Ο άγνωστος θησαυρός

Σμιρίγλι, Σμύριδα, ο άγνωστος θησαυρός...

Κορούνδιο (Ορυκτ.). Ορυκτό του αργιλίου (ΑL2Ο3) που κρυσταλλώνεται στο τριγωνικό σύστημα. Το μέγεθος των κρυστάλλων του φτάνει τα λίγα εκατοστά και συνήθως βρίσκεται άφθονο σε κοιτάσματα μικροκρυσταλλικών μαζών. 

Όταν δεν περιέχει προσμείξεις, το κορούνδιο είναι ..
άχρωμο και διαυγές (λευκοσάπφειρος). Ίχνη διαφόρων στοιχείων προσδίδουν στους κρυστάλλους του κορουνδίου ωραίους χρωματισμούς: κόκκινο διαυγές το ρουμπίνι, γαλάζιο διαυγές ο σάπφειρος, ιώδες διαυγές ο ανατολικός αμέθυστος, πράσινο διαυγές το ανατολικό σμαράγδι, κίτρινο διαυγές το ανατολικό τοπάζι. 

Όλες αυτές οι ποικιλίες του κορουνδίου συγκαταλέγονται στους πολύτιμους λίθους. Τα ακάθαρτα θολά κοκκία του κορουνδίου αποτελούν το κοινό κορούνδιο, που χρησιμοποιείται ως λειαντική ύλη, λόγω του μεγάλου βαθμού σκληρότητας. 

Μετά το διαμάντι, το κορούνδιο είναι η σκληρότερη μορφή ύλης, με σκληρότητα 9 στη σκληρομετρική κλίμακα (MOS) και πυκνότητα 3,95-4,10 gr/c3. Μείγμα κορουνδίου, και κυρίως μαγνητίτη, αποτελεί τη σμύριδα, που χρησιμεύει και αυτή ως λειαντικό υλικό.
Το κορούνδιο είναι τυπικό της ζώνης επαφής εκρηξιγενών και αργιλικών πετρωμάτων. 

Συνήθως όμως συναντάται σε αυτοτελή κοιτάσματα ως σμύριδα.

Από μικρά παιδιά μαθαίνουμε πως το κύριο συστατικό της σμύριδας είναι το κορούνδιο , πως το κορούνδιο είναι γνωστό για τη σκληρότητα και το υψηλό σημείο τήξης του και κυρίως πως αυτό το κάνει να είναι πολύτιμο σαν λειαντικό πέτρωμα . 

Τελικά όμως αυτή η ιδιότητα του σαν λειαντικό είναι μεν η μόνη φαινομενικά χρήση του αλλά ουσιαστικά ούτε η μοναδική και σίγουρα όχι η κύρια .

Όπως διαβάσατε παραπάνω το κορούνδιο είναι η βάση πολλών πολύτιμων λίθων όπως το ρουμπίνι , ο αμέθυστος και άλλα . 

Το κορούνδιο σε μείγμα με τον μαγνητίτη δίνουν το μαύρο χρώμα της σμύριδας που θεωρείτε και η Α ποιότητα , εκεί όμως είναι το κατά μια έννοια λάθος , είναι Α ποιότητα μόνο για τη χρήση του ως λειαντικό , όσο λιγότερος είναι ο μαγνητίτης τόσο ποιο κοντά στους πολύτιμους λίθους είναι , οπότε η ποιότητα πάει με τη χρήση του 

και όχι με το χρώμα του  . 

Με άλλα λόγια η σμύριδα με την κατάλληλη επεξεργασία (η οποία δεν είναι ούτε ακριβή , ούτε απίθανη)  τον διαχωρισμό του κορουνδίου από άλλες προσμίξεις και το χρωματισμό του μετατρέπεται σε πολύτιμο λίθο ανυπολόγιστης αξίας .

Και όλα αυτά τα λέει ένας καθηγητής του πολυτεχνείου του Αμβούργου , Ανδρέας Βγενόπουλος λέγεται και ήταν ένας από την ομάδα που προσπαθεί να προωθήσει την ανάπτυξη της Νάξου . 

Το πρόβλημα μας είναι φυσικά η δική μας άγνοια , το αργό κράτος μας , η ανυπαρξία της επιστημονικής κοινότητας στην πράξη και οι υπάλληλοι των αρμόδιων υπουργείων (οι υπουργοί αλλάζουν αυτοί όχι) οι οποίοι κατά ΄΄περίεργο’’ λόγο προσπαθούν με κάθε τρόπο να σταματήσουν την εξόρυξη σμύριδας γιατί και καλά είναι ένας ζημιογόνος κωδικός για τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους .

Τι πραγματικά συμβαίνει?

Μήπως κάποιοι εκεί έξω προς Ευρώπη μεριά και όχι μόνο ξέρουν τι κρύβουν τα βουνά μας και προσπαθούν να εξευτελίσουν την τιμή τους και μια μέρα να εμφανιστούν σαν σωτήρες και να πάρουν αυτό που για εμάς είναι ζημιογόνο να μας σώσουν κιόλας ?

Με την ευκαιρία ο ίδιος επιστήμονας ανέφερε πως αν ποτέ βρείτε σμυρίγλι με πολλούς κρυστάλλους και να γυαλίζει , άχρηστο από αυτό που πετάμε και δεν έχει καμία αξία δηλαδή , μη το πετάξετε γιατί μάλλον θα σας σώσει οικονομικά .

 Γιωτα Καραγιωτα