Γιατί κάνουν καταλήψεις οι μαθητές; Γιατί είναι οι μόνοι που αντιδρούν;

Παρατηρώντας σήμερα την ελληνική κοινωνία, διαπιστώνεις πως οι μόνοι που αντιδρούν είναι οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις.

Γιατί κάνουν καταλήψεις οι μαθητές; Γιατί είναι οι μόνοι που αντιδρούν;

Κατ’ αρχάς, γιατί μπορούν.

Επίσης, οι μαθητές δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

Υπάρχει ένα διάστημα μερικών χρόνων στη ζωή των ανθρώπων που δεν είναι παιδιά, ενώ δεν είναι ακόμα ενήλικες.

Θα έλεγα πως αυτή είναι μια μικρή περίοδος ελευθερίας στη ζωή του ανθρώπου, λίγο πριν τον ρουφήξει το σύστημα για πάντα.

Παράλληλα, η εφηβεία είναι μια περίοδος στην οποία οι άνθρωποι αμφισβητούν τα πάντα. Από τον εαυτό τους και τους γονείς τους, μέχρι οτιδήποτε άλλο.

Αυτό κάνουν και οι μαθητές.

Το πρόβλημα της εκάστοτε εξουσίας απέναντι στους μαθητές είναι πως δεν μπορεί να τους εκβιάσει, όπως κάνει με τους εργαζόμενους.

Δεν μπορεί να τους απειλήσει με μείωση μισθών ή με απολύσεις.

Γι’ αυτό καταλήγει να τους απειλεί με αστεία επιχειρήματα, όπως ότι θα τους βάλει …

απουσία ή πως θα κάνουν μαθήματα το Σάββατο.

Κι αυτό το κάνουν κάτι φάτσες σαν την Νίκη Κεραμέως και τον Άδωνη Γεωργιάδη που προκαλούν αναγούλα και γέλια στους μαθητές.

Μην κοιτάτε που οι μεγαλύτεροι έχουν συνηθίσει την ασχήμια, την αδικία και την γελοιότητα.

Προσπαθήστε να θυμηθείτε τους εαυτούς σας πριν σας καταπιεί το σύστημα και ο κυνισμός.

Όλοι αυτοί οι αμόρφωτοι φασίστες και ρατσιστές που έχουν πλημμυρίσει την ελληνική κοινωνία πήγαν σχολείο. Μάλλον κακό τους έκανε το σχολείο.

Οι μαθητές δεν είναι ηλίθιοι.

Οι περισσότεροι μαθητές ξέρουν πως η παιδεία είναι ανύπαρκτη και πως το μέλλον τους είναι σκοτεινό.

Βλέπουν το μέλλον τους στους γονείς τους.

Ξέρουν οι μαθητές πως ή θα καταλήξουν σε σκατοδουλειές για 400 ευρώ το μήνα ή θα φύγουν μετανάστες.

Ωραίο μέλλον.

Πραγματικά, οι μαθητές δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

Από την άλλη, οι μεγαλύτεροι κάνουν προβολές των δικών τους φαντασιώσεων ή της δικής τους “αναπηρίας” πάνω στους μαθητές.

Άλλοι φαντασιώνονται πως οι μαθητές κάνουν την επανάσταση που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι ίδιοι, ενώ άλλοι γίνονται έξαλλοι με τα “κωλόπαιδα” που έχουν το θράσος να αντιδρούν γιατί τους θυμίζουν πως οι ίδιοι είναι προσκυνημένοι και εθελόδουλοι.

Εν τω μεταξύ, οι μαθητές δεν βιάζονται. 

Έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Στα 16 αισθάνεσαι αθάνατος.

Αυτή που βιάζεται είναι η κυβέρνηση.

Αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να στείλει γρήγορα τους μαθητές στα σχολεία, αντιμετωπίζει τον μεγάλο κίνδυνο να είναι οι μαθητές στους δρόμους και τον Νοέμβριο.

Και τον Νοέμβριο, είναι πολύ πιθανό, εκτός από τους μαθητές, να είναι στους δρόμους και οι γονείς τους.

Για τους δικούς τους λόγους.

Η νέα χρεοκοπία έρχεται.

(Δεν νιώθω καμία ανάγκη να πω στους μαθητές τι να κάνουν, όπως κάνουν -για κάποιον περίεργο λόγο- σχεδόν όλοι. Ας κάνουν ό,τι επιθυμούν. Δική τους ζωή είναι. Επίσης, δεν ξεχνώ ποτέ την φράση του Μάνου Χατζιδάκι πως ανάμεσα στους νέους βρίσκονται και οι αυριανοί δυνάστες και βασανιστές. Τα νιάτα δεν είναι πιστοποιητικό αθωότητας. Το θέμα είναι να καταφέρεις να μείνεις νέος και φρέσκος σε όλη σου τη ζωή. Αλλά, για να συμβεί αυτό, πρέπει να έχεις υπάρξει νέος. Δηλαδή, πρέπει να έχεις αμφισβητήσει τα πάντα στη σωστή ηλικία. Ναι, ακόμα και τη μάνα σου.)

https://pitsirikos.net