Αν ρωτήσετε, σήμερα, έναν 90χρονο παππού, που έζησε, στην Γερμανία, στα χρόνια του Χίτλερ, για το τι συνέβαινε, τότε, θα σου πει: "Τα ίδια, όπως και σήμερα. Μόνο τα συνθήματα άλλαξαν!"
Οταν βλέπεις τις προπέρσινες φωτογραφίες σου με την παρέα σου να κάθεται, χωρίς μάσκα, σ΄ένα καφέ, ή σ΄ένα εστιατόριο, σου είναι δύσκολο να φανταστείς το σημερινό σου περιβάλλον. Απλώς, δεν το συνειδητοποιείς. Απλώς, το ζεις, χωρίς ερωτηματικά. Εχεις χωθεί σ΄αυτό.
Το ένα λοκντάουν διαδέχεται το άλλο και κάθε φορά είναι μεγαλύτερο, απ΄τα προηγούμενα. Με το παραμικρό άνοιγμα, όπως τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία, εκτινάσσεται ο δείκτης των λοιμώξεων.
Αυτή η "εξίσωση", δηλαδή, λοκντάουν-δημιουργία αποστειρωμένου στρώματος- επαφή με την πραγματικότητα-αύξηση των λοιμώξεων, δεν φαίνεται να προβληματίζει καμία κυβέρνηση και κανέναν "επίσημο" λοιμωξιολόγο.
Πολύ περισσότερο, που πλέον, κανένα λοκντάουν και κανένα "μέτρο" δεν μας έχει σώσει, από μια μετάλλαξη του ιού, όσο νομοταγείς και προσεκτικοί κι αν είμαστε. Ο ιός έχει αποφασίσει να ...