Σε επιστολή του με ημερομηνία 27 Αυγούστου του 2010 και παραλήπτη τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, που σήμερα είδε “το φως” της δημοσιότητας, ο τραγουδοποιός και συγγραφέας, Μανώλης Ρασούλης, εξέφραζε την πρόθεσή του, να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο, ώστε να συμβάλει “στην ανατροπή ή μετατροπή κάποιων συσχετισμών”, που“μπλοκάρουν το λαϊκό πνεύμα να ανέβει στις πρέπουσες στάθμες και να αποστάξει, πολιτιστικά μιλώντας, το μέλι των γκρεμών”.
Ο Μανώλης Ρασούλης αναφέρεται στις εμπειρίες του με τους Κύπριους, τον καιρό που ζούσε στη Βρετανία, ενώ δεν αφήνει ασχολίαστη τη σύγχρονη πραγματικότητα στηνΕλλάδα, εκτιμώντας ότι η κρίση μεταφέρεται και στην Κύπρο.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής Ρασούλη:
“Αγαπητέ κ. Πρόεδρε, Αν θυμάστε, συναντηθήκαμε σε ένα ελικοφόρο της Ολυμπιακής από την Κέρκυραστην Αθήνα. Μάλλον ο φιλικός χαιρετισμός σας με πείθει ότι κάτι ξέρετε από την περίπτωσή μου και ίσως από το έργο μου.
Αυτό μου δίνει το θάρρος να σας γράψω, γνωστοποιώντας σας την ευκαιρία ότι έζησα σχεδόν εφτά χρόνια με τους Κύπριους στο Λονδίνο, δούλεψα μαζί τους σε εργοστάσια, δούλεψα σχεδόν τρία χρόνια σε κυπραίικα φάκτορι -ενώ τους πούλαγα τη Σοσιαλιστική Αλλαγή (για μια ανεξάρτητη σοσιαλιστική Κύπρο)- και ότι για δυο χρόνια ζούσα με μια κυπριακή οικογένεια, που ο άντρας ήταν Τουρκοκύπριος και η γυναίκαΕλληνοκύπρια.
Αργότερα η φορά των πραγμάτων με έβαλε για τα καλά στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της Ελλάδος, επομένως και της Κύπρου. Ευδόκησε ώστε ...να καθοδηγήσω -μετά τη χούντα- την πορεία του ελληνικού τραγουδιού που είναι η θεμέλια αξία της ταυτότητάς μας. Υπέστην τις συνέπειες. Δεν συμβιβάστηκα. Δεν μου το συγχώρησαν.
“Αnyway, διάβασα πριν λίγα χρόνια μια συνέντευξή σας στην ‘Χαραυγή’, στην οποία βεβαιώνατε ότι αυτοί, ή κάποιοι που υπήρξαν στελέχη της χούντας, τώρα έχουν πιάσει θέσεις-κλειδιά και η διαπίστωσή σας με βρήκε σύμφωνο. Συμφωνώ και επαυξάνω: Άτομα που έλεγαν τον Ιωαννίδη ‘πατέρα’ τώρα σχεδόν κυβερνούν, αλλά και στην Κύπρο χαίρουν χαρακτηρισμό ήρωα (sic).
Γι’ αυτά και για άλλα έχω έρθει λίγες φορές στην Κύπρ, για να δω αν μπορώ να συμβάλω στην ανατροπή ή μετατροπή κάποιων συσχετισμών, που κατά τη γνώμη μου μπλοκάρουν το λαϊκό πνεύμα να ανέβει στις πρέπουσες στάθμες και να αποστάξει, πολιτιστικά μιλώντας, το μέλι των γκρεμών.
“Εγώ, ως μάχιμος μεταρρυθμιστής και εκτός πεπατημένης δρων, στην κόψη του ξυραφιού ζων, αλλά και έχοντας κάνει πολλές παρεμβάσεις στην Τουρκία -κάποια τραγούδια μου έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες και στα τούρκικα- φρονώ ότι δύναμαι να έρθω στην Κύπρο, να εγκατασταθώ για όσο χρόνο χρειάζεται και να εργαστώ για μια διαύγεια ιδεολογική, όσον αφορά τον πυρήνα του ελληνοκυπριακού πολιτισμού, αλλά και για μια γεφύρωση μεταξύ του ελληνοκυπριακού και του τουρκοκυπριακού πληθυσμού.
“Υπάρχει μια ιδεολογική και ηθική σύγχυση -και κρίση- εδώ στην Ελλάδα, η οποία μεταφέρεται συνειδητά και οργανωμένα και στην Κύπρο. Όσον αφορά εμένα πλανάται μια φημολογία εκεί και πιστεύω ότι την καλλιεργούν άνθρωποι ιδιοτελείς και αριβίστες. Νομίζω ότι είναι καιρός να υποστείλουμε την αυθάδεια, την ιδιοτέλεια αν στοιχειωδώς συνεργαστούμε και προσανατολίσουμε επίμονα το κοινό, προς τα ιδεώδη. ΗΕλλάδα και η ανθρωπότητα το χρειάζεται επειγόντως.
Ευελπιστώ σε μια συνάντηση μαζί σας, όποτε βολεύει.
Σας ευχαριστώ, Μανώλης Ρασούλης, Στιχουργός, συγγραφέας”
Μ.Ρασούλης και Ν.Παπάζογλου-Στη ρωγμή του χρόνου by fon1972
http://ellinikosparatiritis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.