Είναι κάτι "συμπτώσεις" σ΄αυτό το τόπο που βγάζουν μάτι.

Σχολή για Τσάρους της Οικονομίας.Λειτουργεί στην Αθήνα…

Είναι κάτι συμπτώσεις σ΄αυτό το τόπο που βγάζουν μάτι. 

Τουλάχιστον τρείς υπουργοί Οικονομικών, μοιραία πρόσωπα, στις κυβερνήσεις,
που  μας φέρανε στο σημερινό χάλι με το έλλειμμα, τη τρόικα, το ΔΝΤ τα μνημόνια, την  ύφεση, την φτώχεια και τις αυτοκτονίες  και  που πάνε πάλι να μας…..σώσουν, δεν είναι μόνο καθηγητές με τρανταχτά χαρτιά.

Βγήκανε και από την ίδια πολιτική μήτρα εφαρμόζοντας κατά γράμμα τη συνταγή των αγορών.

Πρόκειται για καθαρόαιμους φιλελεύθερους ή «γενίτσαρους» της οικονομικής σκέψης, με αριστερή αφετηρία, που μας ήρθαν πεσκέσι από το Σίτι η βρήκαν το δρόμο τους στις αγορές μέσα από καταστάσεις    που προσκύνησαν.

  

Κοινό σημείο αναφοράς τους μέχρι σήμερα είναι –φανερά-  η θητεία τους και η συνεισφορά τους στο...

ΣΟΕ (Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων) του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, το «lobby» που αξιοποιήθηκε κυρίως από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 για να «πατεντάρει» τον επόμενο τσάρο της οικονομίας.

  Γ. Αλογοσκούφης, καθηγητής Οικονομικών στο Σίτι του Λονδίνου (τώρα διδάσκει  στην παλιά Εμπορική), υπεύθυνος του ΣΟΕ τις μέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ’90, η οποία  δεν πρόλαβε όμως να κάνει όλα όσα της πρότεινε (με εξαίρεση ίσως μόνο τα λεωφορεία πίσω στους νοικοκυραίους).

Στις υπόλοιπες «εργασίες» (ανάθεση κατασκευής μονάδα της ΔΕΗ στο Λαύριο φωτογραφικά σε ιδιώτη, πώληση της Ολυμπιακή, άλλες ιδιωτικοποιήσεις) η συνταγή για τις δουλειές χάλασε τότε, λόγω του συνωστισμού  φίλων του επίτιμου που έσπευσαν να τα πάρουν όλα κοψοχρονιά και στο άψε –σβήσε.
  Υπουργός οικονομικών, βουλευτής Α΄Αθήνας  στις τελευταίες κυβερνήσεις Καραμανλή. Προκαλεί την πρώτη οικονομική απογραφή που βγάζει  σε ξέρα.    Προσπαθεί, όμως με αυτό το άλλοθι να χρεώσει την πολιτική σκληρής  λιτότητας  την οποία εφάρμοσε, στους προκατόχους του.

Επιμένει στο δόγμα    της  ήπιας προσαρμογής  αλλά ο ίδιος τρέχει αποκρατικοποιήσεις με…..ιστορία και ουρά, (OTE σε τιμή ευκαιρίας κ.α.).
Είναι τσάρος σε μια περίοδο, που στην κυβέρνηση και στην πιάτσα, επικρατεί η «παρέα του Λονδίνου»
 . 

Είναι η ώρα που η πολιτική «υποχρεώνει» τα ταμεία να βάλουν τα λεφτά τους σε ομόλογα (ΔΟΜΗΜΕΝΑ, ΤΟΞΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ). Η ευθύνη όμως, όπως λέγεται, ήταν άλλου υπουργού, που έφυγε στην πορεία. 

Το έλλειμμα όμως, οδηγεί, μαζί με τον εσπερινό από το Βατοπέδι, σε απόδραση Καραμανλή και εκλογές, με τον καθηγητή, που είχε φύγει στο τελευταίο ανασχηματισμό, να μην βρίσκει ούτε την ψήφο του.

  Γ. Ζανιάς, καθηγητής  κι αυτός, με θητεία γενικού γραμματέα στο υπουργείο
Εθνικής Οικονομίας, (με κυβέρνηση Σημίτη), δίπλα στο Ν. Χριστοδουλάκη με το δεύτερο πακέτο της ΔΕΗ να βγαίνει (με τον τρόπο που βγήκε), στο Χρηματιστήριο και στη ΓΕΝΟΠ, τότε να μην  ανοίγει μύτη.
  Το μεγάλο “deal” όμως της τότε εποχής, θέλει τα ΕΛΠΕ (που ανήκαν στο Δημόσιο), δήθεν  να απορροφούν, μέσω της Σοφοκλέους, την Πετρόλα αλλά , ώ του θαύματος,  ουσιαστικά να γίνεται ιδιοκτήτης τους ο Λάτσης.

