Η ελπίδα της Ελλάδας ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος.

Διαβάζω τους ύμνους για τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο -μετά τον θάνατό του-, και σκέφτομαι πως από σήμερα η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα. 

Η ελπίδα της Ελλάδας ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Κωστής Στεφανόπουλος ήταν ένας απόλυτα συστημικός δεξιός πολιτικός -παλιότερα μάλιστα ήταν πολύ δεξιός (μέχρι παρεξηγήσεως δεξιός)-, ο οποίος, σε γενικές γραμμές, κράτησε μια αξιοπρεπή στάση και μιλούσε σαν παλιός δάσκαλος, ενωμοτάρχης και παπάς.

Ουσιαστικά, ο Κωστής Στεφανόπουλος έπαιξε κάποιο ρόλο, όταν έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά από πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου.

Και ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως είχε παραδεχτεί και ο ίδιος ο Κωστής Στεφανόπουλος, είναι διακοσμητικός.

Διακοσμητική η Δημοκρατία στην Ελλάδα, διακοσμητικός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ας δούμε, όμως, τι δήλωσαν για τον Κωστή Στεφανόπουλο κάποιοι πολιτικοί που ζουν ακόμα ανάμεσά μας.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είπε:

«Ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος στη μακρά πολιτική σταδιοδρομία του υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον με συνέπεια και ανιδιοτέλεια. Τον αποχαιρετούμε με αισθήματα σεβασμού και ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στον Τόπο”.

Είναι προφανές πως ο Κώστας Καραμανλής δεν μιλάει για τον Κωστή Στεφανόπουλο αλλά για τον εαυτό του.

Αυτά πιστεύει ο Κώστας Καραμανλής για τον εαυτό του.

Ο Κώστας Καραμανλής, επί της πρωθυπουργίας του οποίου το δημόσιο χρέος έφτασε στον ουρανό και η χώρα οδηγήθηκε στην χρεοκοπία, πιστεύει πως υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον με συνέπεια και ανιδιοτέλεια και πως του χρωστάμε ευγνωμοσύνη.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δήλωσε:

«Ο Κωστής Στεφανόπουλος υπήρξε ένας υποδειγματικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Με βαθιά αφοσίωση στο εθνικό και το δημόσιο συμφέρον, με προσοχή να υπερβαίνει και να συμβιβάζει τις αντιθέσεις, με ακεραιότητα και εντιμότητα στην άσκηση των καθηκόντων του, υπηρέτησε τη χώρα με παραδειγματική αξιοπρέπεια. Παρά τη διαφορετική πολιτική μας προέλευση, συνεργαστήκαμε παραγωγικά σε όλα τα θέματα και αναπτύξαμε μια δημιουργική σχέση και φιλία.»

Και ο Κώστας Σημίτης μιλάει για τον εαυτό του και όχι για τον Κωστή Στεφανόπουλο.

Ο Κώστας Σημίτης, ο πρωθυπουργός που έδωσε εντολή στην Goldman Sachs να μαγειρέψει το χρέος της Ελλάδας για να μπει η χώρα με ψεύτικα στοιχεία στην ευρωζώνη -και σήμερα να είναι ήδη εφτά χρόνια χρεοκοπημένη-, θεωρεί πως είχε βαθιά αφοσίωση στο εθνικό και το δημόσιο συμφέρον, ενώ είχε ακεραιότητα και εντιμότητα στην άσκηση των καθηκόντων του.

Όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης λέει πως «ο Κωστής Στεφανόπουλος υπήρξε ένας ευπατρίδης της πολιτικής ζωής του τόπου, ο οποίος υπηρέτησε την Ελλάδα με σοβαρότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης», είναι προφανές πως θεωρεί τον εαυτό του ευπατρίδη, ο οποίος υπηρέτησε την Ελλάδα με σοβαρότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης.

Όταν ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, λέει πως «ο Κωστής Στεφανόπουλος υπήρξε, καθ’ όλη την σταδιοδρομία του και ιδίως ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπόδειγμα ανιδιοτελούς, αξιοπρεπούς και συνεπούς υπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος» είναι επίσης προφανές πως αναφέρεται στον εαυτό του και τον θεωρεί υπόδειγμα ανιδιοτελούς, αξιοπρεπούς και συνεπούς υπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.

Οι Έλληνες πολιτικοί βρίσκουν ευκαιρία με κάθε νεκρό πολιτικό να μιλήσουν για τους εαυτούς τους και το πόσο σπουδαίοι είναι, οπότε είναι ανεξήγητο πως -με τόσες κορυφαίες προσωπικότητες- η χώρα χρεοκόπησε, διαλύθηκε και ξεπουλήθηκε.

Τους φαντάζομαι στην κηδεία του Κωστή Στεφανόπουλου να βγάζουν επικήδειο λόγο και να λένε:

«Ο Κωστής Στεφανόπουλος δεν είναι πια ανάμεσά σας αλλά δεν πειράζει αφού είμαι ακόμα ανάμεσά σας εγώ . ΕΓΩ έκανα αυτό, κι εκείνο, και το άλλο, και είμαι πάρα πολύ σπουδαίος άνθρωπος!».

http://pitsirikos.net