Πόσο εξαρτημένα είναι τα ανακλαστικά όλων μας ??

Bλέπω αυτό το βίντεο (που το πήρα από το Sport24) και πραγματικά ζορίζομαι να το πιστέψω. 

Όχι μόνο μια παίκτρια μπερδεύεται και βάζει αυτοκαλάθι, αλλά κυρίως αμέσως μετά όλες οι υπόλοιπες παίκτριες αρχίζουν να παίζουν σαν να έχουν ξεχάσει ποιά είναι η πλευρά τους και πού πρέπει να βάλουν καλάθι. Μπορούμε προφανώς να εκπλαγούμε και να κάνουμε χαβαλέ με αυτές τις εικόνες, δεν ξέρω όμως αν.. μπορούμε και να τις προσπεράσουμε τόσο εύκολα ως απλά αξιοπερίεργες.

Μπορούμε, θέλω να πω, να τις δούμε και ως μια γενικότερη μεταφορά για την ανθρώπινη κατάσταση. 

Για το πόσο εξαρτημένα είναι τα ανακλαστικά όλων μας. 

Για το πόσο τεράστιο ρόλο παίζει ο μιμητισμός και η συμπόρευση με τον τρόπο των πολλών στις ζωές μας και τις αποφάσεις μας. 

Για το πόσο πρώτα κάνουμε ό,τι οι άλλοι και μετά σκεφτόμαστε. 

Για το πόσο όταν ανήκουμε σε μια οποιαδήποτε κοινότητα ή ομάδα, αληθινή ή ηλεκτρονική, η ενστικτώδης μας αντίδραση και η μαθημένη μας συμπεριφορά είναι να αντιδράσουμε όπως οι δίπλα μας.

Μια κοπέλα μπερδεύτηκε, κόλλησε το μυαλό της, έβαλε καλάθι στην ομάδα της. 

Σπάνιο, αλλά οκ, συνέβη. Μια δεύτερη βλέποντας την άλλη να βάζει καλάθι, έσπευσε να επαναφέρει την μπάλα και να ξεκινήσει αμέσως την επίθεση. Έτσι έμαθε. Όταν βλέπει την μπάλα στο καλάθι δεν πρέπει να σκέφτεται τίποτα, δεν πρέπει να αφήνει τα συναισθήματά της να την επηρεάζουν, δεν πρέπει να αφήνει το χρόνο να περνάει, πρέπει άμεσα να επαναφέρει την μπάλα. Μια τρίτη παίρνει την πάσα της συμπαίκτριάς της από την επαναφορά. Τώρα πια είναι νομοτελειακός ο μηδενισμός της σκέψης όλων, τώρα πια η μια ομάδα παίζει επίθεση και η άλλη άμυνα. Η θεατρική παράσταση της ανθρώπινης κατάστασης σε πλήρη εξέλιξη.

Βλέπω τους τερματοφύλακες στο μουντιάλ να πανηγυρίζουν μόνοι τους. Υψώνουν τα χέρια προς τα πάνω, κοιτάνε τον ουρανό ή στρέφονται προς την εξέδρα. Οι τερματοφύλακες δεν πανηγυρίζουν ποτέ τα γκολ με τους συμπαίκτες τους. 

Γιατί; 

Επειδή είναι μακριά; 

Επειδή πού να τρέχουν εκεί κάτω; 

Όχι. Επειδή έτσι κάνουν όλοι οι συνάδελφοί τους. 

Επειδή έτσι γίνεται. Ένας - δύο να αρχίσουν να το κάνουν στο μουντιάλ, από το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχει τερματοφύλακας σε εθνικό πρωτάθλημα οποιασδήποτε κατηγορίας και διεθνή διοργάνωση που να μην τρέχει να κουβαριάζεται με τους συμπαίκτες του, στα σημαντικά έστω γκολ.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να κάνεις τους άλλους να σε μιμηθούν.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να αντισταθεί κανείς στο ένστικτο της μίμησης, δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να ξεχάσεις προς ποιά πλευρά κάνεις επίθεση και προς ποιά παίζεις άμυνα, δεν υπάρχει ευκολότερος τρόπος να χάσεις τον μπούσουλα και τον προσανατολισμό σου από το να αντιγράψεις τη συμπεριφορά όσων είναι ως τώρα στην πλευρά σου.

πηγη