Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ

 

Πάνε αρκετά χρόνια που παρά, τις αποτυχημένες εξετάσεις των κομμάτων, στο στίβο της πραγματοποίησης των συμφερόντων του ελληνικού λαού, οι Έλληνες επιμένουν στην κομματοποίηση των πάσης φύσεως διεκδικήσεων τους,

Σήμερα και παρά την γενική διαπίστωση ότι τα κόμματα είναι άπαντα ιδανικοί σύμμαχοι της ΝΤΠ (νέα τάξη πραγμάτων) και συνεχίζουν το ένα το έργο του άλλου με τη μέθοδο της αλληλοδιαδοχής, έχοντας βέβαια και τις απαραίτητες βακτηρίες βοηθείας που τους προσφέρουν οι "μούτσοι" της πολιτικής που λέγονται μικρά κόμματα, κομματίδια, αποκόμματα, κλπ.

Και φυσικά είναι πασιφανές ότι αυτά τα περί αριστερών, κεντρώων, δεξιών, κεντροδεξιών, κεντροαριστερών και άλλων ηλιθιοτήτων, μόνο γέλιο μπορούν να προκαλέσουν πλέον.

Αυτή η εμμονή όμως, ακόμη και σήμερα, μας οδήγησε, με τη βοήθεια της μακράς χείρας της ΝΤΠ, όχι πια στο χείλος του γκρεμού αλλά μέσα στο γκρεμό.

Έτσι είχαμε τον γνωστό "λεφτά υπάρχουν" ή ΓΑΠ ή Γιωργάκη Παπανδρέου που άνοιξε τον τάφο της Ελλάδας. 

Μετά μερικούς "άξιους" συνεχιστές, μας φέραμε ή μας φέρανε ή μας φόρεσαν

 τον "σχίζω τα μνημόνια" με "ένα νόμο , ένα άρθρο" τον μικρομέγιστο γνωστό Αλέξη. Αυτός τοποθέτησε το σώμα της Ελλάδας στον τάφο που άνοιξε ο ΓΑΠ.

Και το κερασάκι στη θανατηφόρα τούρτα η νέα μας ή νέα τους επιλογή, ο γιος του δράκουλα ή γκαντεμόπληκτος ή κοροϊδοϊοβαρεμένος ή Κούλης.

Αυτός έρριξε (και εξακολουθεί να ρίχνει) το χώμα στον τάφο με το σώμα της Ελλάδας ψάλλοντας το ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.

Υπάρχουν άραγε ακόμη πολλοί που πιστεύουν σε κόμματα και ψευδοϊδεολογίες;   

ΚΙΑΝΟΣ