Ο τίτλος του άρθρου του New Statesman είναι ενδεικτικός του θέματος του: “Επιλεκτική μηδενική ανοχή: εξακολουθεί να υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα;”.
Ο συντάκτης στηλιτεύει την κυβερνητική πολιτική σε ότι αφορά το πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
“Η κακοποίηση τεσσάρων νεαρών αναρχικών, οι οποίοι συνελήφθησαν για ληστεία σε τράπεζα, στα χέρια της αστυνομίας αποδεικνύει ότι είναι ώρα να απευθυνθεί κανείς στον κυβερνητικό συνασπισμό όπως του αρμόζει: ως ένα ακροδεξιό αυταρχικό σχήμα”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Γίνεται επίσης αναφορά στην επιχείρηση Ξένιος Ζευς, επισημαίνοντας ότι “από τους 73.100 ανθρώπους οι οποίοι συνελήφθησαν συνολικά, μόνο σε 4.352 απευθύνθηκαν κατηγορίες”.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Μπαμπούλια, που υπογράφει το άρθρο, “ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει πλέον να αντιμετωπίσει τις καταγγελίες για βασανισμούς κρατουμένων και τη σχέση της αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή, την ίδια ώρα που η εξεταστική για τη “λίστα Λαγκάρντ” είναι σε εξέλιξη και η κυβέρνηση προωθεί το.. νέο φορολογικό”.
“Ο τρόπος με τον οποίο ανοίγει η ατζέντα αυτού του ζητήματος αποκαλύπτει κάτι πολύ βασικό. Αυτή η κυβέρνηση αναγνωρίζει τους αναρχικούς και τον ΣΥΡΙΖΑ ως τους βασικούς αντιπάλους της στην πολιτική σκηνή”, αναφέρεται παρακάτω.
“Με την εισβολή στις καταλήψεις, όπως στη Βίλα Αμαλίας, η κυβέρνηση έκανε ακόμα μια χάρη στη Χρυσή Αυγή, τα μέλη της οποίας επιτίθενται ανοιχτά σε ανθρώπους χωρίς όμως συνέπειες. Οι καταλήψεις είχαν σταθεί εμπόδιο στις δραστηριότητες των νεοναζί”.
“Τα βασανιστήρια, που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θυμίζουν στους Έλληνες την περίοδο της Χούντας”, γράφει το New Statesman, σχολιάζοντας τον ξυλοδαρμό των τεσσάρων συλληφθέντων για τις ληστείες στη Κοζάνη.
“Είναι καθήκον όλων μας να εκθέσουμε και να σταματήσουμε τις συνεργασίες με αυτούς που δεν διστάζουν να αγνοήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αρνηθούμε μια καθαρά φασιστική αστυνομία και όλους αυτούς που δεν βλέπουν ρατσιστικά κίνητρα όταν μέλη της Χρυσής Αυγής δολοφονούν ανθρώπους στη μέση του δρόμου.
Είναι καιρός να ζητήσουμε την παραίτηση του Νίκου Δένδια και κάθε υπουργού με την ίδια νοοτροπία.
Αν δεν θέλουμε να δούμε περισσότερα παιδιά γεμάτα με οργή και θυμό, με όπλα στο χέρι ενάντια στο σύστημα, που μετατρέπει ανθρώπους σε γρανάζια που δουλεύουν για ψίχουλα και βασανίζει όσους αρνούνται να συμμορφωθούν με αυτό, τότε ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και να πούμε τι ακριβώς είναι η ελληνική κυβέρνηση:
Μια ακροδεξιά αυταρχική ομάδα, καλυμμένη με ένα λεπτό πέπλο φιλοευρωπαϊκού φιλελευθερισμού. Το να αρνηθούμε να την αναγνωρίσουμε ως οτιδήποτε άλλο είναι υποχρέωση για τον καθένα μας”, καταλήγει το άρθρο.
