ΔΙΑΣ ... Πρωταθλητής της θεϊκής διαστροφής

Δίας. Ο παντοδύναμος κυρίαρχος του κόσμου. Για να γίνει τέτοιος, κατάφερε να κατατροπώσει όλους τους αντιπάλους του, να πάρει εκδίκηση για τη μητέρα του και να νικήσει σε όλους τους πολέμους. Διεκδικεί την πατρότητα των θνητών (εμάς λέει), μα και όλων των αθανάτων (για άλλους πρόκειται). Αυτοί οι άλλοι, ήταν σύνολο πάνω από δώδεκα.

Βρέθηκε λοιπόν στη διακυβέρνηση ενός σύμπαντος, που ήταν άνω–κάτω και χρειαζόταν επειγόντος σχήμα και μορφή, μα και τον καθορισμό μιας νέου είδους διακυβέρνησης.

Μπορεί να φαίνεται πως θα ήταν εξαιρετικά απασχολημένος, ίσως και να ήταν. Παρόλα αυτά, έβρισκε χρόνο για να αποπλανεί. Αυτή ήταν η αδυναμία του. Κυρίως γυναίκες, μα όχι μόνο.

Οι απλές θνητές δεν τον γνώριζαν ως Δία. Συνήθως έκανε το καμάκι του ...

μεταμφιεσμένος. Χρυσή βροχή, ταύρος, κύκνος, ό,τι του κατέβαινε. Μέσω των πολλών του συζύγων και παλλακίδων του, ενίσχυσε την εξουσία του: απόκτησε πάμπολλους διαδόχους!

Οι περιπτύξεις του δεν ήταν απλές. Συνέθεσαν ένα δίκτυο εξουσίας, νόμων και κανόνων, οι οποίοι γίνονταν σεβαστοί. Κάθε παράβαση έχρηζε αυστηρής τιμωρίας. Έτσι, ο Ζεύς επέβαλε την τάξη και μέσω του έρωτα. Ευφυές ε;

Στους μύθους αναφέρονται 115 γυναίκες ως θύματά του. Μερικές από αυτές τις αφηγήσεις προέρχονται από θρησκευτικούς μύθους της Αιγύπτου και της Ασίας. 
(Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Συγκερασμός επικών θεογονιών, Νήιθ-Αθηνά).

Το όνομα του Δία βρίσκεται και σε άλλους ινδοευρωπαϊκούς λαούς (σανσκρ. dyâus). Προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα dyēu, που, σύμφωνα με τους γλωσσολόγους, έδωσε ακόμα την ελληνική λέξη θεός, το λατινικό deus, και άλλες λέξεις σχετικές με το θείο.


Μήτις: Ο πρώτος έρωτας

Ο πρώτος του έρωτας που έφτασε μέχρι γάμο ήταν η Μήτις. Η Μήτις, μια όμορφη νύμφη της θάλασσας, αντιπροσώπευε τη σύνεση, τη σοφία μα και την πονηριά. Εκείνα τα «αθώα» χρόνια, όπου ο κόσμος γεννιόταν, εκείνη του έδωσε συμβουλές για να εκδικηθεί για τη μητέρα του, που της είχε καταπιεί τα παιδιά ο Κρόνος και να απελευθερώσει τα αδέλφια του.

Εκείνος, μετά από την επιτυχία που σημείωσε με τις ιδέες της, της έκανε πρόταση γάμου. Πιθανόν όχι από ευγνωμοσύνη. Του άρεσε πολύ. Κι εκείνης της άρεσε. Παντρεύτηκαν λοιπόν, και η ευτυχία τους έδειχνε να διαρκεί για πάντα. Μέχρι που η καφετζού της εποχής, ένα Μαντείο, του είπε ότι η Μήτις θα γεννήσει μία κόρη και μετά έναν γιο, ο οποίος θα του έκανε ό,τι έκανε κι αυτός στον δικό του μπαμπά, τον Κρόνο: θα τον εκθρόνιζε.

Φτερωτή θεά, ενδεχομένως η Μήτις, που απεικονίζεται κάτω από το θρόνο του Δία. (Λεπτομέρεια από τη σκηνή γέννησης της Αθηνάς, Μουσείο Λούβρου, 550-525 π.Χ.).

