Παλιά ξινά σταφύλια……
ή η εξέλιξη του Παπανδρεϊσμού-Πασοκισμού.
Ο Γέρος της Δημοκρατίας, ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος δήλωσε απών στο πανεθνικό μέτωπο αντίστασης κατά των κατακτητών και στη συνέχεια έβαλε τον λαό στην περιπέτεια του εμφυλίου, επανέφερε το βασιλικό καθεστώς και χωρίς τη νομιμοποίηση ούτε μιας ψήφου έδωσε ως πρωθυπουργός την εντολή να σφαγιαστεί ο κόσμος στα Δεκεμβριανά και στην πραγματικότητα να ξεκινήσει ο εμφύλιος.
Ο Παπανδρεϊσμός-Πασοκισμός είναι εκείνη η μορφή του φασισμού που ταλαιπώρησε την Ελλάδα περισσότερο ακόμα και απ' ό,τι την ταλαιπώρησε η ίδια η Χούντα. ο Παπανδρεϊσμός-Πασοκισμός δεν πληγώνει.
Ο Παπανδρεϊσμός-Πασοκισμός αρρωσταίνει τη δημοκρατία.
Γι' αυτόν τον λόγο η Δεξιά επένδυε σε σκληρούς ...
Καραμανλήδες και σε μεταγραφές τύπου Μητσοτάκη. Ο Καραμανλής προβαλλόταν σαν ο καταλληλότερος Δεξιός, για να ελέγξει τον Παπανδρεϊσμό, Τα ίδια περίπου ίσχυαν και για τον Μητσοτάκη.
Ανδρέας:
Ένας άνθρωπος δούλος των παθών και των αδυναμιών του.
Δήθεν ταλαντούχος, δήθεν χαρισματικός, δήθεν γενναίος δήθεν δημοκράτης.
Ο Ανδρέας, ο οποίος έφυγε δύο φορές από την Ελλάδα. Την πρώτη φορά σαν τροτσκιστής επί Μεταξά και τη δεύτερη φορά σαν δημοκράτης επί Παπαδόπουλου.
Τα ανάλογα ισχύουν και για τον Γιωργάκη.
Ο Γιωργάκης, ο οποίος σε μια κοινή ανθρώπινη κοινωνία θα ήταν από αυτούς, που δύσκολα θα εξασφάλιζαν την επιβίωση, στην Ελλάδα όχι απλά επιβίωσε, αλλά τέθηκε επικεφαλής της κοινωνίας της.
Ας προσέχαμε οι Έλληνες.
Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Ένας Παπανδρέου χάνεται και κάποιοι άλλοι γεννιούνται αναπάντεχα.
Νέα αφεντικά πήραν στα χέρια τους τη χώρα, για να κυβερνήσει ο νέος Παπανδρέου.
Τους φασίστες και τους δωσίλογους του παππού τούς ακολούθησαν οι απατεώνες και τα λαμόγια του γιού και του εγγονού, για να φτάσουμε σήμερα στις αδερφές και τους ροζ κομμουνιστές.
Σαράντα ένα χρόνια κρατάει αυτό το δούλεμα.
Ένα δούλεμα, το οποίο επαναλαμβάνεται το ίδιο κι απαράλλαχτο.
Οι τοκογλύφοι, οι οποίοι μας δάνειζαν στις δεκαετίες της μεταπολίτευσης, θέλουν τα χρήματά τους πίσω και μάλιστα με τόκο.
Σε ποιον θ' απευθυνθούν;
Στον δικό τους άνθρωπο.
Στον πιο αυθεντικό εκφραστή του Παπανδρεϊσμού.
Στον ΑΛΕΞΗ.
Θ.
Με αφορμη τα ανωτερω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα που οι οποιες ελπιδες μοιαζουν με αυγουστιατικο μελτεμι ειναι η ωρα της αναζητησης του χθες και πως αυτο διαιωνιζεται στο σημερα. Για την ωρα αντε να ηρεμησουμε με κανενα τσιπουρακι!
Ziveli!