Τι μπορείς να πεις για έναν λαό που άγεται και φέρεται από απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου;

Ραγιάς δεν γίνομαι…

Οι ημέρες μαζεύουν. Οι ημέρες είναι πονηρές, τουλάχιστον περισσότερο από πριν. Το σύστημα όταν αισθάνεται εισβολείς, έχει δημιουργήσει εκείνους τους αυτοματισμούς, που άμεσα ξεκινούν αντίμετρα.

Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε πως το σύστημα έχει λαγούς, τους οποίους χρησιμοποιεί κατά βούληση όταν κινδυνεύει. Όταν όμως του τελειώνουν οι λαγοί; Και αυτό έχει προβλεφθεί. Μην ανησυχείτε. Για ποιό λόγο νομίζετε πως το σύστημα και οι εκάστοτε κυβερνώντες, επενδύουν πάνω στην καταστροφή της παιδείας; Πάνω στην στρεβλή και ψεύτικη δήθεν ενημέρωση; Πάνω στους πληρωμένους ακόμη και με αίμα κονδυλοφόρους;

Ένας πολύ σοβαρός λόγος είναι η μη γνώση και πιό εύκολη αποδοχή όσων μέτρων θέλουν να περάσουν. Ένας δεύτερος εξίσου σημαντικός λόγος είναι, το ότι μπορείς, σε έναν αγράμματο-αμόρφωτο- μη πεπαιδευμένο να εφαρμόσεις ευκολότερα το διαίρει και βασίλευε. 

Αριστερός-δεξιός. Χριστιανός-μη χριστιανός. Πλούσιος -φτωχός. Αμειβόμενος-μη αμειβόμενος κ.λ.π Ένας τρίτος λόγος είναι πως μπορείς να μετατρέψεις το..

ίδιο το θύμα σε λαγό που θα σου μεταφέρει στην παγίδα και μάλιστα αμισθί περισσότερα θύματα. Αυτό ζούμε, όσοι τουλάχιστον εξακολουθούμε να είμαστε στους δρόμους ακόμη.

Ζούμε σε μια κατάσταση πλήρους παραφροσύνης. Μετά τόσα χρόνια μνημόνια, αυτοκτονίες, κλείσιμο επιχειρήσεων, κλείσιμο σχολείων, φτωχοποίηση και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός, να υπάρχουν ακόμη συμπολίτες μας, συμπατριώτες μας οι οποίοι να εκφράζουν τις απόψεις και τα ψεύτικα διλήμματα των κυβερνώντων. Ερωτήματα που δεν είχε, που δεν τον απασχολούσαν όταν ζούσε με εκείνη την υποτιμημένη δραχμή, σήμερα να του τρώνε το μυαλό και την σάρκα.

Υπήρξε μία περίοδος που οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, σε αντίθεση με εμάς, είχαν ισχυρά εθνικά νομίσματα. Την στιγμή αυτή ,που μια ενδεχόμενη Ελληνική ηρωική έξοδος, θα τους αφήσει όλους με εξωφρενικά εσωτερικά και εξωτερικά χρέη γιατί πρέπει να απασχολούν ηλίθια αν μη τι άλλο ερωτήματα; Τι θα γίνει αν φύγουμε από το ευρώ; Τι θα γίνει αν φύγουμε από την Ευρωπαϊκή ένωση; Με ποιούς θα συμμαχήσουμε; Ποιοί θα μας δανείσουν; Που θα βρούμε φάρμακα; Που θα βρούμε πετρέλαιο;

Μα εκεί που τα βρίσκαμε και πριν βρε ανόητοι… Και μάλιστα με πολύ καλύτερους όρους. Διότι τώρα θα έχουμε ένα νέο νόμισμα, το οποίο επειδή ακριβώς είναι νέο και δεν βρίσκεται στις χρηματαγορές, δεν μπορεί να υποτιμηθεί.

Τώρα θα βρούμε περισσότερους συμμάχους, διότι εξαιτίας του νομίσματος και της στυγνής Γερμανικής πολιτικής, έχουν όλοι εξουθενωθεί και έχουν την ανάγκη μας. Ψάχνουν για νέους πελάτες, νέους συνεργάτες. 

Επιπλέον θα μπορούμε να παράγουμε ότι θέλουμε και σε όσες ποσότητες θέλουμε , χωρίς τους περιορισμούς της Ε.Ε. Θα μπορούμε να εξάγουμε ότι θέλουμε και σε όσες ποσότητες θέλουμε, θα μπορούμε να εισάγουμε ότι θέλουμε, ακόμη και με ανταλλαγή προϊόντων (κλήρινγκ), κάτι που πάντα μπορούσαμε να κάνουμε, όταν είμασταν έστω τύποις ελεύθεροι. 

Θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ήλιο, την θάλασσα, τα ποτάμια, τα χωράφια, τα ζώα, τα φυτά σύμφωνα με τις νέες τεχνολογίες που τώρα υπάρχουν και που θα τις εφαρμόζουν τα δικά μας μυαλά και θα καρπωνόμαστε οι ίδιοι και όχι Γερμανοί, Άραβες, Κινέζοι, Αμερικάνοι κ.λ.π. 

Θα μπορούμε να παράγουμε τα δικά μας αυτοκίνητα, εργαλεία, κινητήρες, ηλεκτρικές συσκευές, παπούτσια, ρούχα, όπως κάναμε στο παρελθόν [Pony-μηχανές Μαλκότση-Γεννήτριες-Πίτσος-Εσκιμό-Πειραϊκή Πατραϊκή κ.α]. 

Τι μας εμποδίζει; Η ραγιάδικη νοοτροπία, η αμορφωσιά, ο ωχαδερφισμός η ανυποληψία και η δουλοπρέπεια απέναντι σε ντόπιους και ξένους αφέντες…

Το μόνο ίσως ερώτημα που δεν έπρεπε καν να υφίσταται και έχει γίνει η καραμέλα του συστήματος, με σκοπό να εκφοβίσει τους ανοήτως σκεπτόμενους, είναι το από που θα δανειζόμαστε.

Μα ο κύριος λόγος επιστροφής σε εθνικό νόμισμα ,είναι πως δεν πρέπει, δεν είναι σωστό και δεν θα δανειζόμαστε. Τότε ποιός ο λόγος να εκδίδεις το δικό σου νόμισμα, όταν είσαι έρμαιο των αρπακτικών όπως συμβαίνει σήμερα;

Προσπάθησα να δώσω απαντήσεις-λύσεις. Έχω όμως και εγώ απορίες αλλά και διαπιστώσεις:

Τι μπορείς να πεις για έναν λαό που άγεται και φέρεται από απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου και όταν του προτείνεις λύσεις σοβαρές και πραγματοποιήσιμες, σου γυρίζει την πλάτη και συμπορεύεται με τον εχθρό του;

Δεν ξέρω και πραγματικά όταν με ρωτούν τα παιδιά μου δυσκολεύομαι να απαντήσω. Είμαστε χρόνια τώρα στους δρόμους, χωρίς κομματικές ταμπέλες ή τουλάχιστον χωρίς να προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τον αγώνα για την λευτεριά της χώρας σε αριστερόστροφο ή δεξιόστροφο.

Είμαστε στα ειρηνοδικεία να αποτρέψουμε πλειστηριασμούς, είμαστε παρόντες σε πορείες, σε διεκδικήσεις, ανιδιοτελώς σκεπτόμενοι και μόνο για την βοήθεια του διπλανού και αυτός ο διπλανός να σου γυρίζει την πλάτη και να δέχεται αδιαμαρτύρητα να βάλει το κεφάλι του στην γκιλοτίνα, που του έχει στήσει αυτός που ανέλαβε να του λύσει δήθεν τα προβλήματα.

Πόσο έχουμε αλλοτριωθεί πλέον; 

Αυτό ξεπερνά τα όρια της τρέλας. Αυτό δημιουργεί νέο οι νέους ορισμούς στην ψυχοπαθολογία. Και να πρωτοστατούν σε αυτό το ραγιαδισμό, άνθρωποι που έζησαν ,είτε συμμετέχοντας, είτε από διηγήσεις, κατοχή, εμφύλιο, χούντα, μεταπολίτευση, διαμελισμό, προσφυγιά και αντί να γίνουν περισσότερο ώριμοι, περισσότερο έξυπνοι, περισσότερο μαχητές, περισσότερο έμπειροι, να αφήνουν εν λευκώ το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών τους στα χέρια οικογενειών δωσίλογων, κλεφτών, άεργων, απατεώνων, ανθρώπων που και τα ισόβια ακόμη ωχριούν μπροστά στα εγκλήματα και τις προδοσίες τους.

Σίγουρα όταν είσαι στο δρόμο θα κάνεις και λάθη. Σίγουρα έχουν γίνει λάθη. Όταν όμως πρώτιστο καθήκον σου είναι η σωτηρία της χώρας και η απελευθέρωσή της, δεν κάνεις πίσω…

Δεν θα κουραστώ, να γράφω, να αγωνίζομαι και να συμπαραστέκομαι στο διπλανό μου. Εμένα αυτό με δίδαξε η ιστορία μου. Μπορεί να το πληρώσω αλλά ραγιάς ΔΕΝ γίνομαι…

του Κώστα Σταθόπουλου

από το «https://monaxeros.blogspot.gr»