Τα ερωτικά παιχνίδια ενός ζευγαριού στο κρεβάτι ήταν από τότε συνήθεια, οπότε, σκέφτηκε ο Ζεύς να παρασύρει με πονηριά την Μήτιδα. Θεϊκό ζευγάρι ήταν, δεν έμεναν στα συνηθισμένα. Τους άρεσαν οι μεταμορφώσεις.

Την προκάλεσε λοιπόν να μεταμορφωθεί κι εκείνη άφησε κατά μέρος τη σύνεση. Μεταμορφώθηκε σε λέαινα, κάπρο, φλόγα ακόμη και μύγα. Αφού της έδωσε συγχαρητήρια για να την γλυκάνει, την προκάλεσε να μεταμορφωθεί σε κάτι ακόμη πιο μικρό. Η Μήτις, βλακωδώς, έγινε σταγόνα. Την πήρε στα χέρια του ο Δίας και την κατάπιε.

Δεν παίζουν όμως με την πονηριά. Μετά από λίγο καιρό, ίσως εννέα μήνες ίσως λιγότερο λόγω θεϊκής ιδιότητας, τον έπιασε πονοκέφαλος. Ο γνωστός πονοκέφαλος των ανδρών που κάνουν κορίτσια. Μόνο που εκείνος το πήγε λίγο παραπέρα και γέννησε μόνος του την κόρη του από το κεφάλι, την Αθηνά με τη συνδρομή της γνωστής μαμμής, του Ήφαιστου (γιος του κι αυτός, το ξέρουμε πως χρονικά χάνει λίγο η ιστορία, αλλά τι να κάνουμε, αφού με αυτή τη σειρά μας τα δώσανε), ο οποίος του έκανε καισαρική κατακέφαλα με το σφυρί του. Βγήκε το κοριτσάκι, και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι δεν έφερε μύξες και λοιπά. Αντίθετα, βγήκε πάνοπλη με κάτι κοφτερά (δόρυ) και προστατευτικά (περικεφαλαία).

Η Ρέα, μαμά του ήταν, ήξερε ότι ο γιος της ήταν λάγνος κι αυτό θα είχε για εκείνον καταστροφικές συνέπειες κι έτσι του απαγόρευσε να ξαναπαντρευτεί επ΄ απειλή αποκλήρωσης. Αγαπούσε τη μαμά ο Δίας, αλλά όχι και μέχρις εκεί. Γνωστός κάθαρμας ─σύμφωνα με κάποιες κακές γλώσσες─ απείλησε τη μανούλα: «Θα σε πνίξω μωρή, που θα μου πεις εσύ τι θα κάνω». Χα, είπε η Ρέα, και μεταμορφώθηκε σε ερπετό. «Κάτσε να σε δαγκάσω σκατόπαιδο, να μάθεις». Άλλη χαζοβιόλα αυτή, φαίνεται πως του είχε μάθει τα κόλπα περί μεταμορφώσεων, έγινε κι αυτός φίδι. Στις μεταμορφώσεις καθώς φαίνεται, ενώ αλλάζει η μορφή αν είσαι θεός, δεν αλλάζει το φύλο. Έτσι, ο υιός διέπραξε την ύβρι.


Θέμις

Έλειψε η μαμά του μέσα από τα πόδια του και ασχολήθηκε με νέα αναζήτηση νύφης. Επέλεξε λοιπόν την Τιτανίδα Θέμιδα, καλό κορίτσι και με σέβας, άρα θεά της Δικαιοσύνης. Μια χαρά προίκα δηλαδή, διότι αυτό ήταν κάτι που έλειπε από το Δία. Η Θέμις αποδείχτηκε πολύ γερό κόκκαλο, διότι έκανε με τον Δία δεκαπέντε παιδιά. Έπαιρνε επίδομα πολύτεκνου και άδεια ταξί.

Τις τρεις πρώτες κόρες, για να μην τις μπερδεύουν επειδή έμοιαζαν, τις ονόμασαν όλες μαζί Ώρες. Μόλις έφτασαν στην ενηλικίωση τους, βρήκαν και δουλειά προϊσταμένου, να επιβλέπουν την κανονικότητα των εποχών.

