Μπορεί να φαίνεται κάπως περίεργο αλλά τα Χριστούγεννα δεν ήταν πάντα γιορτή του καταναλωτισμού και της πλαστικής ευτυχίας, αλλά κάποτε ήταν γιορτή για την γέννηση του Χριστού.
Πώς γεννήθηκε, όμως, ο Χριστός;
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος ξύπνησε ένα πρωί και του ήρθε η επιθυμία να μάθει πόσοι είναι οι υπήκοοί του, για να τους ρίξει έναν...
ΕΝΦΙΑ και να την περνάει τζάμι.
ΕΝΦΙΑ και να την περνάει τζάμι.
Έβγαλε λοιπόν διαταγή να πάνε να γραφτούν όλοι σε καταλόγους, για να τους μετρήσει, γιατί με τα δάχτυλα ήταν αδύνατον.
Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν αεροπλάνα, computer και κινητά, οπότε, όπως καταλαβαίνετε , αυτή η διαδικασία κράτησε μεγάλο διάστημα.
Δηλαδή, για να πάει η διαταγή για την απογραφή από την Ρώμη στην Παλαιστίνη, θα χρειάστηκαν κάτι μήνες και θα θαλασσοπνίγηκαν κάμποσοι νοματαίοι, οπότε αυτοί δεν θα γράφτηκαν στους καταλόγους.
Παράλληλα, Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στον Ιωσήφ και τον ενημέρωσε πως η Παρθένος Μαρία θα γεννήσει τον Θεάνθρωπο.
Ο Ιωσήφ ήταν πολύ cool τύπος και δεν του έκανε καμία εντύπωση πως ήρθε ένας άγγελος και του είπε πως η 14χρονη παρθένα γυναίκα του –που γκαστρώθηκε από το Άγιο Πνεύμα- θα γεννήσει τον Υιό του Θεού.
Βέβαια, θα είχε και κάποια περιέργεια ο άνθρωπος να δει αν το μωρό θα ήταν κανονικό ή αν θα είχε τίποτα φτερά και πούπουλα, αφού η Μαρία έμεινε έγκυος από ένα περιστέρι.
Εξαιτίας της απογραφής, ο Ιωσήφ παίρνει την ετοιμόγεννη Μαρία και ξεκινάνε να πάνε από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ.
Στον δρόμο της έλεγε «κρατήσου μωρή, μην γεννήσεις στις ερημιές και δεν ξέρω τι να κάνω με το μπασταρδάκι σου».
Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση που ο Ιωσήφ μιλούσε άσχημα στη Μαρία, γιατί ο Χριστός δεν είχε γεννηθεί ακόμα και οι άνθρωποι δεν ήταν χριστιανοί τότε, οπότε δεν μιλούσαν με αγάπη και ευγένεια ο ένας στον άλλον, όπως εμείς.
Αφού έκαναν τα 111 χιλιόμετρα από τη Ναζαρέτ στην Βηθλεέμ, άρχισαν να χτυπάνε τις πόρτες αλλά δεν τους άνοιγε κανείς. Εβραίοι, παιδί μου, άκαρδοι, τι περιμένεις;
Τώρα, βέβαια, δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τους κατοίκους της Βηθλεέμ πως ήταν σκατόψυχοι γιατί κι εμένα αν μου χτυπήσει ένας άγνωστος την πόρτα και μου πει πως θέλει η γυναίκα του να γεννήσει στο σπίτι μου, μπορεί και να τον ντουφεκίσω• αν μάλιστα δω πως η γυναίκα του είναι 14 χρονών, θα φοβηθώ μη με πάνε μέσα για συνεργό σε απoπλάνηση ανηλίκου.
Τώρα, βέβαια, δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τους κατοίκους της Βηθλεέμ πως ήταν σκατόψυχοι γιατί κι εμένα αν μου χτυπήσει ένας άγνωστος την πόρτα και μου πει πως θέλει η γυναίκα του να γεννήσει στο σπίτι μου, μπορεί και να τον ντουφεκίσω• αν μάλιστα δω πως η γυναίκα του είναι 14 χρονών, θα φοβηθώ μη με πάνε μέσα για συνεργό σε απoπλάνηση ανηλίκου.
Καλά, αν άρχιζε να μου λέει πως η γυναίκα του είναι παρθένα και έμεινε έγκυος από ένα περιστέρι με εντολή του Θεού, θα του φορούσα τον ζουρλομανδύα επί τόπου, και θα φώναζα την Ρωμαϊκή Αστυνομία να τον μαζέψει.
