«Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι,
θα ήταν παράνομες»
Εmma Goldman
“Μια φορά κι έναν καιρό”... η Ιταλία, το πολιτικό γίγνεσθαι στη γείτονα χώρα αποτελούσε το πολιτικό εργαστήρι σ' ολόκληρη την Ευρώπη που σηματοδοτούσε αγώνες του εργατικού κινήματος.
Στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση, τις Ευρωεκλογές του Μάη 2014, η Ελλάδα με τον “ριζοσπάστη αριστερό” Τσίπρα κυριάρχησε σ' εκείνη την ιταλική αναμέτρηση. Ο ηγέτης της όλης “ευρωπαϊκής αριστεράς”, ο υποψήφιος πρόεδρος της Ε.Ε. από μέρους της “αριστεράς” ήταν ο Έλληνας πολιτικός Αλέξης Τσίπρας, που σηματοδοτούσε τον δρόμο εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, της λιτότητας, των φονικών μνημονίων εξαθλίωσης των λαών, που ενέπνεε την όλη ιταλική “αριστερά”.
Μετά από τέσσερις δοτούς πρωθυπουργούς (Monti, Letta, Renzi, Gentiloni) και “κυβερνήσεις που δεν εκλέχθηκαν", την πλήρη παραβίαση του Συντάγματος και κάθε αρχής αστικής δημοκρατίας, επιτέλους εκλογές στην Ιταλία.
Σήμερα, το “σύνδρομο Τσίπρα” κυριαρχεί κι επισκιάζει τις ιταλικές εθνικές εκλογές της Κυριακής 4 Μάρτη. Τα ιταλικά πολιτικά κόμματα που είχαν σημείο αναφοράς τους την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα στην Ελλάδα, σήμερα σαν το... “διάβολο στο λιβάνι” απεχθάνονται κι αποτάσσουνε σχέση με τον Τσίπρα κι ανησυχούν μήπως κάποιος αντίπαλος τους υπενθυμίσει τον Τσίπρα και την Ελλάδα της “αριστεράς” του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο στην κεντροαριστερά όσο και στην κεντροδεξιά, αλλά και στο κίνημα 5 αστέρων του Μπέπε Γκρίλο που συνθέτει το ιταλικό πολιτικό σκηνικό, κυριαρχεί ένας επικοινωνιακός “κανόνας”: Πάση θυσία... να μην γίνουμε σαν Ελλάδα του Τσίπρα.
Αυτοί που μέχρι χθες προπαγάνδισαν τις φωτογραφίες τους με τον Αλέξη Τσίπρα, τις αγκαλιές και θερμές χειραψίες μαζί του, τα γελάκια, τις επισκέψεις τους στον Τσίπρα, την Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που διαφήμιζαν τις σχέσεις με την ελληνική “αριστερά” του Τσίπρα, όλοι μα όλοι σιωπούν. Ακόμη κι ο Ρέντζι αποποιείται κάθε σχέση με τον Τσίπρα, αν και περηφανευόταν πως του ζητήθηκε από τον Αλέξη να διαμεσολαβήσει ώστε να γίνει αποδεκτός στην ομάδα των σοσιαλδημοκρατών κι ήταν αυτός που βοήθησε, τώρα σφυρίζει αδιάφορα.
Όμως, ποια είναι η πολιτική παρουσία στις ιταλικές εκλογές της Κυριακής;