Ο Δίας, πάλεψε πολύ για την «μεγάλη ιδέα» προσπαθώντας να κάνει το γιο, αλλά απόκτησε με την ίδια γυναίκα τα επόμενα τρία παιδιά, «πάλι κορίτσια; Τι θα γίνει!». Ήταν όμορφες αυτές οι κοπέλες και τις έβαλε να ζήσουν σε μια απροσπέλαστη από μαντραχαλέους σπηλιά, κοντά στον Όλυμπο. Είχαν ένα ελαττωματάκι όμως, δεν είχαν μάτια. Στην προβλεπόμενη εκ του κατασκευαστού θέση υπήρχε κενό. Τελείως στραβές λοιπόν, πήγαιναν παντού μαζί, δεμένες μεταξύ τους με ένα νήμα. Έμοιαζαν με υφάντρες, αλλά τα ονόματα που τους έδωσαν ήταν τρομακτικά για τους ανθρώπους.

Άνθρωποι και θεοί μέχρι εκείνη την εποχή είχαν την ησυχία τους. Έκαναν τις επιλογές τους γνωρίζοντας ότι τα όποια καλά ή κακά θα έρχονταν, ήταν τα αποτελέσματα των δικών τους επιλογών και πράξεων. Το ότι άλλαξαν τόσο πολύ τα πράγματα γι΄ αυτούς οφείλεται στον μπαμπά Δία. Δεν θα αναφερθούμε στο επάγγελμά της δεύτερης τριάδας κοριτσιών. Μόνο που θα γράψουμε τα ονόματα θα καταλάβετε και θα ανατριχιάσετε. Η Κλωθώ η οποία έκλωθε το νήμα, η Λάχεσις που αποφάσιζε το μήκος του νήματος και η Άτροπος, η οποία το έκοβε επειδή είχε το ψαλίδι.

Οι έλληνες τους έδωσαν και επίθετο: Μοίρες. Οι αποφάσεις τους ήταν αμετάκλητες και ακόμη και ο ίδιος τους ο πατέρας δεν τόλμησε ποτέ να τις προκαλέσει. Αυτά τα τρία, του βγήκαν πολύ ζοχαδιακά. Για τα υπόλοιπα παιδιά που απομένουν έως το νούμερο 15, δεν έχουμε πληροφορίες. Ο Δίας βαρέθηκε την Θέμιδα από γκομενικής απόψεως, αλλά την κράτησε μαζί του ως σύμβουλο.

Ο Δίας και η αδελφή του Ήρα σε ερωτικές περιπτύξεις. (James Barry, 18ος αι.).

Γάμος με την αδελφή του Ήρα

Μέχρι στιγμής, οι ερωτικές του περιπτύξεις, του χάρισαν σύνεση, πονηριά και δικαιοσύνη. «Καλά είμαστε μέχρι εδώ, αλλά ήλθε η ώρα να βρω και μια βασίλισσα στο πλευρό μου». Η μια του βρώμαγε, η άλλη του ξύνιζε, η παραπέρα δεν ήταν από οικονομικώς εύρωστη οικογένεια.

Εκεί που τα σκεφτόταν όλα αυτά, περνούσε ανέμελη η Ήρα. Αναπήδησε λοιπόν σκεπτόμενος: «Τι βλέπουν τα μεγάλα και ωραία μου μάτια, του αιμομίκτη;! Πώς ομόρφυνε έτσι ετούτο; Αδέλφια θα μου πεις δεν κάνει, αλλά θεός είμαι κι εγώ αποφασίζω τι κάνει και τι δεν κάνει. Μάλιστα ρε κύριοι, με την αδελφή μου!».

Να την λοιπόν την Ήρα, να γίνεται τσαρίνα. Ο γάμος έγινε εν κλειστώ στη Σάμο. Αυτό που δεν γνώριζε ο Δίας ήταν ότι η αδελφούλα του ήταν νευρική, βίαιη και ζηλιάρα. Στην αρχή τον «έπαιξε» καλά απορρίπτοντας τις σεξουαλικές προτάσεις του και τον κόρωσε. Παλιά του τέχνη κόσκινο και μεταμορφώθηκε σε πτηνό αγνώστου ταυτότητας (μετά από πολλές χιλιάδες χρόνια βγήκαν και κάτι ιπτάμενοι δίσκοι με το ίδιο επίθετο, αλλά δεν είναι της παρούσης), ανυπεράσπιστο που έπεσε από την φωλιά του και κρύωνε. Η άλλη η χαζοβιόλα το μάζεψε και το έβαλε στο στήθος της για να το ζεστάνει, οπότε ο Δίας ξαναπήρε την μορφή του λέγοντάς της «Τσα!».

