Κραυγές απόγνωσης και θυμού χιλιάδων εκπαιδευτικών για την απάνθρωπες περικοπές των μεταθέσεων από το Υπουργείο Παιδείας

           

Κραυγές απόγνωσης και οργής  από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε διάφορες περιοχές της  χώρας μετά την ανακοίνωση του αριθμού των μεταθέσεων από το Υπουργείο Παιδείας.

          Μια ανακοίνωση που έφερε σε κατάσταση απελπισίας χιλιάδες εκπαιδευτικούς καθώς για πρώτη φορά τα τελευταία πολλά χρόνια το Υπουργείο Παιδείας ικανοποίησε πολύ μικρό αριθμό αιτήσεων εκπαιδευτικών. Λιγότερο από ένας στους δέκα καθηγητές και ένας στους δέκα δασκάλους που έκαναν αίτηση για μετάθεση κατάφεραν και μετατέθηκαν χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι ήρθαν επιτέλους στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.

          Αντίθετα περίπου 22.000 εκπαιδευτικοί Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης δεν είδαν τα ονόματά τους στον μικρότερο κατάλογο μεταθέσεων των τελευταίων χρόνων.

Αν ο διορισμός στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελεί το «φωτεινό αντικείμενο του πόθου» για χιλιάδες πτυχιούχους καθηγητικών σχολών (φιλόλογοι, μαθηματικοί, φυσικοί , Θεολόγοι, γυμναστές κλπ), η μετάθεση - επιστροφή στην «Ιθάκη», στον τόπο διαμονής, ισοδυναμεί με μια πολύχρονη περιπέτεια, μια σύγχρονη «Οδύσσεια» για χιλιάδες διορισμένους εκπαιδευτικούς....

Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν περιοχές που για να μπορέσει ένας εκπαιδευτικός να μετατεθεί έπρεπε να «γεράσει» διδάσκοντας εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας. Έτσι χιλιάδες εκπαιδευτικοί, με τις γνωστές μισθολογικές απολαβές αναγκάζονταν να εργάζονται ακόμη και 10 και 15 χρόνια, ανάλογα με την ειδικότητα, μακριά από την οικογένεια για να μαζέψουν τα μόρια που ήταν απαραίτητα να τους φέρουν κοντά στην περιοχή της μόνιμης κατοικίας τους. Ένας φιλόλογος ή ένας μαθηματικός με τόπο καταγωγής π.χ. το ν.  Ιωαννίνων ή ακόμη και την Θεσσαλονίκη που υπηρετεί εκτός της περιοχής του δεν μπορεί να επιστρέψει στην πόλη του καθώς εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν κενές θέσεις.  Ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι καθηγητές ξένων γλωσσών, οι Θεολόγοι και οι Κοινωνιολόγοι, οι καθηγητές Πληροφορικής κλπ καθώς ελάχιστοι μπορούν πλέον να έρθουν στην περιοχή μόνιμης κατοικίας τους.

Ωστόσο με βάση τα κενά που υπήρχαν σε ορισμένα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και στο Λεκανοπέδιο ένας εκπαιδευτικός που είχε προσληφθεί σε μακρινή περιοχή μετά από τέσσερα – πέντε χρόνια μπορούσε, ανάλογα και με την ειδικότητα να έρθει κοντά στον τόπο μόνιμης κατοικίας του.

Αυτό που συνέβη φέτος με τις μεταθέσεις είναι ακατανόητο, απάνθρωπο και βάζει στη σκέψη χιλιάδων εκπαιδευτικών ότι το Υπουργείο έχει ανθρωποφάγα και τιμωρητική διάθεση.

Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς το γεγονός των ελάχιστων μεταθέσεων όταν είναι γνωστό ότι υπάρχουν εκατοντάδες κενά στις περισσότερες περιοχές; Γιατί για παράδειγμα (και είναι δεκάδες οι παρόμοιες περιπτώσεις) καλύπτει με μεταθέσεις μόνο το 40% των κενών που δόθηκαν από τη Δ΄ Διεύθυνση Β/βάθμιας Εκπαίδευση, ή το 1/6 των κενών δασκάλων στο Ηράκλειο Κρήτης; Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς αυτή την τακτική του Υπουργείου Παιδείας όταν όλοι γνωρίζουν ότι η μετάθεση ενός εκπαιδευτικού όταν υπάρχει κενό δεν κοστίζει δεκάρα τσακιστή στον κρατικό προυπολογισμό;

Εκατοντάδες εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στη Λέρο, στην Ικαρία και τους Φούρνους, στην Ηλεία και την Λακωνία, στον Έβρο και στη Λήμνο, επισημαίνουν πολύ σωστά το αυτονόητο: «Στην προκειμένη περίπτωση η τακτική που ακολουθήθηκε στο θέμα των μεταθέσεων εγκλωβίζει χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε παραμεθόριες περιοχές, μακριά από τις οικογένειές τους, και μάλιστα χωρίς να διαφαίνεται καμιά προοπτική απεγκλωβισμού τους στο άμεσο μέλλον. Οι εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν με συνέπεια - συχνά για πολλά χρόνια - τα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας αισθάνονται τελικά ότι το Υπουργείο τους κορόιδεψε και τους παγίδευσε».

Εκπαιδευτικοί με χρόνια πολλά σε παραμεθόριες και απομακρυσμένες από το σπίτι τους περιοχές, εκπαιδευτικοί με 2 παιδιά μακριά από την υπόλοιπη οικογένεια, εκπαιδευτικοί που ζουν ακόμη με την ενίσχυση του πατέρα και της μητέρας γιατί ο μισθός ίσα που φτάνει για το ενοίκιο και τη διατροφή, εκπαιδευτικοί απελπισμένοι, απαξιωμένοι από το Υπουργείο, στα όριά τους, υψώνουν τη φωνή τους για τον πρωτοφανή εμπαιγμό, επισημαίνοντας ότι «δε ζητάμε να δημιουργηθούν οργανικές θέσεις εκεί που δεν υπάρχουν, ούτε να μετατεθούμε στα αστικά κέντρα για να βρεθούμε υπεράριθμοι. Είναι όμως απαράδεκτο να υπάρχουν πάγιες και μόνιμες ανάγκες και να καλύπτονται κάθε χρόνο με αναπληρωτές ή να μη δηλώνονται οργανικά κενά που προκύπτουν από συνταξιοδοτήσεις!»

 

Παράλληλα η ανακοίνωση πως οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών θα πραγματοποιηθούν το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου θα μετατρέψει για μια ακόμη φορά χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε εμπορεύματα της αναμονής καθώς δεν θα μπορούν να προγραμματίσουν εγκαίρως την επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή τους ζωή.

Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να προχωρήσει σε κατάρτιση και δημοσίευση πινάκων με τα πραγματικά κενά και πλεονάσματα σε κάθε ΠΥΣΔΕ και επανεξέταση των μεταθέσεων με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.

     Παράλληλα οφείλει να προχωρήσει στην κάλυψη των πάγιων και μόνιμων αναγκών με μεταθέσεις και διορισμούς, όχι με διδακτικό προσωπικό ελαστικού ωραρίου.

              Αλλά και τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια οφείλουν να εντάξουν στο πρόγραμμά τους το αίτημα να αυξηθούν με βάση τις πραγματικές ανάγκες οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να μην υποστεί ένα μεγάλο τμήμα του κλάδου διπλό τσάκισμα της ζωής του.

xr                                                                                                                              

      Χρήστος Κάτσικας