ΑΝΘΡΩΠΕ! Nα ποιο είναι το πρώτο σου χρέος:
Με αντρεία, με σκληρότητα στερέωσε απάνω στο σαλευόμβνο χάος το καταστρόγγυλο, το καταφώτιστο αλώνι του νου, ν αλωνίσεις να λιχνίσεις, σα νοικοκύρης, τα σύμπαντα.
Καθαρά να ξεχωρίσεις κι ηρωικά να δεχτείς τις πικρές γόνιμες τούτες, ανθρώπινες, σάρκα από τη σάρκα μας, αλήθειες:
"...Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.."
KazantzakisNikos