Οι ερωμένες δεν του έλειψαν παρότι παντρεμένος, έχοντας ως στόχο μέσα από αυτές τις ενώσεις, να ενισχύσει την θέση του με τα στοιχεία της φύσης. Η ευχάριστη πλευρά της διπλωματίας. Παραδείγματος χάριν, οι θάλασσες και τα νερά.


Ευρυνόμη, Μνημοσύνη

Ευρυνόμη το όνομά της και η μεγαλύτερη κόρη του Ωκεανού. Υπέκυψε στην γοητεία του κατ΄ εξακολούθηση και του χάρισε τρία παιδιά. Κορίτσια κι αυτά, οι Χάριτες, που αντιπροσωπεύουν τη χαρά της ζωής.

Δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη οι διατροφές, οπότε ο μέγας Ζευς την έκανε και μετά από λίγο καιρό πέρασε εννέα νύχτες με την επόμενη κατά σειρά Τιτανίδα, τη Μνημοσύνη. Όμορφη και καρπερή, του χάρισε εννέα κόρες. Αυτές, για όσους στερούνται φαντασίας είναι οι Εννέα Μούσες (και για όσους έχουν πρόβλημα με τον αριθμό, το εννέα γράφεται με δύο ν, ο ένατος και το ενενήντα με ένα και το εννιακόσια πάλι με δύο, έτσι για να σας τρολάρουμε τόσο εμείς όσο και η Γραμματική).

Τις Μούσες τις έβγαζαν στον Όλυμπο για να διασκεδάζουν τους υπόλοιπους θεούς και θεές η κάθε μία με το ταλέντο της. Η μία δε εξ αυτών, ακόμη και σήμερα, κάνει μεγάλη καριέρα στον ελληνικό στρατό. Το όνομα αυτής, Καλλιόπη. Μπορεί τα σώματα ασφαλείας να έχουν σήμερα χριστιανό προστάτη τον Άγιο Αρτέμιο, γνωστό προστάτη των όρχεων, αλλά η Καλλιόπη προστατεύει τη μεγαλύτερη ανακούφιση των ανθρώπων.

Ο Δίας, η Ήρα και η αγελάδα-Ιώ. (Gerbrand van den Eeckhout, 17ος αι.).
Η περιπέτεια της όμορφης Ιούς άρχισε, όταν η Ήρα αντιλήφθηκε την παράνομη σχέση της με το Δία. Τότε ο Ζευς για να την προστατεύσει από το μένος της συζύγου του, τη μεταμόρφωσε σε αγελάδα. Η Ήρα όμως, υποχρέωσε τον Δία να αρνηθεί με όρκο την παράνομη σχέση του και να της παραδώσει την ωραία αγελάδα, πράγμα που εκείνος αναγκάστηκε να κάνει. Η Ήρα εμπιστεύτηκε τη φύλαξη της αγελάδας στο τέρας Άργο, που είχε χίλια μάτια. Ο Ζευς ανέθεσε στον Ερμή να τερματίσει την κατάσταση και να βοηθήσει τον έρωτά του απελευθερώνοντας την Ιώ. Ο Ερμής αποκοίμισε με τη γοητεία του αυλού όλα τα μάτια του Άργου κι ενώ κοιμόταν τον αποκεφάλισε. 
Η Ιώ περιπλανήθηκε ως αγελάδα στην περιοχή γύρω από τις Μυκήνες και κατόπιν πέρασε στην Εύβοια. Η Ήρα όμως δεν παραιτήθηκε από την εκδίκησή της κι έστειλε ένα έντομο, τον οίστρο, να την βασανίζει.
Τότε η Ιώ καταδιωκόμενη από τον οίστρο άρχισε να περιπλανιέται σε όλη την Ελλάδα. Διέτρεξε την ακτή του Ιονίου πελάγους (που εξαιτίας της πήρε το όνομά του), έφθασε στην Ιλλυρία, διέσχισε όλη την Σκυθία, έφθασε στον Προμηθέα που ήταν δεμένος στον Καύκασο, διέτρεξε την ακτή του Ευξείνου Πόντου (που εξαιτίας της μετέβαλε την ονομασία της, από Άξενος Πόντος σε Εύξεινος), διήλθε από τον Βόσπορο (που εξαιτίας της πήρε το όνομά του ─ βους+πόρος), και τελικά κατέληξε στην Αίγυπτο, όπου συνευρέθηκε μαζί της ο Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο.