Ο Ιωσήφ δεν είχε σκεφτεί να κάνει και μια κράτηση σε ένα πανδοχείο –και ήταν όλα γεμάτα-, ενώ και μαιευτήριο δεν υπήρχε στην Βηθλεέμ γιατί το Σύστημα Υγείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν εντελώς για τον πoύτσο.
Καλά, ένα συγγενή, έναν κουμπάρο, έναν κουνιάδο δεν είχανε σε ολόκληρη Βηθλεέμ ο Ιωσήφ και η Μαρία, να τους φιλοξενήσει για ένα βράδυ;
Στην Ελλάδα θα παίζαμε ξύλο για το ποιος θα τους πρωτοπάρει στο σπίτι του.
«Σε μένα θα μείνετε», «Όχι, σε μένα θα μείνετε».
Η πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία. Στο τέλος θα έμενε ο Ιωσήφ στο σπίτι του ενός και η Μαρία στο σπίτι του άλλου, για να μην γίνει αιματοχυσία.
Τέλος πάντων, ένας πανδοχέας τους λυπήθηκε –μετανάστης από την Ελλάδα θα ήταν- και τους επέτρεψε να μείνουν στον στάβλο με τα ζώα.
Τα ζώα δεν έφεραν αντίρρηση –γιατί δεν είχαν δει ποτέ ανθρώπινη γέννα και είχαν περιέργεια-, οπότε η Μαρία γέννησε μέσα στον στάβλο και τα ζώα ζέσταιναν το μωρό με την ανάσα τους, οπότε να τα αγαπάς τα ζώα τα καημένα, μην τάχα σαν εσένα, κι εκείνα δεν πονούν; Μήπως καρδιά δεν έχουν, στα στήθη τους κρυμμένη, που τη χαρά προσμένει κι αγάπη λαχταρά;
Τα της γέννας δεν μας είναι γνωστά αλλά η Μαρία πρέπει να γέννησε εύκολα γιατί ο Θεός θα βοήθησε να γεννηθεί ο μοναχογιός του, οπότε αποκλείεται το μωρό να ερχόταν με τα πόδια ή να υπήρχαν τίποτα επιπλοκές.
Ο Ιωσήφ και η Μαρία ήξεραν από πριν και το φύλο του παιδιού –τους το είχε πει ο άγγελος-, οπότε ήταν και πολύ χαρούμενοι, γιατί, αν ήταν κορίτσι, θα έπρεπε να το προικίσουν.
Με το πού γεννήθηκε ο Χριστός, εμφανίστηκε πάλι ένας άγγελος.
Γενικά, έπαιζαν πολλοί άγγελοι εκείνη την εποχή, και κρίμα που εξαφανίστηκαν γιατί είναι ωραία φάση να ανοίγουν οι ουρανοί και να έρχεται ένα πλάσμα με φτερά να σου λέει διάφορες κουλαμάρες.
Ο άγγελος εμφανίστηκε αυτή τη φορά στους βοσκούς –τον είδαν κι άλλοι, οπότε υπάρχουν μάρτυρες- και τους είπε πως στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε ο Σωτήρας, που είναι ο Χριστός ο Κύριος.
Αμέσως μετά, ξανάνοιξαν οι ουρανοί και εμφανίστηκαν χιλιάδες άγγελοι που άρχισαν να τραγουδάνε, να χορεύουν και να κάνουν πάρτι επειδή γεννήθηκε ο Σωτήρας των ανθρώπων.
Ενώ οι άγγελοι ξεσκίζονταν στο τραγούδι, η Μαρία είχε ξεσκιστεί να ξεσκατίζει το μωρό, γιατί τότε δεν υπήρχαν πάνες, οπότε τον σκούπιζε με τα άχυρα.
Στη συνέχεια, πήγαν στον Χριστό οι Μάγοι με τα δώρα, ο Ηρώδης είχε κακό σκοπό για τον Χριστούλη και ο Ιωσήφ με την Μαρία πήραν το μωρό και πήγαν στην Αίγυπτο.
Αυτή είναι η ιστορία της γέννησης του Χριστού και αυτό γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα αλλά εγώ έχω πάντα μια απορία:
Γράφτηκαν στους καταλόγους για την απογραφή ο Ιωσήφ και η Μαρία, ή τζάμπα ξεποδαριάστηκαν να τρέχουν από τη Ναζαρέτ στην Βηθλεέμ;
http://pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.