Χωρίς εθνική κυριαρχία, για ποιά ΑΟΖ μιλάτε;

Τους τελευταίους μήνες πολύ συζήτηση γίνεται για την ΑΟΖ και τα τεράστια πραγματικά ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν στην επικράτεια της και τα οποία θα συνέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας.
 

Η συζήτηση αυτή αναζωπυρώθηκε τελευταία με τις δηλώσεις του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, ότι προτίθεται να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ και προσφυγή στον ΟΗΕ για να κατοχυρώσει σε πρώτη φάση την ελληνική κυριαρχία έναντι της Τουρκίας και των άλλων γειτονικών χωρών.

Όλα αυτά ωραία, θαυμάσια και καλά, για τους όποιους αφελείς παραμυθιασμένους και ίσως… βλάκες όλης αυτής της ιστορίας.

Το ερώτημα που αμείλικτο μπαίνει, είναι πως μια χώρα που με ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα που έχει παραδώσει άνευ ορών την εθνική κυριαρχία, μπορεί να διεκδικήσει ΑΟΖ και πολύ περισσότερο να ...
επωφεληθεί από τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα για όφελος ενός λαού που βουλιάζει στην φτώχεια και στην ανέχεια;
Ποιος πολιτικός θα ορθώσει το ανάστημα του για να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα;
Αυτοί που μόλις ακούνε το μαγικό όνομα, «Μέρκελ», περιπατάνε στα τέσσερα;
Αυτοί που έχουν διαλύσει όχι μόνο το κράτος, αλλά έχουν προχωρήσει και στην διάλυση του στρατού, τον μόνο θεσμικό φύλακα της εθνικής κυριαρχίας;
Ποιοι θα διεκδικήσουν την ελληνική ΑΟΖ; Αυτοί οι ίδιοι που έχουν εξοντώσει τον ελληνικό λαό και τον έχουν κάνει έρμαιο μιας πολιτικής που τον διέλυσε και οικονομικά, αλλά το χειρότερο και ηθικά;
Ποιος στρατός, όταν του κόβονται οι δυνατότητες επιβίωσης θα μπορέσει να αντισταθεί στις τουρκικές αντιρρήσεις και προκλήσεις;
Έχουν την εντύπωση πως στην Άγκυρα κοιμούνται και πως θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια;
Έχουν τα κότσια να αντισταθούν στην συνεχώς γιγαντωμένη τουρκική στρατοκρατική μηχανή;
Έχουν τα κότσια να μην επιτρέψουν τους Τούρκους να προβοκάρουν κάθε ελληνική ενέργεια προς την κατεύθυνση της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ;
Ή θα κάνουν την «πάπια» και θα γελά ο κάθε πικραμένος όπως έγινε στο παρελθόν στα Ίμια;
Πως θα μπορέσουμε να προβάλουμε αντίσταση στον τουρκικό νεοοθωμανισμό όταν κυριαρχεί, (και επιβάλλεται εκ των έξω), η ιδεολογία ότι δεν χρειάζεται ο στρατός, όταν η περίφημη «εθνοσωτήριος» Τρόικα μας λέει να καταργήσουμε τον στρατό γιατί είναι μεγάλη δαπάνη και βλάπτει τη ελληνική οικονομία;
Ενώ την ίδια περίοδο στην άλλη πλευρά του Αιγαίου οι πολεμικές δαπάνες γιγαντώνονται και οι προμήθειες νέων οπλικών συστημάτων έχουν φτάσει στα ύψη;

Γελούν στην Άγκυρα με τα καμώματα της Αθήνας. «Οι Έλληνες τρελαθήκαν», γραφούν οι τουρκικές εφημερίδες, καθώς έχει κυριαρχήσει η πεποίθηση ότι η Ελλάδα είναι τελειωμένη υπόθεση και ότι με ένα ντου με τα υπερσύγχρονα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, θα ρίχνουν τα απόβλητα τους πάνω από την Ακρόπολη και οι Έλληνες πολιτικοί θα… νομίζουν ότι βρέχει.

Αλλά υπάρχει και η άλλη εκδοχή σε όλη αυτή την τραγελαφική ιστορία της ΑΟΖ. Ίσως όλα αυτά γίνονται για να ικανοποιηθούν κάποια ξένα, (γερμανικά), συμφέροντα που αποβλέπουν στα ενεργειακά κοιτάσματα της περιοχής. Όχι για τα συμφέρον του ελληνικού λαού. Δηλαδή με λίγα λόγια, ελληνική ΑΟΖ όχι για τους Έλληνες, όχι για την καταστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά για τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα.
Η άποψη αυτή εξηγεί και το γεγονός ότι ενώ τόσα χρόνια οι Έλληνες πολιτικοί αρνιόνταν πεισματικά ότι υπάρχει πετρέλαιο στην ελληνική περιφέρεια, ξαφνικά και αφού παραδώσαν την χώρα στην γερμανική βουλιμία, τώρα όλοι συμφωνούν ότι «ανακάλυψαν την Αμερική», ενώ η χώρα έχει βουλιάξει από τα δάνεια και τα χρέη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεν ξέρω βέβαια αν οι Γερμανοί έχουν καμία διάθεση να υπερασπιστούν και στρατιωτικά κάποια ΑΟΖ στις θάλασσες νότια της Κρήτης και κυρίως στο Αιγαίο. Θα έχει πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον αν Γερμανοί και Τούρκοι ήταν αντιμέτωποι στο Αιγαίο, αν και δεν πιστεύω σε τέτοιο ενδεχόμενο.

Όσο για μας, ποιος μίλησε για τους Έλληνες; Αυτοί δεν θα υπάρχουν προς δόξα των «εθνοσωτήρων» πολιτικών μας που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα και μένουν ακόμα στις πολυθρόνες τους. Μάλιστα γελούν ειρωνικά με τα καμώματα κάποιων, υποτίθεται αριστερών κομμάτων, που θέλουν να τους «τιμωρήσουν», αλλά στην ουσία αγωνίζονται για τα αμερικανικά συμφέροντα που θεωρούν ότι είναι… καλύτερα από τα γερμανικά. Είπε κάνεις τίποτα για ελληνικά συμφέροντα;

Εμείς πάντως συνεχίζουμε να ψηφίζουμε όλους αυτούς τους «τσαρλατάνους» που μιλούν για ΑΟΖ και συνεχίζουμε με ένα μαζοχισμό που αξίζει ψυχιατρική έρευνα, να λέμε ότι μας… "έσωσαν".

 Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
πηγη