Λητώ

Ο Δίας, με αναγνωρισμένο γερό το δεξί και το αριστερό νεφρί, είδε μια θεά ανυπέρβλητης ομορφιάς. Την πόθησε. Μάλιστα, αυτό κράτησε πολύ καιρό πριν της το πει. Αυτή ήταν η θεά της έναστρης νύχτας, η Λητώ. Ο Δίας ήθελε από εκείνη ένα γιο. Έναν όμορφο γιο. Η Λητώ δεν είπε τίποτε που να μοιάζει έστω με «μη, καλέ!» κι άρχισε ο σφοδρός αυτός έρωτας.

Μήπως έχουμε ξεχάσει κάποια; Λάθος μας και το παραδεχόμαστε. Η Ήρα η οποία έχοντας σκάσει από την ζήλια της, άδικα, διότι γνώριζε τι κουμάσι είχε παντρευτεί από την μια πλευρά και δικαίως από την άλλη, διότι σου λέει «το παραξήλωσε», έκανε τις κινήσεις της κι έστειλε έναν πύθωνα στην Λητώ, αντί να τον στείλει στον Δία να ησυχάσει κι αυτή και οι μελλοντικές κυρίες της αρχαιότητας από την ζωηράδα του. Η Λητώ άρχισε να τρέχει καταδιωκόμενη από τον κατηραμένο όφι. Από πίσω της, φώναξε η ζουλιάρα «α, μωρή που να μην βρίσκεις τόπο να ξεκουραστείς!». Η κατάρα έπιασε κι έτσι δεν έβρισκε τόπο η εγκυμονούσα Λητώ.

Κάποια στιγμή κι ενώ πλησίαζε η ώρα της να γεννήσει σε μια στάση έπιασε κουβέντα με ένα νησί. Τότε τα νησιά μιλούσαν, μετά έχοντα σοβαρούς λόγους, το έκοψαν. Εκεί το ομιλούν νησί δέχτηκε επάνω του την ετοιμόγεννη κι εκείνη έκανε ένα κορίτσι την Άρτεμη (ζόρικη και απόλυτη, θα την δούμε παρακάτω, όπου πάλι ο Δίας είχε χώσει τη μύτη του, καθώς και άλλα μέλη του) και ένα αγόρι, τον Απόλλωνα. Πολύ ωραία παιδάκια, πολύ του καλλιτεχνικού και του κυνηγιού, αλλά και πολύ εκτός θέματος του παρόντος πονήματος. Μετά από τόσους αιώνες έχει αρθεί το απόρρητο και μπορούμε να αποκαλύψουμε ότι το νησί αυτό ήταν η Δήλος. 

Θα αναρωτηθείτε, και μάλιστα δικαίως, για το πού βρισκόταν ο Δίας όλο αυτόν τον καιρό, όπου γινόταν ο κακός χαμός. Έκανε ότι κάνει ένας σύζυγος, όταν η συμβία του τον πάρει χαμπάρι. Την πάπια.

Όχι για πολύ όμως, διότι το μάτι του έπεσε πάνω σε ένα άλλο τεμάχιον γένους θηλυκού. Βέβαια, η Ήρα καραδοκούσε πολύ τσαντισμένη, διότι ήξερε από αριθμητική, οπότε σου λέει «μία η τρελαμένη η Αθηνά, δύο με τον Ήφαιστο και 15 μας κάνουν 17, και έξι μας κάνουν 23, συν τρία της αλληνής 26, συν 9 οι Μούσες μας κάνουν 35, συν τα δίδυμα αυτηνής της τελευταίας 37, χώρια αυτά που δεν ξέρω και θα μου βγαίνουν μετά ένα-ένα. Αυτός είναι ικανός να τους κάνει επτά δισεκατομμύρια, ολομόναχος χωρίς άλλη εξωτερική βοήθεια». Όσο και να πεις… κάποιο δίκιο θα της το ρίξουμε. Τον ασυμμάζευτο είχε.

