Ο «ήρωας»!

Αλέξη μου! Μην διαπραγματεύεσαι άλλο αγάπη μου..

Αλέξη μου! Μην διαπραγματεύεσαι άλλο αγάπη μου. Ακόμα με τσούζει. 

Δεν μπορώ να κάτσω, τρέχω και δε φτάνω, να πληρώσω. Κάθε φορά που με διαβεβαιώνεις, ότι δεν θα γίνει κάτι κακό, με λούζει κρύος ιδρώτας. 

Όπως με το Σαμαρά, με το ΓΑΠ… 

Σταμάτα, φτάνει, πονάω σου λέω! Νόμιζα, ότι θα το συνήθιζα μετά από δυο Μνημόνια, αλλά βογκάω χειρότερα τώρα. Αυτά που λένε πως «η πρώτη φορά πονάει» είναι τρίχες. Κάθε φορά που σε δέρνουν, πονάει.

Και τι ξύλο είναι αυτό; «Αριστερό»! Τόσα χρόνια μας έδερναν «με το δεξί», τώρα άλλαξαν χέρι. Δυστυχώς το «αριστερό» φαίνεται είναι πιο ξεκούραστο και βαρά περισσότερο. Αν και νομίζω, πως οι τοκογλύφοι έχουν δυο δεξιά χέρια. Και τα δυο στις τσέπες μας. Αλλά… «πολεμά τους δανειστές»! Ο «ήρωας»! Να του αφιερώσω λοιπόν ένα ποίημα για τον σκληρό… αγκώνα του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μας κυβερνά κι ο κόσμος καταριέται.

Βογκούν, οδύρονται οι φτωχοί, κλαίνε οι υπαλλήλοι,

κι’ ο ψηφοφόρος δυστυχής χτυπά την κεφαλή του,

τι τον χειμώνα σκέπτεται πως θα τον ξεπεράσει,

πως θα πληρώσει τη ΔΕΗ και τους μυριάδες φόρους.

Στο Σπίτι νοίκι βάλανε, του Σαμαρά κατάρα,

τα όρη πήρα τα βουνά, τον ΕΝΦΙΑ να γλυτώσω,

από τα βάρη τα πολλά μας έχουνε τρελάνει.

Στην Τράπεζα θέλουν λεφτά, στην Εφορία κι άλλα,

και κει στων ΔΕΚΟ τις ουρές με γδύσανε τελείως.

Ζηλεύει η Μέρκελ με χωσιά, την τσέπη μας βιγλίζει,

κι άπλωσε τη χερούκλα της και μας τα πήρε όλα.

Αλέξη βγήκες με εκλογές, με εκλογές να πέσεις.

Πιάνει καλεί τους βουλευτές κι’ όλους τους βολεμένους,

να ‘ρθει Λεβέντης, απ’ το ΠΑΣΟΚ, να ‘ρθει και το Ποτάμι

να έρθει και ο Καραμανλής που τρώει ογδόντα γύρους.

Eπήγαν και τον ηύρανε Μαξίμου ξαπλωμένο.

Βήχει και τρέμουν υπουργοί, κλάνει, βρωμά το Σύμπαν.

«Σαν τι να σ’ ηύρε Αλέξη μου, και θέλεις να σε δούμε;»

– Μάγκες, καλώς ορίσατε, μπείτε κι’ εσείς λαμόγια,

ελάτε να καθίσετε κ’ εγώ σας αφηγούμαι.

Στων Βρυξελών τα Μέγαρα, της Μέρκελ τα Παλάτια,

εκεί που κλέφτες περπατούν, που ψεύτες κουβεντιάζουν,

που τοκογλύφοι άκαρδοι τα χρήματα ζητάνε,

κι εγώ εκεί προσκύνησα, τους φίλησα τα πόδια

αφού ορκίστηκα σ’ αυτούς, να φέρω νέο Μνημόνιο.

Μισθούς, συντάξεις κόψαμε, λιανίσαμε το εφάπαξ

πουλήσαμε ακρογιαλιές, ΔΕΚΟ και αεροδρόμια

Βάλαμε φόρους άδικους, ρημάξαμε τη χώρα,

και ξύλο ρίξαμε πολύ εις τους αδικημένους.

Τώρα είδα έναν ανάπηρο και στα SS γραμμένο,

που ‘χει του Χίτλερ τα μυαλά, του Δράκουλα την όψη,

με κράζει να παλέψουμε σ’ εφοπλιστών σαλόνια

κι’ όποιος νικήσει από τους δυο να παίρνει το Μνημόνιο.»

Κ’ επήγαν και παλέψανε σ’ εφοπλιστών σαλόνια

κι’ όθε βαράει ο Σόιμπλε, μας βάζουν νέα χαράτσια,

κι’ όθε χτυπάει ο ΣΥΡΙΖΑ, μας κλείνουν και τα σπίτια.

 mitsos175