Άλλο η σοβαροφάνεια και άλλο η σοβαρότητα...

ΒΙΤΡΙΝΑ...

Είμαστε των τύπων και όχι της ουσίας.

Η καθημερινότητά μας, είναι γεμάτη από παραδείγματα. 

Ο γιατρός πρέπει να δείχνει σοβαρός και επιτυχημένος μέσα στο κοστούμι του για να προκαλεί σεβασμό και δέος.

Γιατί θα χάσει κάτι από τις γνώσεις του αν φορέσει τζην και φούτερ;

Η πωλήτρια πρέπει να είναι σα μανεκέν για να ψωνίσει η πελάτισσα από το μαγαζί. Αν φοράει φόρμα ή σκισμένο τζην και πουκαμισάκι, θα χάσει από την ευγένεια που οφείλει να επιδεικνύει στις πελάτισσες;

Η φαρμακευτικός αντιπρόσωπος πρέπει να είναι ντυμένη στην πένα και ο σωματότυπός της τουλάχιστον μοντέλου, να είναι δε, νέα και όμορφη. Γιατί το φάρμακο αν είναι μάπα και το πλασάρει η Σκλεναρίκοβα δε θα στείλει κόσμο και κόσμο στα θυμαράκια!

Έχουμε χάσει την ουσία των πραγμάτων. 

Διάβαζα στο μπλογκ του

Αμερικλάνου, πως του την είπαν γιατί πήγε σε μια ομιλία στο πανεπιστήμιο που κάνει μεταπτυχιακό, μάστερ ούτε και ξέρω τι, με τζην και φούτερ.

Θα μοιραστώ μαζί σας μια πραγματική ιστορία.

Το 1880κατι, ένα ζευγάρι επισκέφθηκε τον πρύτανη του Χάρβαρντ. Επειδή η γυναίκα φορούσε ένα ξεβαμμένο φόρεμα και ο άντρας ένα φθαρμένο κοστούμι, η γραμματέας του πρύτανη τους είπε ότι ο πρύτανης θα ήταν όλη τη μέρα απασχολημένος.

Το ζευγάρι περίμενε υπομονετικά... να βρει ο πρύτανης μερικά λεπτά να τους δεχτεί.

Η γραμματέας προκειμένου να τους ξεφορτωθεί, έπεισε τον πρύτανη να τους δεχτεί. Το ζευγάρι ζήτησε να ανεγείρει ένα μνημείο για το γιο τους Λήλαντ που πέθανε από τύφο αλλά είχε φοιτήσει για λίγο στο Χάρβαρντ και το αγαπούσε πολύ.

Ο πρύτανης αρνήθηκε και όπως είπε, δεν μπορούσε να υπάρχει στο πανεπιστήμιο προτομή για κάθε νεκρό φοιτητή του πανεπιστημίου.

Ο σύζυγος διευκρίνισε ότι δε μιλούσε για προτομή αλλά για ένα κτήριο στη μνήμη του γιου του.

Ο πρύτανης πρόσεξε τα φθαρμένα ρούχα του ζευγαριού και τους είπε ότι τα κτήρια του Χάρβαρντ στοιχίζουν επτά εκατομμύρια δολάρια.

Η γυναίκα τους διέκοψε και είπε: μόνο τόσα στοιχίζει ένα πανεπιστήμιο; Ας κάνουμε το δικό μας! Και το ζευγάρι έφυγε.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 1891, εγκαινιάστηκε στη πολιτεία της Καλιφόρνια, το Stanford University!

Αν άκουγε ο πρύτανης πιο προσεκτικά και δεν έκρινε από την εξωτερική εμφάνιση, ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, δε θα είχε δημιουργηθεί.

Η ματαιοδοξία της εξωτερικής εμφάνισης, μας κάνει να είμαστε επιφανειακοί  και να εξάγουμε επιπόλαια συμπεράσματα. 

Πρέπει να δείχνουμε σοβαροί, όχι να είμαστε. 

Η αλήθεια όμως είναι τελείως διαφορετική. 

Άλλο η σοβαροφάνεια και άλλο η σοβαρότητα.

Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε πίσω από τη βιτρίνα. Να ακούμε πίσω από τις λέξεις. Να νοιώθουμε πίσω από το χαμόγελο…

πηγη