Αρχαιοελληνική πτηνοβασία. 
Ο Δίας μεταμορφωμένος σε κύκνο σε ερωτικές περιπτύξεις με τη Λήδα.

Σεμέλη

Λίγο της πλέμπας η νεαρά, θνητή. Πριγκίπισσα μεν, αλλά τι να λέει; Η επιλογή του αυτή αντιτασσόταν στους νόμους περί ζευγαρώματος. Δηλαδή, «βγάλε τα μάτια σου, αλλά μόνο με θεές και Τιτανίδες». Τι να κάνει όμως ο μαστρο-Δίας, που παραήταν όμορφη για να μην πάρει μεζέ. Περί Βοιωτίας η γεωγραφία, Σεμέλη το όνομά της, κόρη του βασιλιά των Θηβών. Ε, δεν ήταν και τελείως για πέταμα.

Η ένωσή τους ήταν αδύνατη, αλλά ο Ζεύς είχε άσο στο μανίκι του. Εκείνον με τις γνωστές μεταμορφώσεις. Πήγε κι έγινε νεαρός πρίγκηπας. Νοστιμότατος νέος και ο μόνος τρόπος, με τον οποίο ένας θνητός θα μπορούσε να αντικρίσει ένα θεό. Η Ήρα ανέλαβε δράση. Πήρε τη μορφή της παραμάνας της Σεμέλης. Η κοπέλα εμπιστευόταν πολύ την ηλικιωμένη παραμάνα της. Άρχισε τις ρουφιανιές η Ήρα-παραμάνα: «Είσαι σίγουρη ότι αυτός ο μόρτης είναι ο Ζευς και όχι κανά λαμόγιο; Θα κάνεις ένα κόλπο. Να σου αποδείξει τα λόγια του». Και ακολουθεί η γνωστή ιστορία της συμβουλής με την αποκάλυψη του θεού στη Σεμέλη σε όλο του το μεγαλείο, όπως εμφανίζεται στους υπόλοιπους θεούς.

Η μικρή ήταν έτοιμη να γεννήσει εν τω μεταξύ κι όπως είναι γνωστό, όταν μια γυναίκα είναι ετοιμόγεννη, χαίρει απείρου ανοησίας, έχει βαρύνει, γενικά της συμβαίνουν διάφορα ενοχλητικά και δεν σκέφτηκε ότι η ίδια δεν ήταν θεά. Τον ζόρισε, αυτός ηρνήθη, αυτή τον ζόρισε ακόμη πιο πολύ, μέχρι που έφτασε να του πει ότι θα του κόψει το κοκό. Ε, εκεί υποχώρησε ο μάπας… λες και δεν θα του κοβόταν το κοκό ούτως ή άλλως εάν την έκανε κάρβουνο. Τέλος πάντων, τα υπόλοιπα τα ξέρετε. Κάρβουνο η κοπέλα μα και ολόκληρο το παλάτι του μπαμπά της. Πριν όμως γίνουν όλα αυτά, εκείνη πρόλαβε και γέννησε ένα αγόρι. Διόνυσος το ονοματάκι του και τον πήρε ο δικός του μπαμπάς να τον μεγαλώσει εκείνος. Η Ήρα συνέχισε να μετράει: «38 τα έκανε, το κέρατό μου μέσα!».

Οι μεταμορφώσεις εννοείται ότι δεν σταμάτησαν, διότι οι θνητές ήταν πολλές, ενώ οι θεές και οι Τιτανίδες, ολίγες …ε, είχε και μια αδυναμία στις μεταμφιέσεις και στα καρναβάλια, οπότε συνεχίζονταν τα ολέθρια αποτελέσματα.


Ευρώπη

Ακτές Ασίας. Εκείνη πριγκίπισσα κι αυτός άρχισε να κάνει σχέδια προσέγγισης. Τότε, ακόμη και οι πριγκίπισσες έκαναν και καμιά δουλειά, οπότε εκείνη έβοσκε τα ζώα της. Του ‘ρθε η ιδέα να γίνει ταύρος. Ένας ταύρος κούκλος και της έκατσε κι όλας για να τον χαϊδέψει. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε: ανέβηκε στην ράχη του και η φίλη μας η Ευρώπη βρέθηκε στην Κρήτη, όπου κι έμεινε για λόγους ασφαλείας. Έτσι βρέθηκε ο αστερισμός του Ταύρου στον έναστρο ουρανό. Από ευγνωμοσύνη του Δία προς τούτο το θηλαστικό, τιμής ένεκεν. Για να μη λέτε, δηλαδή.