Στο θέμα της ΟΝΕ, με τα γνωστά ομόλογα, η ιστορία εξακολουθεί να τρέχει και η δημιουργική λογιστική στον προυπολογισμό να κάνει θαύματα  με τις αμυντικές και άλλες  δαπάνες να μεταχρονολογούνται.
  Στη συνέχεια όμως από το 2009, με άριστη γνώση  από τις γραμμές του ΣΟΕ και αχώριστο, δίδυμο πλέον  με  τον υπουργό του, αυτόν με τις δηλώσεις του Τιτανικού, φορτώνονται την διαχείριση της οικονομίας, εξελίσσονται στα καλά παιδιά του Eurogroup και των δήθεν μεταρρυθμίσεων και μας σπρώχνουν στο δρόμο για το ΔΝΤ, την τρόικα, τα μνημόνια και σε όλα τα δεινά που μας ήρθαν κατακέφαλα με την βούλα Παπανδρέου.

Η ανεξάρτητη στατιστική(ΕΛ-ΣΤΑΤ) το έλλειμμα και η υπόθεση του δημόσιου χρέους είναι μια…. άσκηση που ακόμη κρίνεται αλλά την πληρώνει ακριβά ό λαός και ο τόπος κυρίως στην μετά Καστελόριζο εποχή.

Η εμπειρία του στις συναντήσεις κορυφής, τις δανειακές συμβάσεις, αξιοποιείται βέβαια και στη συνέχεια με αντιπρόεδρο τον Ε. Βενιζέλο στην κυβέρνηση Παπαδήμου αλλά και σόλο  με προαγωγή του ως υπουργού Οικονομικών-τσάρου υπηρεσίας- στην Κυβέρνηση  Πικραμένου και τώρα με ρόλο στις Τράπεζες (Εθνική και Τράπεζα Ελλάδος).

  Γ. Στουρνάρας, επίσης καθηγητής, πρόεδρος του ΣΟΕ στην Κυβέρνηση
Σημίτη με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον Γ.Παπαντωνίου και  υφυπουργό (σε θέματα Επενδύσεων και Χαλκιδικής τον Χρ. Πάχτα).


Είναι περίοδος του Χρηματιστηρίου με δημόσιες εγγραφές και συνωστισμό για το ποια εταιρία θα είναι πρώτη στη σειρά να μπει και αδέσποτες κουβέντες η δηλώσεις.

Είναι όμως και η αφετηρία για την  ΟΝΕ με την ιστορία της «Γκόλντμαν Ζάκς» που αρχίζει να γράφεται στον υπουργικό όροφο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.
  Δεν  συμπεριλαμβάνεται όμως στο επιτελείο του Γ. Παπαντωνίου όταν αυτός μετακινείται στο ΥΕΘΑ.
  

Εχει πλέον προσχωρήσει στο σκληρό πυρήνα του ΟΠΕΚ (πολιτικός όμιλος εκσυγχρονισμού) με τον Σ. Κοσμίδη, τον Δ. Παπούλια, τον Γ. Πανταγιά και αναλαμβάνει την διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας (την πλειοψηφία είχε ακόμη το Δημόσιο) σε μια περίοδο, έντονων διαβουλεύσεων για την πώληση της στους Γάλλους (οι τελικές υπογραφές πέσανε επί θητείας του διαδόχου του, Γ. Προβόπουλου) και  σημαντικό κύκλο επενδύσεων, με συζητήσεις  που αφορούσαν ακόμη και οικόπεδα  στην…Σιβηρία.

Στη συνέχεια αναλαμβάνει την ευθύνη του ΙΟΒΕ ( που θεωρείται η δεξαμενή σκέψης του ΣΕΒ και των μεγάλων της αγοράς) .
  Υποδεικνύεται  όμως υπουργός Ανάπτυξης και αναλαμβάνει καθήκοντα στην υπηρεσιακή Κυβέρνηση Πικραμένου, παρόλο ότι υποψήφιος  σ’ αυτές τις εκλογές είναι και ο  Στ. Μάνος με την «Δράση» του.

