Βλέμματα που πίνουν αίμα

Βλέπω τους νέους του Ισραήλ από τον «πύργο» τους να αλαλάζουν και να επευφημούν τους στρατιώτες της χώρας τους που σκοτώνουν άοπλους Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια της «Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής». 

Θεατές της βίας. 
Βλέμματα που πίνουν αίμα. 
Αιμοχαρείς κανίβαλοι. 
Τι αιμοβόρες ψυχές διαμορφώνονται εδώ;
Αυτές είναι οι «ανθρώπινες μηχανές» που αύριο θα σκοτώνουν μικρά παιδιά για διασκέδαση.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Θυμάμαι παρέες Ισραηλινών να ανεβαίνουν σε λόφους κοντά στη Γάζα για να παρακολουθήσουν τις επιθέσεις των ισραηλινών τανκς σε κατοικημένες περιοχές Παλαιστινίων. 

Τη φωτογραφία συζητούν 5-6 νεαροί, εδώ δίπλα, στο καφέ της οδού Βεάκη. Μαθαίνω πως 29 άοπλοι Παλαιστίνιοι έχουν δολοφονηθεί μέχρι τώρα. Είναι νέοι, φοιτητές και όλες οι βίες τους αφορούν εκτός από τη βία του χρόνου. Διεκδικούν το δικαίωμά τους στη ζωή, στα δικά τους λάθη, στα δικά τους όνειρα αλλά αρνούνται να συμβιβαστούν με τη βία, αυτή που βλέπει τον άνθρωπο, «τον άλλον σαν την κόλασή μας».

Δεν δέχονται τη βία ως ιδρυτική δύναμη της ανθρώπινης ιδιότητας, «ως μαμή της ιστορίας». Αποκρούουν την ιδέα της «κυριαρχικής λίμπιντο» και την παροξυσμική τρομοκρατία όλων εναντίον όλων. Θέλουν να συστήσουν την ταυτότητά τους μέσα από τη φιλία, τον έρωτα και όχι μέσα από την ύπαρξη εχθρών και αντιπάλων.

Προτιμούν τη γνώση από την πίστη και αρνούνται μετά βδελυγμίας το δόγμα «Λειώσε πριν σε λειώσουν»! Δεν αποδέχονται ούτε τη λεγόμενη δημιουργική βία της προόδου. Η μόνη αποδεκτή «βία» είναι εκείνη που επιχειρεί να επιφέρει αισθητές πρακτικές βελτιώσεις στην άθλια ανθρώπινη συνθήκη, εκείνη που επιδιώκει την απόξεση των διαδοχικών στρωμάτων βίας από το σώμα της κοινωνίας.

Γι’ αυτό συνέστησαν «ομάδα». Αλλά δεν τα βρίσκουν καθώς τους ταλανίζει ο ναρκισσισμός των μικρών διαφορών τους.

Δεν τα βρίσκουν στο χρώμα της σημαίας τους!

Πηγή: artinews.gr