“…Κλείσε το σπίτι ...
Δώσε σε μια γειτόνισσα το κλειδί Και προχώρα...
Εκεί που οι φαμίλιες μοιράζονται ένα ψωμί στα οκτώ εκεί που κατρακυλάει ο μεγάλος ίσκιος των ντουφεκισμένων σ’ όποιο μέρος της γης σ’ όποια ώρα εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούργιο κόσμο.
Εκεί θα σε περιμένω. Αγάπη μου.” (Τ. Λειβαδίτης)
http://spyrostsakirisphoto.blogspot.com/2012/02/blog-post_7097.html
Όπως τα λες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα είναι η ώρα για ξεσήκωμα μας το χρωστάνε οι γαμημένοι πολιτικάντηδες τα ρετάλια της έρμης κι απροστάτευτης πατρίδας από το 1821.
Να γίνει ντου στο μπουρδέλο να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή απ' τις πουτάνες.