«Ο λαϊκός (?) αυνανιζόμενος τιμωρείται με απλό αφορισμό σαράντα ημερών, τις οποίες πρέπει να περάσει με ξηροφαγία και εκατό γονυκλισίες ημερησίως»

Ασ’ δούμε αρχικά τι γράφει για το ίδιο θέμα ένας αστός ανοιχτόμυαλος επιστήμονας. Συγκεκριμένα ο επίκουρος καθηγητής στο τμήμα βιολογίας του πανεπιστημίου Πατρών, Χρήστος Γεωργίου:
«Οι μισογυνικές αντιλήψεις της Ορθοδοξίας έχουν τις ρίζες τους στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη και διατηρούνται ακόμη και σήμερα. Πως θα ένιωθαν αλήθεια, οι Ελληνίδες αν συνειδητοποιούσαν ότι η θρησκεία τους προσφέρει έναν θεό που τις προόρισε να υποτάσσονται στους άντρες;


Στην Αγία Γραφή βρίσκουμε την πρώτη διάκριση του Θεού εναντίον της γυναίκας, όταν δημιούργησε πρώτον τον άντρα. 

Τη γυναίκα τη δημιούργησε ως βοηθό του άντρα μόνο όταν διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε κάποιο κατάλληλο ζώο γι” αυτή τη δουλειά ανάμεσα στα «θηρία του αγρού και όλα τα πτηνά του ουρανού». 

Διάκριση έκανε, επίσης, ως προς τον τρόπο δημιουργίας της και την προέλευση του ονόματος της. Τον άνδρα τον έφτιαξε εκ του μηδενός ενώ την γυναίκα από τη μία πλευρά του. Την ονόμασε δε «γυνή διότι έγινε από τον άντρα αυτής». Ακόμη και για το προπατορικό αμάρτημα την τιμώρησε, εκτός των άλλων, με πλήρη υποταγή στον Αδάμ: «…θα εξαρτάσαι δε πάντοτε από τον άνδρα σου και αυτός θα είναι ο κύριος σου».

Αλλά πέρα απ” αυτό ας δούμε τον μισογυνισμό που εκδηλώνει ο Χριστιανισμός τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Στις προς Εφεσίους και Κορινθίους επιστολές ο Απόστολος Παύλος γράφει για τις γυναίκες: «..να υποτάσσεσθε εις τους ιδίους σας άνδρας, σαν να κάνετε την υποταγή σας αυτήν προς τον Κύριον, ο οποίος παραγγέλλει και ζητεί να υποτάσσονται αι γυναίκες εις τους άνδρας των…..Η γυναίκα δε ως το εξαιρετικότερον από τα άλλα κτίσματα που έχει υπό την εξουσίαν ο άνδρας..».

Δηλαδή, ο μπαγλαμάς, υποτίθεται ότι μετέφερε στις γυναίκες ένα φιρμάνι του Θεού του παρόμοιο με αυτό που έστειλε στους δούλους της εποχής:«οι δούλοι να υπακούετε εις τους κατά σάρκαν κυρίους με φόβον και τρόμον σαν να υπακούετε εις τον Χριστόν».

Ας τα αφήσουμε ασχολίαστα αυτά, γιατί αλλιώς θα αρχίσουμε τα μπινελίκια, και ίσως διαβάσουν και γυναίκες αυτό το άρθρο, οπότε…..θα μας χαλάσουν την διαγωγή. Και σήμερα όμως η εκκλησία εφαρμόζει διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Δεν τους αναγνωρίζει ότι έχουν τα προσόντα για να ιερουργούν, ούτε να εισέρχονται στο “Ιερό” του ναού ή στο “Άγιο” Ορος. Η υποκρισία τους φτάνει σε τέτοιο σημείο ώστε δεν επιτρέπουν στους δεσποτάδες να παντρεύονται για να μην…. σκανδαλίζονται απ” την παρουσία της γυναίκας.

Για να δει κανένας τον βαθμό μισογυνισμού του Χριστιανισμού αρκεί να σκεφτεί ότι και το κοριτσάκι-βρέφος το θεωρεί «δυνητικά ανήθικο εκ γενετής» αφού ο παπάς το «ευλογεί» έξω απ” το “Ιερό’, ενώ το αγοράκι μέσα. Αν γράφαμε ότι ουσιαστικά στο θέμα αυτό ο Χριστιανισμός είναι και αντιανθρώπινος δεν θα είμαστε καθόλου υπερβολικός.

