Αλέξανδρος Φωτιάδης: Εντυπωσιακό ξεκίνημα, ελπιδοφόρο μέλλον!

Ο Αλέξανδρος Φωτιάδης, ένας νεαρός αθλητής 23 χρόνων, έχει τρέξει μόλις 4 αγώνες ορεινού τρεξίματος μέχρι στιγμής. 

Τον Ημιμαραθώνιο στο Πάϊκο, το Paranesti Path στην Ροδόπη, τον Μπούρινο και τον Ορειβατικό Μαραθώνιο του Ολύμπου. 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι τους έχει κερδίσει και τους τέσσερεις, πετυχαίνοντας μάλιστα μια εξαιρετική επίδοση στον δημοφιλή αγώνα του Ολύμπου, γεγονός που αποτελεί μια πολύ σημαντική “εισαγωγή” αθλητή στο ορεινό τρέξιμο και μια πολύ ελπιδοφόρα παρουσία για το αγώνισμα στο μέλλον. 

Ο Αλέξανδρος έχει ξεκινήσει από τον στίβο, όπου αγωνίστηκε σε δρόμους ημιαντοχής και στον ανώμαλο δρόμο, κάτι που δείχνει ότι έχει την υποδομή, αλλά σίγουρα δεν παύει να είναι εντυπωσιακό το ξεκίνημα του. Μας τράβηξε λοιπόν το ενδιαφέρον και συνομιλήσαμε μαζί του, ώστε να μάθουμε λεπτομέρειες για την αθλητική του πορεία, τους στόχους του, το πώς βλέπει το τρέξιμο στα βουνά αλλά και γενικότερα να του δώσουμε την ευκαιρία να μας παρουσιάσει την φιλοσοφία του και τις σκέψεις του γύρω από τον αθλητισμό και τις δραστηριότητες στην φύση…

[Advendure]: Αν και πολύ νέος αθλητής στο Ορεινό Τρέξιμο, έχεις μέχρι στιγμής μια εντυπωσιακή παρουσία με πρωτιές στους αγώνες που έχεις συμμετάσχει και μάλιστα με εξαιρετικές επιδόσεις, όπως παράδειγμα το 3.57.49 που πέτυχες τον Σεπτέμβρη σε έναν ιστορικό αγώνα, τον Ορειβατικό Μαραθώνιο Ολύμπου. Εντυπωσιακό ξεκίνημα, το οποίο προφανώς έχει να κάνει και με την αθλητική σου «διαδρομή» πριν ασχοληθείς με το βουνό. Μίλησε μας λίγο για την πορεία που σε έφερε στο βουνό, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα τον Αλέξανδρο.

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Η συστηματική ενασχόληση μου με το τρέξιμο ξεκίνησε από το 2004 σε ηλικία 14 ετών, στις μικρές κατηγορίες του στίβου. Ασχολήθηκα κυρίως με τα αγωνίσματα ημιαντοχής και τον ανώμαλο δρόμο. Αργότερα ως φοιτητής, έπρεπε να προσαρμοστώ στο πρόγραμμα της σχολής (Τ.Ε.Φ.Α.Α. Θεσσαλονίκης), να μειώσω τις προπονήσεις και στο τελευταίο έτος (2010) να σταματήσω το στίβο μιας και παράλληλα αποφάσισα να εκπληρώσω και τα στρατιωτικά μου καθήκοντα. Από τη χρονιά εκείνη έως και τα τέλη του 2012 οι προπονήσεις που έκανα ήταν ελάχιστες. Με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς αποφάσισα να συμμετάσχω στον πρώτο μου μαραθώνιο (Πέλλα-Θεσσαλονίκη). Αφού τερμάτισα και έχοντας ακούσει πως διεξάγεται ένας ορεινός μαραθώνιος στον Όλυμπο, αποφάσισα να προσεγγίσω το βουνό μιας και δεν είχα τη δυνατότητα να το κάνω νωρίτερα λόγω της ενασχόλησης μου με το στίβο. Τον Μάιο του 2013 έτρεξα για πρώτη φορά στο φαράγγι του Ενιπέα κατόπιν επανειλημμένων παροτρύνσεων του αδερφού μου, και ένιωσα όλα αυτά τα συναισθήματα, που οδηγούν εκατοντάδες δρομείς σήμερα, να ταξιδεύουν από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, για να τρέξουν σε έναν ορεινό αγώνα. Η μαγεία του βουνού!!!