Και αυτό παρόλο ότι και οι δύο (Στουρνάρας-Μάνος) συμμετέχουν από κοινού στην ΜΚΟ «ΚΑΠΠΑ» που εχουν ιδρύσει και η οποία έχει αντικείμενο την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου για να καλυφθεί, λέει, έτσι το έλλειμμα.
  Στα συνέδρια μάλιστα που οργανώνει η ΚΑΠΠΑ, για αξιοποίηση και πώληση  ακινήτων των κρατικών νοσοκομείων, (πχ συνέδριο παραμονές εκλογών στην Καλαμάτα)  βασικός εισηγητής ως ειδικός του θέματος εμφανίζεται και ο …θεράπων ιατρός της πολιτικής Παπανδρέου Ηλίας Μόσιαλος.
  

Κατά περίεργο τρόπο όμως το ασυμβίβαστο Στουρνάρα (αυτός στην  κυβέρνηση που κάνει τις εκλογές) και ο….«συνεταίρος» του υποψήφιος, καταγγέλλεται από το Σύριζα μετά την ορκωμοσία του στην επόμενη  κυβέρνηση Σαμαρά.
  

Είναι όμως γνωστό, ως θέμα, το σχέδιο αξιοποίησης ακινήτων που διαχειρίζεται η εταιρία ΚΑΠΠΑ, τόσο από τις δημόσιες ανακοινώσεις του ενάμιση χρόνο τώρα  όσο από την παρουσία στις εκδηλώσεις αυτές,  επώνυμων στελεχών  της αριστερής πτέρυγας του ΤΕΕ ,που φαίνεται από τις δηλώσεις τους  να συμφωνούν.

Στην κυβέρνηση Σαμαρά όμως, ο καθηγητής Στουρνάρας και νέος τσάρος, διαδέχεται τον παραιτηθέντα καθηγητή Β. Ράπανο, ό οποίος με τη σειρά του, τον είχε διαδεχθεί στο ΣΟΕ, μόλις εκείνος ανέλαβε διοικητής στην Εμπορική Τράπεζα, επί υπουργίας Ν. Χριστοδουλάκη.
Μοιραίες εξελίξεις που ωστόσο δεν φαίνεται να τελειώνουν.

Άλλωστε και κάποιοι στην αντιπολίτευση  είναι έτοιμοι για την επόμενη μέρα,την οποία προετοιμάζουν ανάλογα με τον τρόπο τους,αν και δεν έχουν προλάβει να περάσουν όλοι από το ΣΟΕ η το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
  Εξαίρεση αποτελεί, στα οικονομικά ο Γ. Δραγασάκης, που συμμετείχε στην  κυβέρνηση Ζολώτα και ξέρει καλά τα κατατόπια και τις γραμμές στο ίδιο κτίριο και στον ίδιο όροφο. Το ίδιο και κάποιοι άλλοι στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας την περίοδο 2000-2005.

Άλλωστε η οικουμενική Ζολώτα το 1990, (με αναπληρωτή υπουργό τον Δραγασάκη και άλλους ως  συμβούλους) στην ουσία, συνέχισε οικονομικά, το έργο της συγκυβέρνησης Τζανετάκη και των άλλων σύντομων εκδοχών με την πολιτική συστέγαση προσώπων, που εξέφραζαν  τις ίδιες θέσεις, μέχρι να βρει την μία ψήφο, που του έλειπε και να κυβερνήσει τότε, ο σημερινός επίτιμος της «ΝΔ».

Και κάπως έτσι να φτάσουμε μετά 22 έτη, στη τωρινή πολιτική κουλτούρα συνεργασίας, με την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, να μακιγιάρεται από καιρό ιδεολογικά για να παίξει ρόλο ΠΑΣΟΚ  του ’81.
  

Χωρίς όμως μέχρι στιγμής να την βοηθάει σε αυτό ακόμη και η παρουσία του Στουρνάρα με νωπή την βιομηχανική σφραγίδα.
  

Αλλωστε η πρώτη κουβέντα για δημοψήφισμα, από την οποία υποτίθεται «έπεσε» ο Παπανδρέου ώστε εκτός των άλλων,  να ανοίξει ο δρόμος να γίνει κόμμα και ο Σύριζα, ήταν προέλευσης ΣΕΒ (με άρωμα ΙΟΒΕ), και επικεφαλής
τον κ. καθηγητή (τσάρο της οικονομίας σήμερα) τον οποίο χειροτόνησαν τρείς πολιτικοί αρχηγοί.



ΥΓ. Υπάρχουν βέβαια και οι κατ΄απονομήν η αλλιώς αριστίνδην τσάροι-υπουργοί,  που ήρθαν κατ΄ευθείαν απέξω.

Αυτά όμως στο επόμενο…

πηγη