Ο ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

H επέτειος της ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής ζωής απο τον Ανδρέα Παπανδρέου.

To μεσημέρι της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 οι  πολιτικοί συντάκτες των εφημερίδων της εποχής περίμεναν τον Ανδρέα Παπανδρέου στην αίθουσα των συνεδρίων του  «Κινγκ Πάλας».  Ήταν η μέρα που σκόπευε να ιδρύσει νέο πολιτικό φορέα. Ήταν η στιγμή της ιδρυτικής διάρρηξης της 3ης Σεπτεμβρίου, της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, ενός  κόμματος……… που κατάφερε όσο καμιά άλλη πολιτική παράταξη της χώρας να καταστήσει τον Έλληνα ιδιώτη (idiot).

Άμεσος στόχος του ήταν η  άμεση υφαρπαγή της ψήφου του παραγκωνισμένου αριστερού Έλληνα, από τα μετεμφυλιακά καθεστώτα της δεξιάς παράταξης, για την απασχόληση του κυρίως στον δημόσιο τομέα, υποσχόμενος σε αυτούς και γενικότερα – για ολόκληρες δεκαετίες τα πράσινα ρουσφέτια.

Έτσι συμπαρέσυρε όλη την ελληνική κοινωνία μαζί και το έτερο εναλλασσόμενο δίπολο του στην εξουσία την ΝΔ,  σε έναν ατελείωτο  ανταγωνισμό του  βολέματος των “δικών μας παιδιών», καθιστώντας δυο γενιές Ελλήνων έρμαια του ιδιωτισμού, του καταναλωτισμού, του δανεισμού και της πολιτικής αφασίας.

Σήμερα 39 χρόνια μετά,

το κόμμα του ΠΑΣΟΚ καθότι είναι ανύπαρκτη πολιτική δύναμη, συνεχίζει να διαχειρίζεται μαζί με τον τυχάρπαστο Σαμαρά την τύχη της χώρας μας, συνεχίζοντας  ασταμάτητα το καταστροφικό δανεισμό, υποθηκεύοντας όλο και περισσότερο το μέλλον των παιδιών μας, και την αξιοπρέπεια της χώρας, εξυπηρετώντας μέσω των μνημονίων τους τοκογλύφους μας.

Μιχάλης

Από τον ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ μάθαμε  τα εξής:

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Θα τιμήσει την ημέρα ο αποδυτηριάκιας. Δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες. Τρίτη Σεπτέμβρη, όχι Σεπτεμβρίου. Προχωρημένα πράγματα. Προοδευτικά. Σοσιαλιστικά. Αριστερά.

Έτσι είναι. Αν πεις Σεπτεμβρίου, αν πεις Ελλάδος, είσαι εκτός εποχής. Παρωχημένος. Σκουριασμένος. Όπως έλεγε ο μέγας, ο μέγιστος των λαοπλάνων Ανδρέας Παπανδρέου, που γνώριζε να χρησιμοποιεί τις κατάλληλες λέξεις, και να φτιάχνει ατάκες με πυρηνική δύναμη, αν πεις Σεπτεμβρίου π.χ κι όχιΣεπτέμβρη, ανήκεις στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Στο απόλυτο παρελθόν.

Προχτες, λοιπόν, 3η Σεπτέμβρη ιδρύθηκε το πιο ελεεινό κόμμα, κι επειδή όπως είπαμε έπαιζε με τις λέξεις το είπε κίνημα. Ο αποδυτηριάκιας θα γράψει κάποια πραγματάκια. Ίσως αρκετά. Είναι η ημέρα της Ελλάδος, άλλωστε. Την Ελλάδα της μεταπολίτευσης την αντιπροσωπεύει το ΠΑΣΟΚ, κι όχι μόνον διότι κομματικά κυριάρχησε μετά το 1974. Όποιος αντέξει.

ΕΠΑΙΖΕ ΜΠΑΛΛΑ ΑΠ’ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ

Ο αποδυτηριάκιας είναι ο πρώτος που μίλησε για την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, μετά τη μεταπολίτευση. Και απ’ εκεί και πέρα έκανε το παιχνίδι του κι αυτός, η αυτού εξοχότητά μου, με την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου.

Νέα κομματική, όχι πολιτική, δύναμη το 1974 είναι το ΠΑΣΟΚ, που φουντώνει ρίχνοντας όλη τη δύναμη πυρός των συνθημάτων του στην αντιπαλότητα. Γαμιούνται οι άλλοι.

Οι «άλλοι» είναι το άλλο κόμμα, το προδοτικό, το αντιεθνικό, το φιλοαμερικάνικο. Γαμιέται το άλλο κόμμα, όχι οι ψηφοφόροι του άλλου κόμματος.