Πρόσφατα είδαμε κάποια αποσπάσματα από το βιογραφικό βιβλίο που έχει γράψει ο γνωστός θεολόγος Χρήστος Γιανναράς. Ο άνθρωπος ανήκε σε μια παραθρησκευτική οργάνωση, στην «Χρυσοπηγή» του Καλλίνικου και του Χριστόδουλου. Για 29 ολόκληρα χρόνια που ήταν εκεί όχι μόνο δεν γάμησε, αλλά απέφευγε και την παραμικρή επαφή με γυναίκα. Και όλα αυτά γιατί σύμφωνα μ” αυτά που γράφει στο βιβλίο του: «Η άψογη ηθική μου καθαρότητα, η ανεπίληπτη σεξουαλική μου εγκράτεια ήταν απαραίτητα ερείσματα της ψυχολογικής μου ανάγκης να είμαι “κάτι το ξεχωριστό” , να διαφέρω από τους πολλούς συμβιβασμένους”» .

Αφού λοιπόν διαπαιδαγωγεί έτσι τα στελέχη του η ιεραρχία του παπαδαριού, καταλαβαίνετε τα υπόλοιπα. Kοιτάζοντας το αρχείο μας βρήκαμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του Π. Παναγιωτάκου «Το Ποινικό Δίκαιον της Εκκλησίας». Κοιτάξτε τι γράφει: «Οι ονειρώξεις απαγορεύονται ρητά, εκτός κι αν οφείλονται σε νόσο. Η ονείρωξη θεωρείται ότι έχει εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου, ο οποίος ως εκ τούτου οφείλει να τιμωρηθεί με απομάκρυνση από την κοινωνία των πιστών για μια ημέρα, να ψάλει τον Ν΄ Ψαλμό και να τελέσει 49 γονυκλισίες».

Τώρα τι λεν; Μάλλον μόνο γελάν. Για να είμαστε δίκαιοι όμως πρέπει να πούμε ότι αυτή η αντίληψη δεν ήταν πάντα έτσι στην διαδρομή του Χριστιανισμού. Κάθε άλλο μάλιστα. Η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από όργια και «ευλογημένες» αιμομικτικές σχέσεις. Και εκεί όμως αντιμετωπίζει την γυναίκα σαν αντικείμενο.

Ο ιστορικός μάλιστα Δημήτρης Κυρτάσας στο βιβλίο του «Η αποκάλυψη του Ιωάννη και οι Επτά Εκκλησίες της Ασίας», γράφει: «Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό οι χριστιανοί αλληλοκατηγορούνταν, ώστε έδιναν την εντύπωση στους εθνικούς αντιπάλους τους ότι δεν είχαν άλλο στο νου τους από την ακολασία και την ηδυπάθεια». Ενώ για το ίδιο θέμα ο Φρίντριχ Ένγκελς γράφει: «Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, πολύ συχνά κάνει την εμφάνισή του -δίπλα στους ασκητές- η τάση να επεκταθεί η χριστιανική ελευθερία σε απεριόριστες σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών». (Zur Geschichte des Urchristentums, 1894).

Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε για τον μισογυνισμό της Ορθοδοξίας. Αν ενδιαφέρετε κάποιος μπορεί να βρει καταπληκτικά στοιχεία στο βιβλίο τουΚάουτσκι «Η καταγωγή του Χριστιανισμού», στη μελέτη του Καρλαχάιντς Ντέσνερ «Σεξουαλικότητα και Χριστιανισμός», αλλά και σε πολλά κείμενα των δικών μας διανοούμενων, Περικλή Κοροβέση, Κορδάτου, και της Λιλής Ζωγράφου.

Κοιτάξτε, τώρα τι γίνετε με το παπαδαριό. Το γαμήσι αν δεν το απαγορεύει εντελώς το κλείνει σε ασφυκτικά πλαίσια, την μαλακία την τιμωρεί ( Σύμφωνα με «Το Ποινικόν Δίκαιον της Εκκλησίας», «Ο λαϊκός αυνανιζόμενος τιμωρείται με απλό αφορισμό σαράντα ημερών, τις οποίες πρέπει να περάσει με ξηροφαγία και εκατό γονυκλισίες ημερησίως»).

Δεν θα γαμάμε δηλαδή, δεν θα μαλακιζόμαστε, και τα «όργανα μας» θα τα έχουμε μόνο για κατούρημα. 

Του Γ. Γ.