Ο συντάκτης στηλιτεύει την κυβερνητική πολιτική σε ότι αφορά το πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
“Η κακοποίηση τεσσάρων νεαρών αναρχικών, οι οποίοι συνελήφθησαν για ληστεία σε τράπεζα, στα χέρια της αστυνομίας αποδεικνύει ότι είναι ώρα να απευθυνθεί κανείς στον κυβερνητικό συνασπισμό όπως του αρμόζει: ως ένα ακροδεξιό αυταρχικό σχήμα”, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Γίνεται επίσης αναφορά στην επιχείρηση Ξένιος Ζευς, επισημαίνοντας ότι “από τους 73.100 ανθρώπους οι οποίοι συνελήφθησαν συνολικά, μόνο σε 4.352 απευθύνθηκαν κατηγορίες”.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Μπαμπούλια, που υπογράφει το άρθρο, “ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει πλέον να αντιμετωπίσει τις καταγγελίες για βασανισμούς κρατουμένων και τη σχέση της αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή, την ίδια ώρα που η εξεταστική για τη “λίστα Λαγκάρντ” είναι σε εξέλιξη και η κυβέρνηση προωθεί το.. νέο φορολογικό”.
“Μέτωπο κατά του αναρχικού χώρου”
“Ο τρόπος με τον οποίο ανοίγει η ατζέντα αυτού του ζητήματος αποκαλύπτει κάτι πολύ βασικό. Αυτή η κυβέρνηση αναγνωρίζει τους αναρχικούς και τον ΣΥΡΙΖΑ ως τους βασικούς αντιπάλους της στην πολιτική σκηνή”, αναφέρεται παρακάτω.
“Με την εισβολή στις καταλήψεις, όπως στη Βίλα Αμαλίας, η κυβέρνηση έκανε ακόμα μια χάρη στη Χρυσή Αυγή, τα μέλη της οποίας επιτίθενται ανοιχτά σε ανθρώπους χωρίς όμως συνέπειες. Οι καταλήψεις είχαν σταθεί εμπόδιο στις δραστηριότητες των νεοναζί”.
“Τα βασανιστήρια, που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θυμίζουν στους Έλληνες την περίοδο της Χούντας”, γράφει το New Statesman, σχολιάζοντας τον ξυλοδαρμό των τεσσάρων συλληφθέντων για τις ληστείες στη Κοζάνη.
“Είναι καθήκον όλων μας να εκθέσουμε και να σταματήσουμε τις συνεργασίες με αυτούς που δεν διστάζουν να αγνοήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αρνηθούμε μια καθαρά φασιστική αστυνομία και όλους αυτούς που δεν βλέπουν ρατσιστικά κίνητρα όταν μέλη της Χρυσής Αυγής δολοφονούν ανθρώπους στη μέση του δρόμου.
Είναι καιρός να ζητήσουμε την παραίτηση του Νίκου Δένδια και κάθε υπουργού με την ίδια νοοτροπία.
Αν δεν θέλουμε να δούμε περισσότερα παιδιά γεμάτα με οργή και θυμό, με όπλα στο χέρι ενάντια στο σύστημα, που μετατρέπει ανθρώπους σε γρανάζια που δουλεύουν για ψίχουλα και βασανίζει όσους αρνούνται να συμμορφωθούν με αυτό, τότε ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και να πούμε τι ακριβώς είναι η ελληνική κυβέρνηση:
Μια ακροδεξιά αυταρχική ομάδα, καλυμμένη με ένα λεπτό πέπλο φιλοευρωπαϊκού φιλελευθερισμού. Το να αρνηθούμε να την αναγνωρίσουμε ως οτιδήποτε άλλο είναι υποχρέωση για τον καθένα μας”, καταλήγει το άρθρο.
news247.gr
RAMNOUSIA
http://youtu.be/2gZl6JT20AI
ΑπάντησηΔιαγραφή