[Advendure]: Ήσουν για χρόνια αθλητής του στίβου, αλλά τελευταία φαίνεται να σε τραβάει το Ορεινό Τρέξιμο, παρά το νεαρό της ηλικίας σου -είσαι μόλις 23 ετών. Τι είναι αυτό που απολαμβάνεις στο αγωνιστικό τρέξιμο στα βουνά; Πόσο διαφορετικό είναι από τα δρομικά αγωνίσματα του στίβου και πες μας κατά πόσο πιστεύεις ότι υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσά τους.

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Από το Μάιο του 2013 κατάλαβα πως δεν υπήρχε κάτι που να με κάνει να θέλω να επιστρέψω στο πλαστικό εκείνο τάπητα και τους οριοθετημένους διαδρόμους του ταρτάν. Σε κάθε ορεινό αγώνα μου δίνεται η ευκαιρία να έρθω πιο κοντά στη φύση! Να ξεκουραστώ και να γεμίσω δύναμη και ενέργεια. Σκέφτομαι πολλές φορές το εξής: Κάθε διασκελισμός, κάθε πέτρα, δέντρο ή θάμνος που συναντά κάποιος που τρέχει  στο βουνό, είναι μοναδικά. Αντιθέτως, σχεδόν σε όλα τα δρομικά αγωνίσματα του στίβου, κυριαρχεί η μονοτονία του εδάφους, του τοπίου και φυσικά η απουσία του πράσινου! Είναι δυο τελείως διαφορετικές δοκιμασίες, η καθεμία με το δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

[Advendure]: Μαθαίνουμε ότι συχνά βρίσκεσαι για προπονήσεις στον Όλυμπο. Μίλησε μας για τις αγαπημένες σου διαδρομές, καθώς και για ανθρώπους, αθλητές και τοπία που σου δίνουν έμπνευση.

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Δυστυχώς το νέο καθήκον μου ως φοιτητής φυσικοθεραπείας στη Θεσσαλονίκη, μου αφήνει περιθώριο να έρθω σε επαφή με τον Όλυμπο μόνο κάποια Σάββατα και Κυριακές, όταν δηλαδή επισκέπτομαι το χωριό στο οποίο μεγάλωσα, τη Λεπτοκαρυά. Στο μικρό χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών που ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο, είχα την χαρά να γνωρίσω πολλούς αξιόλογους και αξιέπαινους ανθρώπους. Χαίρομαι που βλέπω πως η κοινωνία του ορεινού τρεξίματος απαρτίζεται αμιγώς από άτομα με χαρακτήρα, ήθος και αρχές. Κάθε μου αγώνας ως τώρα ξεχωριστός! Κάθε διαδρομή μοναδική! Αγαπημένο μου ωστόσο βουνό, ο Όλυμπος! Έχω γενικά ως πρότυπα στη ζωή μου άτομα τα οποία προσπαθούν και ξεπερνούν τα όρια τους. Μεγάλο θαυμασμό τρέφω για όλους αυτούς που καταγράφεται το όνομα τους στα αποτελέσματα οποιουδήποτε ορεινού αγώνα! Ο τερματισμός είναι πολύ σημαντικός!

[Advendure]: Το Ορεινό Τρέξιμο γνωρίζει εξαιρετικά μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Από την μέχρι τώρα συμμετοχή σου, πως βλέπεις να εξελίσσεται, τι σου αρέσει και τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει –εφόσον πρόλαβες να διαμορφώσεις μια άποψη- ώστε να συνεχίσει να είναι ένα δρομικό αγώνισμα που θα έχει υγιή ανάπτυξη και εξέλιξη.