Ο οπαδός του ποδοσφαίρου, όχι ο οπαδός του κόμματος, δεν αλλάζει με τίποτα. Μελετημένος ο Ανδρέας. Ο οπαδός του ποδοσφαίρου στην πραγματικότητα δεν είναι με την ομάδα του, δεν αγαπάει τόσο την ομάδα του, όσο μισεί τον αντίπαλο της. Μέσα από τη δική του ομάδα βγάζει την αντιπαλότητά του στους άλλους.

Ο γάβρος τα ’χει με τους βάζελους. Ο οπαδός του Παναθηναϊκού με τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Το ίδιο στην αντιπαλότητα ΠΑΟΚ – Άρεως.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ποτέ δεν είπε λέξη ενάντια στους δεξιούς, τους έβλεπε σαν αυριανούς πελάτες του. Πάντα τα έχωνε αέρα πατέρα στη Δεξιά. Φοβερό το σλόγκαν. Ο Λαός Δεν ξεχνά Τι Σημαίνει Δεξιά. Ελάτε σ’ εμάς όσοι έχετε παρασυρθεί από τη ΝΔ.

ΧΑΣΙΣΕΜΠΟΡΑΣ ΠΡΩΤΟΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

«Αδέλφια μου, αλήτες πουλιά…» τραγουδούσε ο ερωτικός Τόλης Βοσκόπουλος, η ντίβα της νεόπλουτης χουντικής και μεταχουντικής φυλής στην Ελλάδα.

«Κι εσύ, λαέ βασανισμένε…» τραγουδούσε ο αντιστασιακός Μίκης Θεοδωράκης στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης που έβραζε από τις δίκες των απριλιανών.

«Συμβόλαιο με τον λαό» τραγουδούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και πήρε όλα τα λεφτά.«Συμβόλαιο με τον λαό». «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Χασίσι πούλαγε ο άνθρωπος. Χασισέμπορας ήταν. Και η Ελλάδα, ο λαός, οι Έλληνες του άνοιξαν τα πόδια.

Ο ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

Ποιο είναι πιο δυνατό επικοινωνιακά, ρωτάω. Το Δημοκρατία ή, το Φασισμός. Δεν το συζητάμε ότι το πρώτο αρέσει στο πόπολο, ενώ για το δεύτερο κάνει εμετό. Δεν χρειαζόταν να διαλέξει ο Ανδρέας Παπανδρέου που θα τον είχε μαθητή του τον Γκαιμπελς, αν ζούσε στη μεταπολιτευτική Ελλάδα ο υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ.

Όταν λες είμαι δημοκρατικός σημαίνει ότι αναγνωρίζεις το δικαίωμα στον άλλον να ομιλεί, τουλάχιστον. Το μοτο στο ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα «Εσείς της ΝΔ δεν έχετε το δικαίωμα να μιλάτε».

Όταν λες είμαι δημοκρατικός σημαίνει ότι λειτουργείς δημοκρατικά, εσωκομματικά, κυρίως. Στο ΠΑΣΟΚ τα κομματικά όργανα ήταν της πλάκας. Μέχρι που τα κατάργησε και τυπικά ο Γιωργάκης, ο οποίος όμως συνέχιζε το σότο της «δημοκρατικής παράταξης».

ΠΑΣΟΚ. Η αποθέωση της απάτης. Η δημοκρατική παράταξη, που στηρίχθηκε σ’ ένα πρόσωπο. Στον αρχηγό. Που είχε κάνει σταλινικές εκκαθαρίσεις στους διαφωνούντες.

Επειδή πολλοί δεν το γνωρίζουν. Επειδή έχει περάσει ότι η λέξη κλειδί «Αλλαγή» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην κομματική προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι έτσι. Γι’ αυτό ίσως αξίζει να σημειώσουμε ότι για «Αλλαγή» πρώτος παραμύθιασε ο πατήρ, ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Επίσης. Επί Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου έπαιξε το απολύτως φασιστικό «Εμείς είμαστε η δημοκρατική παράταξη». Ο ορισμός του φασισμού. Εμείς, δηλαδή, αυτοχαρακτηριζόμαστε «Δημοκρατικοί», άρα οι άλλοι, οι  απέναντι, οι αντίπαλοι «Δεν είναι δημοκράτες, είναι φασιστόμουτρα».

Μ’ αυτά τα δυο ατού, την «Αλλαγή» και «Δημοκρατική παράταξη», έπαιξε μπαλλα ο υιός Παπανδρέου, ο Ανδρέας και πέτυχε και τους δυο στόχους του. Πρώτον, να καταπιεί κομματικά την Ένωση Κέντρου και, δεύτερον, να γίνει καθεστώς, χούντα πραγματική, στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑΣ

από..http://athriskos.gr/18433/#more-18433