"Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο...."
Έτσι έρχεται η πολυθρύλητη "αξιολόγηση"(προσπάθεια υποταγής) του εκπαιδευτικού, βγαλμένη από το σκονισμένο χρονοντούλαπο του επιθεωρητισμού ,ντυμένη με μοντέρνα ρούχα , μακιγιάζ ευρωπαϊκό κι αρώματα εξωτικά ...για να καλύπτει τη βαριά μυρωδιά ναφθαλίνης και θανατικού που κουβαλάει!!
Έρχεται ... καταφθάνει,μας το λένε όλοι ,μπαίνει στα σχολεία μας όχι σαν να είναι η άνοιξη ,αλλά σαν τον χάρο που βγήκε παγανιά...
Αν περάσει θ'αφήσει πίσω της πολλά θύματα,τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Αυτοί που μας έχουν αφήσει να δουλεύουμε σε τάξεις με 20-25 μαθητές ,που δεν μπόρεσαν να βρουν καμία άλλη λύση τον καιρό της πανδημίας , παρά μόνο τη μάσκα ,το αντισηπτικό και τ'ανοιχτά παράθυρα
Αυτοί που μας άφησαν να τα βγάλουμε μόνοι πέρα στην πρώτη καραντίνα και δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν τις καταστάσεις για την δεύτερη
Αυτοί που άφησαν μαθητές έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν φρόντισαν να εξασφαλίσουν τα μέσα για την ισότιμη πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση
Αυτοί που δεν κατάφεραν να στείλουν μια μάσκα σωστή στα σχολεία...
Αυτοί που κρατάνε ομήρους χιλιάδες εκπαιδευτικούς με τους δεκάδες πίνακες αναπληρωτών και τους πετάνε απ' έξω για ένα παράβολο των 3 ευρώ
Αυτοί που έχουν τους νεοδιόριστους με 10 χρόνια προϋπηρεσίας, παγιδευμένους χωρίς να τους μονιμοποιούν για να τους αναγκάσουν να δεχτούν εκβιαστικά την χειραγώγηση /αξιολόγηση ...
Αυτοί που έχουν αφήσει το ολοήμερο να καταλήξει ένα απλό πάρκιγκ χωρίς μαθήματα ειδικοτήτων και υπεύθυνο δάσκαλο
Αυτοί που άφησαν τα τμήματα ένταξης χωρίς δασκάλους ...
Αυτοί που στέλνουν τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων σε πέντε σχολεία αδιαφορώντας αν έχουν έστω τα μέσα να μετακινούνται...
Αυτοί...όλοι αυτοί...που μας κουνάνε το δάχτυλο ,που μας ζητάνε να πληρώσουμε από τον πετσοκομμένο μας μισθό την όποια επιμόρφωση και μας σπρώχνουν στα πανάκριβα μεταπτυχιακά
Αυτοί ...όλοι αυτοί ...που αποσύνδεσαν το πτυχίο από το εργασιακό δικαίωμα κι έχουν βάλει τους νέους να κυνηγάνε χαρτιά ανάλογα με τα κέφια της αγοράς
Αυτοί...όλοι αυτοί...χωρίς να έχουν σπαταλήσει για την αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης ούτε ευρώ ,αφού οι πολιτικές τους αρχίζουν και τελειώνουν με τη λέξη εξοικονόμηση...πόρων ,ανθρώπων ,
μέσων , υλικών...
Αυτοί που έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια την συντριπτική αποχή των εκπαιδευτικών από την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και δεν συναντήθηκαν ούτε μια φορά με τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών..
Αυτοί που έσυραν τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες στα δικαστήρια...
Αυτοί που αντί να συνεργαστούν με τους εκπαιδευτικούς,τους μαθητές και τους γονείς συνεργάζονται με την αστυνομία
Αυτοί, λοιπόν θέλουν να μας πουν ότι η αξιολόγηση θα γίνει για να αναβαθμιστεί η εκπαίδευση...θα βρεθεί ο καλός ο δάσκαλος και θα απομακρυνθεί ο ανίκανος ,θα τον στείλουν για επιμόρφωση...
Ακόμα και οι πιο ρομαντικοί και οι πιο ένθερμοι οπαδοί αυτής της κυβέρνησης πρέπει να έχουν καταλάβει πια ...
Αν περάσει και αυτό ,τα σχολεία όπως τα ξέρουμε ,με τα καλά και τα στραβά τους ,να τα ξεχάσουμε.
Θα γίνουν αρένα ...οι επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο εμάς ,αφορούν και τους μαθητές μας και όλη την κοινωνία.
Το ύπουλο χτύπημα δίνεται λίγο πριν τις εθνικές εκλογές με προφανή σκοπιμότητα ...
Ο καθένας από εμάς πρέπει να δείξει ωριμότητα και να συνταχθεί με την Ομοσπονδία και τους τοπικούς συλλόγους εκπαιδευτικών.
Αν δεν ενωθούμε ας πούμε αντίο στο δημόσιο σχολείο που αγαπάμε !!
Θα κλείσω όπως άρχισα...
"Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει.
Η πέτρα που πέρασε κατρακυλώντας ήταν η νεότερη εφεύρεση
Και τα ουρλιαχτά από τους γορίλες που βαράγανε τα στήθια τους συνθέτανε την πιο μοντέρνα μουσική.
Παντού μπορούσες να δεις τάφους ανοιχτούς που χάσκανε άδειοι καθώς το Νέο πλησίαζε την πρωτεύουσα.
Ολόγυρα στέκανε όσοι εμπνέονταν από τον τρόμο, κραυγάζοντας: Φτάνει Το Νέο, το Ολοκαίνουργιο, χαιρετήστε το Νέο, γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς! Κι αυτοί που ακούγανε, τίποτα άλλο δεν ακούγανε από τις κραυγές τους,
Μα αυτοί που βλέπανε, βλέπανε αυτά που δεν φωνάζονταν.
Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο,
Και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό. Το νέο βάδιζε αλυσοδεμένο και ντυμένο με κουρέλια.
Αποκαλύπτονταν τα θεσπέσια μέλη του.
Κι η πομπή συνέχιζε να προχωράει μες τη νύχτα, μα αυτό που πήρανε για χάραμα ήταν το φως απ’ τις φωτιές στον ουρανό. Και η κραυγή: Φτάνει Το Νέο, το Ολοκαίνουργιο, χαιρετήστε το Νέο, γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς!
Πιο εύκολα θα ακουγότανε, αν όλα δεν είχανε πνιγεί μες τις ομοβροντίες των όπλων."
Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1938
Από δασκάλα & φίλη της σελίδας Μ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.