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Όντως θεαματική η ανάπτυξη του ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Από τη μικρή μου εμπειρία στο χώρο αυτό, θα ήθελα να σημειώσω πως βλέπω άτομα να σέβονται κάθε πέτρα, φύλλο η κλαδάκι που πατάνε καθώς τρέχουν. Αυτό είναι και το κυριότερο στοιχείο που δε πρέπει να αλλάξει σε όλη την ανοδική εξέλιξη του ορεινού τρεξίματος, ο σεβασμός προς τη φύση και τον διπλανό μας! Όλα τα υπόλοιπα έπονται αυτών.

[Advendure]: Υπάρχουν πλέον στην χώρα μας πολλές δεκάδες αγώνων βουνού, όλων των αποστάσεων και βαθμών δυσκολίας. Ποια απόσταση πιστεύεις ότι σου ταιριάζει αγωνιστικά; Θα ήθελες κάποια στιγμή να δοκιμάσεις και σε ένα αγώνα ultra-trail, ή θεωρείς ότι είναι νωρίς ακόμη για τέτοιες «δοκιμασίες» του μυαλού και του σώματος ενός 23χρονου αθλητή; Είναι ταμπού τα ultra για σένα, όπως είναι και για πολλούς ακόμα νέους και γρήγορους Έλληνες αθλητές;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Δε νιώθω έτοιμος να απαντήσω με σιγουριά για το ποια απόσταση μου ταιριάζει περισσότερο. Είναι μεγάλη πρόκληση το να τρέξω σε αγώνα Ultra-Trail και παράλληλα μια από τις κρυφές μου επιθυμίες.  Ωστόσο, είναι σημαντικό για να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε τέτοιες δοκιμασίες, να αποκτηθούν σταδιακά και με σύνεση όλες οι εμπειρίες που προϋποθέτουν τη συμμετοχή σε μια τέτοια δοκιμασία.

[Advendure]: Μίλησε μας λίγο για τις προπονητικές σου «συνήθειες» όσο αφορά την συμμετοχή σου σε αγώνες βουνού. Τι έχεις διαφοροποιήσει σε σχέση με την εποχή που έτρεχες στίβο. Τρέχεις αποκλειστικά στα μονοπάτια ή χρησιμοποιείς το ταρτάν του στίβου ή και διαδρομές στην άσφαλτο; Γυμνάζεσαι μόνος ή υπό την καθοδήγηση κάποιου προπονητή;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Οι απόψεις διίστανται όσον αφορά το προπονητικό κομμάτι. Πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη σωστά δομημένη προπόνηση για το κάθε δρομέα. Ταπεινή μου γνώμη, φυσικά και πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο προπονήσεων-αγώνων και στόχων, αλλά το οποίο συνεχώς θα επαληθεύεται από τη διάθεση και τη κατάσταση του δρομέα. Η σημαντικότερη διαφορά με τις προπονήσεις μου στο στίβο είναι ο τρόπος που χρησιμοποιώ το ρολόι. Τότε χρειαζόμουν το χρονόμετρο για να ελέγχω τους ρυθμούς μου. Πλέον, η κύρια χρήση του ρολογιού-gps είναι για την καταγραφή των νέων διαδρομών, τις οποίες και θέλω να προσθέσω στο αρχείο μου. Πολύ λιγότερο για τον έλεγχο της ποιότητας κάθε προπόνησης. Αν ήταν στο χέρι μου θα έτρεχα μόνο σε μονοπάτια αλλά η καταπόνηση είναι μεγάλη και η αποκατάσταση περισσότερο απαιτητική. Έχοντας τις γνώσεις και την  εμπειρία στο χώρο της προπονητικής πιστεύω πως χρειάζομαι άτομα δίπλα μου από τα οποία μπορώ να αντλήσω την κάθε πολύτιμη πληροφορία την οποία θα ενσωματώσω στις προπονήσεις μου.

