Μια είδηση που πέρασε στα ψιλά...(Όχι όμως στα μπλογκς)

Η είδηση πέρασε στα ψιλά. 

 «Τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους μετά από σύγκρουση Ι Χ αυτοκινήτου με τρένο του ΟΣΕ στο Κρυονέρι Αττικής.

 Η αμαξοστοιχία, που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Αθήνα, συγκρούστηκε με το ΙΧ λίγο πριν από τις 13:00, το μεσημέρι της Παρασκευής.

  Το μοιραίο Ι.Χ. επιχείρησε να περάσει τις γραμμές από σημείο που δεν υπήρχε διάβαση, με αποτέλεσμα οι τροχοί του να κολλήσουν στη σιδηροτροχιά.

 Στο όχημα επέβαινε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Τρεις Πακιστανοί, οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στο σημείο, προσπάθησαν να σπρώξουν το όχημα χωρίς, όμως, αποτέλεσμα….

Νεκροί είναι οι δύο επιβαίνοντες του αυτοκινήτου και δύο από τους Πακιστανούς. Ο τρίτος Πακιστανός νοσηλεύεται τραυματισμένος».

Το τραγικό αυτό περιστατικό και η «θανατηφόρα εμπλοκή» των μεταναστών, αλλά και όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες, έδωσαν αφορμή στον συγγραφέα , τακτικό φιλοξενούμενό μας, Γιάννη Μακριδάκη, να μας στείλει το εξής κείμενο.

«Το τελευταίο διήμερο στην επικράτεια του φασιστικού μας κράτους συνέβησαν μαζεμένα κάμποσα ενδεικτικά της κατάντιας μας περιστατικά.

Πρώτον η δολοφονία του Δ. Χριστούλα που έλαβε χώρα στο Σύνταγμα με τη μορφή της αυτοχειρίας, κατόπιν η απόπειρα δολοφονίας, πάλι στο Σύνταγμα, του φωτογράφου Μάριου Λώλου, από αδίστακτο ΜΑΤατζή που προσπάθησε να τον σκοτώσει πισώπλατα, τρίτον η αποκάλυψη του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός 18χρονου μέσα σε αστυνομικό τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης από αχαρακτήριστους κουκουλοφόρους του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όπως σαφώς καταγγέλλουν οι συγγενείς του θύματος που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Τζάνειο νοσοκομείο.

Κι ενώ η κοινωνία ζει υπό τον τρόμο και τον φόβο ολοένα και σκληρότερων οικονομικών μέτρων που έρχονται να την ξεκάνουν ολοκληρωτικά, το καθεστώς, ως θηρίο ανικανοποίητης λαιμαργίας, έχει στρέψει τη μανία του και εναντίον των πλέον φτωχών και απροστάτευτων ανθρώπων που ζούνε σ’ αυτή τη χώρα. Των μεταναστών. Και ωθεί την τρομαγμένη κοινωνία, η οποία δεν ξέρει από που να πιαστεί και που να ελπίσει, να ταχθεί με μένος απέναντι στους ακόμα πιο δυστυχείς, φυτεύοντας και καλλιεργώντας δίχως αιδώ και δίχως περίσκεψη το μίσος στις ψυχές των ανθρώπων.

Και μιας και είναι άνοιξη, εποχή φύτευσης δηλαδή, το μίσος θα θεριέψει. Ως το καλοκαίρι το καθεστώς θα δει τους καρπούς του. Πλούσια τα ελέη του μπαξέ θανάτου που λέγεται Ελλάδα. Ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά.

Οι Έλληνες αλληλοσκοτώνονται, τρώνε τις σάρκες τους και ταυτόχρονα ξεσπούν την οργή τους επί φτωχών μεταναστών δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης ως άλλοι ναζί.

Μια χώρα υπό πλήρη καταστροφή. Μια κοινωνία υπό πλήρη αποκτήνωση.

Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχονται σήμερα δυο άμοιροι Πακιστανοί, από αυτούς τους μετανάστες που όλοι τους κατατρέχουν και γυρεύουν να ξεσπάσουν επί αυτών την οργή τους, να δώσουν τη ζωή τους προσπαθώντας να απεγκλωβίσουν τους επιβάτες ενός αυτοκινήτου που έπεσε στις γραμμές του τρένου. Να μας θυμίσουν τι σημαίνει αυταπάρνηση και έγνοια για τον συνάνθρωπο. Ναι, δυο μετανάστες Πακιστανοί.

Που αν δεν περνούσε το τρένο να τους σκοτώσει την ώρα της ηρωικής τους προσπάθειας, θα τους συνελάμβανε το φασιστικό μας καθεστώς και θα τους έκλεινε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, είναι βέβαιον.

Η Ελλάδα δεν υπάρχει πια, την πάτησε το τρένο».

Γιάννης Μακριδάκης.

Τα συνυπογράφω όλα, εκτός από την τελευταία πρόταση. Η Ελλάδα υπάρχει, δεν θα την πατήσει κανένα τρένο. Δεν θα το αφήσουμε όλοι μας. Και όσα έγιναν αυτή την  εβδομάδα, μαζί με την επίδρασή τους στον τρόπο σκέψης, στα συναισθήματά μας και στις συζητήσεις μας, με πείθουν πως κάτι αλλάζει, πραγματικά.  Αλλά για να μείνω στο πνεύμα του κειμένου, κατεβάζω αντιπρόταση σύντροφε και σύντροφοι.

Η Ελλάδα ΤΟΥΣ δεν υπάρχει πια, την πάτησαν τα τρένα ΜΑΣ!

Θύμιος Κ.