Νεκρολογία...

 

Στην συνύπαρξη με τον άλλο, τον διαφορετικό, έχεις κοινό παρανομαστή καποιον  πολιτισμό που τον λέςοικουμενικό, κι ας μην είναι. Όμως, όσο κι αν τα τακτοποιείς μέσα σου τα πράγματα,  έρχονται και κάτι στιγμές, που είναι δύσκολες.

Όπως όταν ανοίγεις την εφημερίδα και βλέπεις τη φωτογραφία με τη φάτσα του φίλου σου, στη λεζάντα να γράφει ότι πήδηξε... από την ταράτσα του σπιτιού του ή ότι τίναξε τα μυαλά του στον αέρα.

Κάτι τέτοιες είναι οι στιγμές που χάνεις τη διάθεσή σου για διάλογο, τότε που ο παρανομαστής αυτού του πολιτισμού γίνεται τόσο μικρός που όποιος κι αν είναι ο αριθμητής, η οργή σου τείνει στο άπειρο...