[Advendure]: Πώς αντιμετωπίζεις το θεσμό των χορηγιών σε αγώνες και της διαδικασίας των χορηγούμενων αθλητών; Θεωρείς ότι κάτι τέτοιο συμβάλει στην υγιή εξέλιξη του αθλήματος, δεδομένων και των οικονομικών αδιεξόδων της οργανωμένης πολιτείας στις μέρες μας;  

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Δεν βλέπω το λόγο αυτό να είναι περιοριστικός παράγοντας για την ομαλή εξέλιξη του ορεινού τρεξίματος. Αντιθέτως, νομίζω είναι μεγάλη η βοήθεια που παρέχεται στους αθλητές που έχουν έναν χορηγό να τους στηρίζει στην προσπάθεια που κάνουν.

[Advendure]: Πώς βλέπεις τη σχέση που ήδη αναπτύσσεται στο εξωτερικό, ανάμεσα στους αθλητές των αγώνων και στις μοναχικές προσπάθειες ταχύτητας (Fastest Known Times, FKT) μικρότερων ή και μεγαλύτερων αποστάσεων; Είναι κάτι που θα σε συγκινούσε να κάνεις κι εσύ κάποτε; Θεωρείς ότι τέτοιες προσπάθειες ανήκουν σε ρομαντικούς και ονειροπόλους;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Ίσως είναι ρομαντικοί και ονειροπόλοι, αλλά στην τελική είναι ο εαυτός τους. Ναι, είναι ακόμη μια από τις κρυφές μου επιθυμίες. Είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό κάτι που σε κάνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου.

[Advendure]: Νιώθεις στο Ορεινό Τρέξιμο τον «ανταγωνισμό» που συνήθως υπάρχει στα αθλήματα του στίβου; Πολλοί λένε ότι το βουνό, οι ιδιαίτερες συνθήκες και οι δυσκολίες που έχει λόγω μη ελεγχόμενων συνθηκών όπως στον στίβο για παράδειγμα, κάνουν το κυνήγι της πρωτιάς και της επίδοσης να έρχεται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με την απόλαυση του να τρέχεις στην φύση, αλλά και την προσπάθεια να ξεπεράσεις όλες αυτούς τους μη εύκολα ελεγχόμενους παράγοντες. Σαν «νέος» στο Ορεινό Τρέξιμο, θα θέλαμε να ακούσουμε την άποψη σου.

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω τη γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν σε έναν αγώνα στίβου ενώ προπορεύονται 2-3 αθλητές και πέσει ο ένας, ποια είναι η πιθανότητα να σταματήσουν και να τον βοηθήσουν οι συναθλητές του; Νομίζω όλοι γνωρίζουμε περιπτώσεις πρόσφατες μάλιστα, στις οποίες αθλητές του ορεινού τρεξίματος διέκοψαν προσωρινά την προσπάθεια τους κατά τη διάρκεια του αγώνα, ως ότου να βεβαιωθούν πως ο συναθλητής του δεν κινδύνευε. Νομίζω τέτοιες καταστάσεις απαντούν στο ερώτημα σχετικά με τον ανταγωνισμό στο ορεινό τρέξιμο. Αν αυτό δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση, τότε ποιο είναι;

[Advendure]: Αλέξανδρε, τι είναι αυτό που σε εμπνέει σε έναν αγώνα ώστε να δηλώσεις συμμετοχή; Τι έχεις αποκομίσει από τη σύντομη επαφή σου των μόλις τριών μηνών με τους αγώνες αυτούς; Είναι φαντάζομαι σημαντική η εμπειρία από αυτή την επαφή, σωστά;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Σημαντικός παράγοντας για τη συμμετοχή μου σε έναν αγώνα, είναι η επαφή με όλους αυτούς τους εκπληκτικούς κατά τη γνώμη μου ανθρώπους, που απαρτίζουν τη κοινωνία του ορεινού τρεξίματος. Χαίρομαι να παρευρίσκομαι σε τέτοιες συναντήσεις, κοντά στη φύση και να εμπλουτίζω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου έχοντας στο πλευρό μου εκατοντάδες άτομα με χιλιάδες πολύτιμες εμπειρίες, πρόθυμοι να τις μοιραστούν αφιλοκερδώς. Φυσικά, η κάθε διαδρομή που έτρεξα μέσα στο μικρό χρονικό διάστημα αυτό, μου έδωσε πολλές εμπειρίες για το ορεινό τρέξιμο, οι οποίες αθροίζονται με την πάροδο του χρόνου.