Ο βιασμός της Ευρώπης (Joan Tuset Suau, 1999)

Καλλιστώ

Μετά, έβαλε στο μάτι και τις εργαζόμενες. Μια ακόλουθο της θεάς Αρτέμιδας η οποία ναι μεν ήταν θεά του κυνηγιού, αλλά και υπέρμαχος της παρθενίας. Την Καλλιστώ, δηλαδή, την καλύτερη σε υπερθετικό βαθμό.

Μια ακόλουθος της θεάς λοιπόν, όφειλε να είναι παρθένα. Δεν τις πλησίαζε κανείς διότι απαγορευόταν. Ένας κυνηγός, ονόματι Ακταίων, τόλμησε να δει γυμνή την Αρτέμιδα και δεν το ξανάκανε. Η θεά τον έκανε ελάφι, αλλά ούτε σαν τέτοιο επέζησε, διότι τα ίδια του τα σκυλιά, τα οποία είχε αφήσει πεινασμένα, τον έκαναν πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό, ταυτόχρονα. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.

Ο Ζεύς λοιπόν, κατόπιν ωρίμου σκέψεως και με μεγάλα προβλήματα μέσα στο παντελόνι του μεταμορφώθηκε εις… Άρτεμις. Έτσι η Καλλιστώ βρέθηκε στη δύσκολη, πλην όμως ευχάριστον θέσιν, να δέχεται τα φιλήδονα χάδια της κυρίας της. Της άρεσε κι όλας! Τόσο πολύ, που αυτός ο χαβαλές κράτησε κάμποσους μήνες. Μέχρι που η Καλλιστώ είδε την κοιλιά της να φουσκώνει. Απόρησε βέβαια και με το δίκιο της: «Καλά, εγώ λεσβία δεν είπαμε ότι είμαι; Ετούτη η εγκυμοσύνη τώρα, πόθεν πώς προέκυψε;…».

Κατάλαβε ότι κάποιος τής την έφερε, αλλά επειδή σε κάθε περίπτωση δεν θα γλύτωνε την σαϊτιά από την Άρτεμη προσπάθησε να κρύψει την εγκυμοσύνη της. Η Άρτεμις όμως ─γνωστή γάτα─ την πήρε χαμπάρι και η θανατική ποινή ήταν προαποφασισμένη. Δεν είχε σημασία το πώς και το γιατί, ούτε βέβαια δεχόταν ελαφρυντικά τύπου «εντίμου προτέρου βίου».

Εκεί ήταν που επενέβη ο αχάριστος Δίας και τι την έκανε λέτε για να την γλυτώσει; Αρκούδα. Άτυχη ιδέα βέβαιε, διότι δεν την γλύτωσε, Η Άρτεμις την βρήκε μέσα σε λίγες ώρες και τη σημάδεψε. Άριστη βολή, κατευθείαν καρδιά. Το λαμόγιο ο Δίας έστειλε τον Ερμή (το γνωστό ρουφιανάκο των θεών) να πάρει το μωρό από την κοιλιά της Καλλιστούς. «Αγόρι! Να σας ζήσει!». Αρκάδας το όνομά του και ο μετέπειτα βασιλιάς της Αρκαδίας. Η Καλλιστώ πήρε μετάθεση κι εκείνη στον έναστρο ουρανό κι έγινε η Μεγάλη Άρκτος. Βολεμένη κι αυτή και το κυριότερο, πολύ μακριά από κακές παρέες.

Άρτεμις και Καλλιστώ (Rubens, περ. 1635).

Αλκμήνη
Έμεινε ο Δίας σόλο για λίγο κι έτσι βρήκε την ευκαιρία να σκεφτεί: «Με τούτα και με ΄κείνα θα χρειαστώ επειγόντως ένα ιδιωτικό ορφανοτροφείο…». Δεν έκατσε όμως να το ψειρίσει και συνέχισε με το αγαπημένο του άθλημα. «Παντρεμένες. Αυτές πώς μου ξέφυγαν;».

