Καίνε τους εθελοντές δασοπυροσβέστες με ...Νόμο!!!!!!!!

Ιδιαίτερα άσχημη δείχνει να είναι η πορεία που προδιαγράφεται για τον εθελοντισμό στην πυρόσβεση στην Ελλάδα. Ένας τομέας ιδιαίτερα σημαντικός και δη για τη χώρα μας, η οποία μαστίζεται κάθε χρόνο από πυρκαγιές που… ξεφυτρώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε πολλές δασικές εκτάσεις.

Ο νόμος 3013, με τον οποίο δημιουργήθηκαν οι σημαντικότατες εθελοντικές κινήσεις της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και του Εθελοντικού Σώματος Ελλήνων Πυροσβεστών και Αναδασωτών (ΕΣΕΠΑ), που έδωσε τη δυνατότητα να βρεθούν 60.000 πραγματικοί εθελοντές στη χώρα μας, επιχειρείται να καταστραφεί με την πρόταση του νέου  νόμου που, όπως αναφέρουν πληροφορίες, αποσκοπεί να θέσει τους εθελοντές της Πολιτικής Προστασίας   κάτω από τον έλεγχο του Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Σ.)
 Το ελληνικό μοντέλο πυρόσβεσης υστερεί, κατά τις στατιστικές, σε δίκτυο σταθμών.  Συγκεκριμένα, η Ελλάδα κατά το κεντροευρωπαϊκό μοντέλο θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 3.000 πυροσβεστικούς σταθμούς  ενώ διαθέτει συνολικά ..

250 (!).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα χιλιόμετρα που διανύει ένα όχημα του Πυροσβεστικού Σώματος σε 30 χρόνια (1.500.000 χλμ. )  και των αντίστοιχων πυροσβεστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό (30.000 χλμ. ). Άνθρωποι που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις σχετικά με το εθελοντικό κίνημα αναφέρουν στο «Π» πως «κανένα κράτος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο κόστος της πυρόσβεσης χωρίς το εθελοντικό κίνημα». Σημειώνουν μάλιστα πως «στη δικαιολογία ότι στην Ελλάδα έχουμε δασικές πυρκαγιές και δεν μπορούν να συγκριθούν τα αποτελέσματα, πρέπει να ειπωθεί ότι στα κράτη του παραδείγματος έχουν τεράστια απασχόληση σε περιστατικά βιομηχανικών πυρκαγιών, χημικών περιστατικών  κ.τ.λ. που ισοσκελίζουν και ξεπερνούν το πρόβλημα των δασικών στην Ελλάδα».

Το κλειδί

 Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τα στατιστικά στοιχεία του Πυροσβεστικού Σώματος και των αντίστοιχων ευρωπαϊκών συστημάτων πυρόσβεσης και όχι μόνο. Ασφαλώς το κλειδί στη λύση του προβλήματος είναι, όπως τονίζουν οι ίδιοι άνθρωποι «η ανάπτυξη του εθελοντισμού, αλλά με τον τρόπο που επιχειρείται εδώ και 22 χρόνια (1991 έως 2013) είναι δεδομένο ότι δεν θα επιτύχει».

 Η απασχόληση σε περιστατικά ενός επαγγελματία πυροσβέστη, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Π.Σ., είναι 22 οκτάωρα ετησίως. Στα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζει το Π.Σ. τα τελευταία χρόνια, δεν αναφέρεται ο χρόνος απασχόλησης των πυροσβεστών εξαναγκάζοντας τον αναλυτή να λάβει ως δεδομένο τον μέγιστο, δηλαδή το οκτάωρο. Από παλιότερα στοιχεία φαίνεται ότι είναι 2,4 ώρες και όχι 8 (!).

 Το μέσο κόστος των 22 ημερών απασχόλησης σε περιστατικά ενός επαγγελματία πυροσβέστη είναι περίπου 40.000 ευρώ ετησίως.

 Το μέσο κόστος μισθοδοσίας ενός περιστατικού στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στατιστικά και πάλι του Π.Σ. και των στατιστικών της γερμανικής, αυστριακής και ελβετικής Π.Υ., είναι: Ελλάδα 6.000 ευρώ, 1.400 Γερμανία, 1.150 Ελβετία, 400 Αυστρία.

Ενδεικτικά η σχέση πυροσβεστικών οχημάτων και προσωπικού ανά βάρδια είναι 0,5 άνδρες ανά όχημα. Ενώ αν χρησιμοποιηθεί η μισή δύναμη του Π.Σ. η αναλογία είναι 1 όχημα ανά άνδρα. Συνολικά το Πυροσβεστικό Σώμα διαθέτει προσωπικό που ανέρχεται στα 10.000 άτομα, από τους οποίους οι 1.000 είτε βρίσκονται σε διοικητικές θέσεις είτε έχουν απαλλαχθεί από τα καθήκοντά τους λόγω υγείας. Επίσης, 600 εξ αυτών βρίσκονται στα ελληνικά αεροδρόμια ενώ το προσωπικό ανά βάρδια ανέρχεται στα 1.680 άτομα. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η δύναμη των εθελοντών, με τη θέσπιση του νόμου  3013, στο Π.Σ. αυξήθηκε σε 7.000  και σήμερα δεν ξεπερνά τους 1.000, γεγονός που φαντάζει αδιανόητο καθώς – υποτίθεται πως – το Σώμα δημιουργεί εθελοντικούς σταθμούς. «Άραγε, δημιουργεί όντως εθελοντικούς σταθμούς. και αν ναι, πόσοι είναι οι εθελοντές;», διερωτώνται οι ίδιες πηγές.

 Όσον αφορά στην αναλογία του προσωπικού με τα οχήματα του Σώματος αυτή είναι: 0,56, ενώ στην περίπτωση που χρησιμοποιηθεί η μισή δύναμη του Π.Σ. η αναλογία είναι 1 όχημα ανά άνδρα.

 Οι ίδιες πηγές προσθέτουν δε ότι «τώρα με τη μεταφορά της ΓΓΠΠ στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επιχειρείται η καταστροφή του εθελοντισμού και η απόλυτη υπαγωγή του στο Π.Σ. Με τον νέο νόμο για την Πολιτική Προστασία,  που πρόσφατα ήταν σε διαβούλευση, μετατρέπεται ο εθελοντής σε δουλοπάροικο των υπαλλήλων του Π.Σ.».

 Μάλιστα θέτουν και ένα βασικό ερώτημα προς όλες τις κατευθύνσεις και τους αρμοδίους: «Πώς είναι δυνατόν να έχουν τριπλασιαστεί τα έξοδα της πυρόσβεσης σταδιακά μετά την υπαγωγή των δασικών πυρκαγιών στο Π.Σ. ενώ οι ζημιές παραμένουν σχεδόν οι ίδιες;».

Τονίζουν, βέβαια, ότι υπάρχει εγκλωβισμός «της πολιτικής ηγεσίας κάθε φορά από τους συμβούλους και τους αξιωματικούς του Π.Σ., πράγματι επιτυγχάνει να εξυπηρετήσει τον λάθος σκοπό της καταστολής της εθελοντικής προσφοράς και της απομύζησης μέσω περίεργων διαγωνισμών τεράστιων οικονομικών πόρων».

Το Ποντίκι