[Advendure]: Ποια είναι τα αγωνιστικά σου πλάνα για το επόμενο διάστημα; Είσαι στη start-list του Χειμωνιάτικου Ενιπέα, για τον οποίο γίνονται ήδη πολλές συζητήσεις. Τι στόχους έχεις βάλει για την αγωνιστική σεζόν του 2014. Υπάρχουν κάποιοι αγώνες που τώρα μοιάζουν μακρινοί αλλά σε ελκύουν ήδη και θα ήθελες να τους τρέξεις κάποια στιγμή;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Η αλήθεια είναι πως δεν έχω αποφασίσει ακόμα για το 2014. Σίγουρα  μετά τον Χειμωνιάτικο Ενιπέα ακολουθεί περίοδος αποκατάστασης και δυναμική επανένταξη με πλάνο για τη νέα χρονιά. Θέλω σε βάθος χρόνου να τρέξω σε όλα τα βουνά της Ελλάδας, και αν μπορέσω και σε αυτά του κόσμου! Μου άρεσε πολύ η ιδέα του Transalpine, καθώς και αγώνες όπως οTransvulcania και εντός Ελλάδας o ROUT! 6 σταθμοί μόνο; Αυτό και αν είναι πρόκληση!!!

[Advendure]: Πώς αντιμετωπίζεις το θέμα της αποκαλούμενης «χημείας» στον αθλητισμό; Της προσπάθειας δηλαδή να βελτιωθεί η απόδοση και οι επιδόσεις με τη χρήση νόμιμων –πάντα- ουσιών, όπως ακριβώς γίνεται και στο στίβο; Πολλοί αθλητές μετακομίζοντας από τους δρόμους στα μονοπάτια, μετέφεραν μαζί τους και τη λογική των συμπληρωμάτων και ουσιών που βελτιώνουν τις επιδόσεις. Ο αντίλογος όμως των ιδεολόγων, αντιτείνει την πνευματικότητα που εμπνέει το τοπίο και η φιλοσοφία του να τρέχει κάποιος στη φύση, κάτι που ουσιαστικά θεωρείται ασυμβίβαστο με τη συνδρομή της χημείας και των εργαστηρίων. Προς ποια κατεύθυνση βλέπεις να γέρνει η πλάστιγγα για σένα;

[Αλέξανδρος Φωτιάδης]: Φυσικά, είναι ιδανικό και επιθυμητό να τρέχει κανείς με τις δικές του μόνο δυνατότητες, με φυσικά και βιολογικά προϊόντα. Άποψη μου πως αν και επιθυμητό, αυτό δεν είναι εφικτό στη σημερινή  εποχή που ζούμε. Τα προϊόντα σήμερα έχουν χάσει την περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά. Παράλληλα το πρόγραμμα του κάθε δρομέα δεν είναι ίδιο με αυτό όπως αρκετά χρόνια πριν. Οι υποχρεώσεις του, περιορίζουν την πιθανότητα για σωστή και πλήρη διατροφή. Επομένως, η άποψη μου είναι πως φυσικά και κατακρίνω τη χρήση παράνομων ουσιών στο χώρο του αθλητισμού και πιστεύω παράλληλα πως η οποιαδήποτε συμπληρωματική-διατροφική παρέμβαση πρέπει να γίνεται κατόπιν συνεννόησης  με εξειδικευμένο προσωπικό και σε συνεργασία με τον προσωπικό μας ιατρό. 

 http://www.advendure.com/