Αν θυμάστε, την Αλκμήνη. Μεταμορφώθηκε σε Αμφιτρύωνα για να πάρει μεζέ κι έτσι μας προέκυψε ο Ηρακλής.

Γανυμήδης, το θεϊκό τεκνό.
Ήταν τόσο όμορφος, που ο Δίας έχασε τα μυαλά του. Αντίθετα με τις διάφορες θνητές ερωμένες του τις οποίες άφηνε στη Γη, τον Γανυμήδη τον πήρε μαζί του στον Όλυμπο.

Και μερακλής

Μην νομίζετε ότι ο Δίας περιοριζόταν αξιοπρεπώς στις δεσποινίδες και τις κυρίες. Ουδόλως! Του άρεσαν ομοίως ─ίσως και περισσότερο─ τα όμορφα αγόρια. Παράδειγμα, ο γνωστός πλέον Γανυμήδης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως άγνωστος τότε βοσκός, ο οποίος λόγω μεγάλης ομορφιάς και με μυαλό κουκούτσι ─ως συμβαίνει ακόμη και σήμερα─ βρέθηκε με (δυσμενή;) μετάθεση να κάνει καριέρα στον Όλυμπο ως γιουσουφάκι του αξιοτίμου αυτού θεού και να μείνει το όνομά του αθάνατο μέχρι σήμερα.

Προσέξατε βέβαια, ότι ενώ τις κυρίες τις άφηνε εκεί που τις έβρισκε με την θανατική ποινή σχεδόν σίγουρη από το Πρωτοδικείο του Ολύμπου όπου προέδρευε η Ήρα, το νεαρό τον πήρε μαζί του. Τόσο μερακλής ο θείο-Δίας. Παλιοϊστορίες, τι να πεις … 

Παρόλα τα μυθικά και επαίσχυντα σκάνδαλα, ο Δίας αναγνωριζόταν ως πατήρ θεών και ανθρώπων.
Ήταν το πρότυπο για τους κατοπινούς εξουσιαστές, βασιλιάδες, αυτοκράτορες, τύραννους κ.λπ..

Ο Δίας επάξια ανταγωνίζεται την Παναγία με τα πολλά προσωνύμια.
(Γλυκοφιλούσα, Αντιφωνήτρια, Ανωμερίτισσα, Αξιον Εστί, Απείρανδρος κ.λπ.)
Μερικά από τα προσωνύμια του Δία:
Ουράνιος, Αιθέριος, Νεφεληγερέτης, Εριβρεμέτης, Υψιβρεμέτης, Ερίγδουπος, Αστεροπητής, Στεροπηγερέτης, Αργικέραυνος, Τερπικέραυνος, Όμβριος, Υέτιος, Ικμαίος, Καταιβάτης, Καππώτας, Κεραυνός, Ευάνεμος, Κερασφόρος, Κελαινεφής, Ερκείος, Γαμήλιος, Ηραίος, Πατήρ, Πατρώος, Φράτριος, Αίνιος, Ακραίος, Επάκριος, Ελλάνιος, Κορυφαίος, Λαρίσιος, Παρνήθιος, Ιθωμάτας, Ολύμπιος, Λύκαιος, Ύπατος, Μέγιστος, Άριστος, Πολιεύς, Βουλαίος, Τέλειος, Ελευθέριος, Φίλιος, Ξένιος, Ικέσιος, Φύσιος, Σωτήρ, Κτήσιος, Μειλίχιος, Καταχθόνιος.

Επιμύθιο

Αν κάνει κέφι ο Ζευς κάποια γυναίκα ή άντρα, είναι ζήτημα ─λίγου─ χρόνου για μεν εκείνη να αποχαιρετήσει τον μάταιο τούτο κόσμο είτε από την δική του τη βλακεία είτε από τη λανθασμένα κατευθυνόμενη εκδικητική ζήλια της γυναίκας του. Δεν την γλύτωσε καμία.

Όσο για τα αγόρια, απειλούνται με κίνδυνο να εκτεθούν στους αιώνες και να ρεζιλευτεί το όνομά τους, αλλά εκεί η Ήρα, δεν ανακατεύτηκε.

Παρατηρήσατε ότι σε όλον αυτό τον κακό χαμό ο μόνος που την έβγαλε καθαρή από την Ήρα ήταν ένας;

Ο Δίας!

πηγη