάδα το «κούρεμα» θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα στα δημόσια οικονομικά της χώρας, τα οποία παραποίησε σε υπερθετικό βαθμό από το 1996 και μετά η δημιουργική λογιστική.
Ο Προϋπολογισμός μετά το «κούρεμα» θα καταφέρει να απελευθερώσει πόρους από τους τόκους και να τους διαθέσει σε έργα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ή σε επιδοτήσεις ιδιωτικών επενδύσεων.
Αυτό θα δημιουργήσει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, ενώ θα μπορέσει μεσοπρόθεσμα να περιορίσει με μόνιμο τρόπο το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που καταγράφεται στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών.
Το «κούρεμα» θα προκαλέσει επίσης και απομείωση των εσωτερικών αξιών της ελληνικής οικονομίας. Για παράδειγμα, τα υπερεκτιμημένα ακίνητα που κοσμούν ακόμα και σήμερα σε υπερφυσικές τιμές τους ισολογισμούς εταιρειών θα αναγκαστούν να υποστούν εξορθολογισμό. Εξυπακούεται ότι θα επηρεαστούν ανάλογα όλα τα ακίνητα παντού.
Κρίσιμο ζήτημα είναι η επίδραση του «κουρέματος» στις τιμές των υπηρεσιών εντός της χώρας, οι οποίες λογικά θα πρέπει να προσανατολιστούν σε βουτιά ανάλογα με το ύψος του «κουρέματος». Αυτό πρέπει να αγγίξει το σύνολο των προσφερόμενων υπηρεσιών και προϊόντων, κάτι στο οποίο θα αντιδράσουν οι θιγόμενοι.
Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.