Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ

Χρόνο με το χρόνο, η φωνή των γιατρών χάνεται στα ιατρικά συνέδρια, καθώς μετατρέπονται σε παθητικούς, σιωπηλούς ακροατές των «ειδικών» και των «opinion leaders». Αυτό σε μια εποχή που δέχονται έτσι και αλλιώς, έναν καταιγισμό από πληροφορίες από ιατρικά περιοδικά, από το διαδίκτυο, αλλά και από πλήθος εντύπων και επισκέψεων αντιπροσώπων της ιατρικής βιομηχανίας.

Και όμως, ο κύριος σκοπός των συνεδρίων θα έπρεπε να ήταν η ζωντανή, ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και εμπειρίας, με την ενεργό συμμετοχή όλων των γιατρών.

Αυτό θα βοηθούσε στην αξιοποίηση του τεράστιου όγκου των ιατρικών πληροφοριών και της νέας τεχνολογίας, που μαζί με την προσωπική εμπειρία του κάθε γιατρού θα οδηγούσε σε πραγματική γνώση.

Αυτή η παγκόσμια μετάλλαξη των ιατρικών συνεδρίων, τις τελευταίες δεκαετίες, από εργαστήρια επιστημονικής γνώσης, σε χώρους εντατικής πλύσης εγκεφάλου, είναι η μεγαλύτερη απειλή σήμερα για την υγεία. Και αυτό, γιατί αποτελεί την πηγή της νοσογόνου ιατρικής, της χειραγώγησης και αλλοτρίωσης των γιατρών, της διαφθοράς και της έκρηξης των... δαπανών.

Η ριζική αλλαγή του τρόπου διοργάνωσης και λειτουργίας των συνεδρίων, σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, πρέπει να γίνει προτεραιότητα για τους άμεσα υπεύθυνους για την παρούσα κατάσταση: την ιατρική ελίτ, την ιατρική βιομηχανία και το κράτος. Όμως, ο κάθε γιατρός χωριστά και όλοι μαζί, πρέπει να αναλάβον τις μεγάλες ευθύνες τους. Τα συνέδρια βλάπτουν σοβαρά την ιατρική μας σκέψη και συνείδηση.

Η συνέχεια εδώ

ΜΕΣ ΤΟΥ ΖΙΩΓΑ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ

Στα Μετέωρα από κάτω

πω πω σκηνικό γαμάτο.

Φαγαν ήπιαν και γλεντήσαν

και τον ταβερνιάρη βρίσαν.

Μα κι αυτός δεν πήγε πίσω

-δε θα τον δικαιολογήσω-

κι έτσι έγινε η ταβέρνα

σαν ισπανική αρένα.

Α ρε Ζιώγα ταβερνιάρη

πώς σε πήρανε χαμπάρι;

Έπρεπε να τους ελέγξεις

κι όχι να τους εξαιρέσεις.

Πληρωμένο το τραπέζι

αλλά έλεγχος δεν παίζει;

Μα κι αυτοί πώς το δεχτήκαν;

Χωρίς έλεγχο πώς μπήκαν;

Κι όλοι εσείς βρε παλληκάρια

που σας βλέπω στα κανάλια

για εξηγήστε και σε μένα

πώς και όλα πληρωμένα;

Βρε Βασιλακόπουλε μου

βρε για το Θεό σου πες μου

δάσκαλος που μας διδάσκεις

αλλά νόμο δεν εκράτεις;

Κι αφού με περνάς για ζώο

πεσ' μου πόσο είναι αθώο

μεσ' του Ζιώγα την ταβέρνα

όλα να ναι κερασμένα;

Όχι τίποτα, με νοιάζει

κι αν εσάς δε σας πειράζει

στις ταβέρνες που πηγαίνω

το λογαριασμό να στέλνω.

Τέλος πάντων. Δε με εκπλήσσεις

δε μπορείς και να με πείσεις.

Σ' αυτήν τη μεριά του χάρτη

η σαπίλα κάνει πάρτι.

Ηλίας Ιωαννίδης