Αυτή είναι η «σταθερότητα» του κ.Βενιζέλου. Του κ.Σαμαρά. Του ΔΝΤ. Του «αναγκαίου (κατά το «Ποτάμι») Μνημονίου».

Αποσταθεροποιήστε τους!

Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ προέβη σε δήλωση προς τους ιθαγενείς (συγγνώμη: τους πολίτες) της εθνικά και πολιτικά ανεξάρτητης Ελλάδας, με την οποία τους επέστησε την προσοχή να ψηφίσουν «σωστά» στις επερχόμενες εκλογές, ώστε να μην διασαλευτεί η… «σταθερότητα».

   

Η Μέρκελ, ο Μπαρόζο, ο «Σαρκολάντ», ο Ρομπάι και όλοι αυτοί οι δημοκράτες εταίροι... που –αδιαμφισβήτητα πλέον και σε συνεργασία με τα ντόπια ανδρείκελα και τις εγχώριες «ρόμπες»- επέβαλαν από τις Κάννες ως δοτό πρωθυπουργό της χώρας τον Παπαδήμο, αγωνιούν μη και διασαλευτεί στην Ελλάδα η … «σταθερότητα».

   

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ.Σαμαράς, τόνισε με έμφαση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα που θα προκύψει από την κάλπη αφενός θα είναι εγκεκριμένο από τους εγχώριους και διεθνείς «σταθεροποιητές», αφετέρου θα είναι το...
επιθυμητό για το κόμμα του και την κυβέρνησή του αποτέλεσμα, και ως εκ τούτου διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να πληγεί η… «σταθερότητα» στην Ελλάδα.

   

Ο κ.Βενιζέλος, σχεδόν καθημερινά πλέον, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, δηλώνει ότι οι ψηφοφόροι «πρέπει» να ψηφίσουν τον ίδιο και την «Ελιά» του στις εκλογές, ειδάλλως η… «σταθερότητα» θα πάει πάπαλα.

   

Ο κ.Σταύρος Θεοδωράκης θέλει κι αυτός να τον ψηφίσετε ώστε να συμβάλει κι εκείνος με τον δικό του τρόπο στην διασφάλιση της… «σταθερότητας» στη χώρα.

   

Επειδή, συνεπώς, επιβεβαιώνεται για μια ακόμα ο στίχος του ποιητή ότι «Δεν αντέχουν οι λέξεις σ' όλα τα χείλη», και επειδή, εν ολίγοις, δεν υπάρχει MEGAφωνο ανασκολόπισης των εννοιών από το οποίο να μην έχουν ξεφτιλίσει το νόημα των λέξεων (σσ: από «σωτηρία» μέχρι «ανάπτυξη» και από «ανάκαμψη»μέχρι «σταθερότητα») θεωρούμε αναγκαίο να πάρουμε μια γεύση της «σταθερότητάς τους».

   

Δεδομένου ότι τα στοιχεία που ακολουθούν αφορούν σε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε – στα παιδιά μας – η γεύση είναι τόσο πικρή, είναι τόσο οδυνηρή που μόνο κάποιος εντελώς «χαλασμένος» θα αρνιόταν ότι η καταγραφή τους συνιστά το προφανές: Την πιο χαρακτηριστική απεικόνιση της «σταθερότητας» για την οποία μας μιλούν και με την απώλεια της οποίας μας… απειλούν! Ιδού: 

   

   O αριθμός των παιδιών που βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας στην Ελλάδα για το έτος 2012, ανήλθε στις 686.000 παιδιά! Ναι! Σχεδόν 700.000 παιδιά βιώνουν από πρώτο χέρι τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα του κ.Βενιζέλου και του κ.Σαμαρά, τη «σταθερότητα» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τη «σταθερότητα» της «Ελιάς» και του ΔΝΤ, τη «σταθερότητα» της ΕΕ, της ΟΝΕ, του ευρώ και όλης της γκάμας των θιασωτών του «ευρωμονόδρομου».

   

   Στα συμπεράσματα της έκθεσης, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρονται και τα εξής:

• Στην Ελλάδα που τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονταν σε 686.000 ή στο 35,4% το 2012, από 30,4% το 2011, τα πιο ευάλωτα είναι τα μονογονεϊκά (74,7%) και τα τρίτεκνα/πολύτεκνα (43,7%) νοικοκυριά.
• Στα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά κάτω των 14 ετών ο κίνδυνος φτώχειας έφθασε το 28,1% το 2012 από 23,2% το 2011. Δύο στα τρία μονογονεϊκά νοικοκυριά (ποσοστό 66%) απειλείται από τη φτώχεια, σημειώνοντας αύξηση κατά 22,8 μονάδες από το 2011.
•  Τα πιο φτωχά παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά σε κίνδυνο φτώχειας ανέρχονταν το 2012 σε 276.000 ή 14,2% σημειώνοντας αύξηση 47,6% σε σχέση με το 2011. 
• Τα παιδιά αυτά ζουν σε νοικοκυριά που το μηνιαίο εισόδημα για μια τετραμελή οικογένεια με δυο παιδιά κάτω των 14 ετών κυμαινόταν (για το 2012) κάτω από τα 670€.
•  Τα παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που κανένας ενήλικας δεν εργάζεται, ανέρχονταν σε 292.000 ή 13,2% το 2012, έχοντας αυξηθεί κατά 204.000 από το 2008.
• Τα φτωχά παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης, δηλαδή οι συγκεκριμένες δαπάνες υπερβαίνουν το 40% του εισοδήματός τους, ανέρχονται στο 92,2% (2012). 

Αυτή είναι η «σταθερότητα» του κ.Βενιζέλου. Του κ.Σαμαρά. Του ΔΝΤ. Του «αναγκαίου (κατά το «Ποτάμι») Μνημονίου». Αυτή είναι η «σταθερότητα» της ΕΕ και όλης της «ευρωπαρέας», όλων των αποχρώσεων. Αυτή είναι η «σταθερότητα» από την οποία ξεπήδησαν και πάνω στην οποία βρωμίζουν τον τόπο τα φίδια του ναζισμού.

   

Τι πιο αναγκαίο, λοιπόν, ο ψηφοφόρος να αμφισβητήσει την «σταθερότητά τους»; Πόσο πολύτιμη εγγραφή για το σήμερα και το αύριο μια ψήφος που αντιπολιτεύεται αυτή την «σταθερότητα», με τρόπο τόσο ισχυρό και τόσο ξεκάθαρο, που κανείς δεν θα μπορεί να θολώσει το λαϊκό μήνυμα υπέρ της αποσταθεροποίησης – ναι, της αποσταθεροποίησης - της «σταθερότητάς τους». Και τι είναι πιο ευγενές και σταθερό; Ψήφος υπέρ των παιδιών μας ή ψήφος κυβερνητικής αναπαραγωγής μιας «σταθερότητας» που μετατρέπει το λαό και τα παιδιά του σε «ευρήματα» των στατιστικών της εξαθλίωσης;

 Νίκος Μπογιόπουλος

http://voliotaki.blogspot.gr/